ฟินนิคถามขณะที่ยืนอยู่ข้างรถเคเบิลคาร์ว่า “วิเวียนผมนั่งกับพวกคุณได้ไหม?”
วิเวียนสังเกตเห็นชาร์ล็อตเหลือบมองและส่งสัญญาณให้ตกลงกับคำขอของฟินนิค เธอฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “ได้สิ”
ใบหน้าของฟินนิคยิ้มแย้มในทันที ขณะเดียวกันหัวใจของชาร์ล็อตก็เต้นระรัวเมื่อเห็นรอยยิ้มที่สดใสของผู้ชายคนนั้น โอ้ เขาดูอบอุ่นและน่ารักด้วยรอยยิ้มของเขา ถ้าเขาจะยิ้มให้ฉันแบบนั้น…
สำหรับวิเวียนเธอรู้สึกอึดอัดที่ฟินนิคนั่งตรงข้ามกับเธอนับประสาอะไรกับการที่ต้องพูดกับเขา แต่โชคดีที่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อยากพูดกับเธอเหมือนกัน อีกอย่างเธอจะขอบคุณมากถ้าเขาจะหยุดส่งยิ้มให้เธอ มันทำให้เธอขนลุก
ทันใดนั้นชาร์ล็อตก็ทำลายความเงียบขึ้นมา “สวัสดีค่ะคุณนอร์ตัน ฉันชาร์ล็อตค่ะ เป็นเพื่อนของวิเวียนและเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอด้วย” เธอยิ้มสดใสขณะที่ยื่นมือออกไปเพื่อจับมือกับเขา
“สวัสดีครับ” ฟินนิคจับมือกับเธอเบาๆ จากนั้นเขาก็หันกลับไปมองที่วิเวียนยิ้มให้เธอรวมกับว่าเคเบิลคาร์คันนี้มีเพียงแค่พวกเขาสองคน
ในที่สุดก็ได้เวลาที่เคเบิลจะเคลื่อนตัว วิเวียนกระโดดลงจากเคเบิลคาร์ได้ทันเวลาขณะที่ประตูกำลังปิด
เธอโบกมือให้กับพวกเขาขณะที่พูดว่า “จู่ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่าฉันลืมบางอย่างเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะนั่งคันถัดไป”
“วิเวียน!” ฟินนิคอยากจะลงจากรถแต่ประตูปิดลงไปแล้ว ตอนนี้จึงเหลือเพียงเขาและชาร์ล็อต
เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ตอนที่ประตูกำลังจะปิดงั้นเหรอ? เธอต้องตั้งใจทำแน่ๆ! ฟินนิคทุบหน้าต่างรถด้วยความโกรธ
ตอนแรกเขาดีใจเมื่อวิเวียนยอมให้เขานั่งรถคันเดียวกับเธอ กลับกลายเป็นว่ามันเป็นอุบายของเธอเพื่อให้เขาขึ้นเคเบิลคาร์กับผู้หญิงคนอื่น ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น? เธอกล้าดียังไง!
ฟินนิคไม่ตอบและไม่มองเธอเลยด้วยซ้ำเขายังคงโกรธวิเวียน เขาจับจ้องไปยังที่นั่งที่วิเวียนนั่งอยู่เมื่อครู่นี้ ดูเหมือนว่าฉันจะตามใจเธอมากไป ตอนนี้เธอถึงกล้าวางแผนกับฉันเพื่อผู้หญิงคนอื่น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...