ความรักสีคราม นิยาย บท 677

เป็นผู้หญิงที่พูดมากอะไรแบบนี้! ตอนแรกที่เขาบอกชาร์ล็อตว่าเขาชอบทำงานด้วยหวังจะจบการสนทนา แต่เขาไม่คาดคิดว่าแทนที่เธอจะท้อใจเธอกลับยังคงหาเรื่องพูดต่อได้

ขณะเดียวกันวิเวียนนั่งเคเบิลคาร์คันที่สองตามมาพร้อวมกับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ การเดินทางไปที่เกาะทั้งหมดใช้เวลาประมาณสามชั่วโมง

ตอนแรกเธอยังคงมีท่าทีสงบนิ่งแต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็อดไม่ได้ที่จะมองคนทั้งสองในเคเบิลคาร์คันที่อยู่ข้างหน้าได้

เธอมองไม่เห็นหน้าฟินนิคเพราะว่าเขานั่งหันหลังให้เธอ แต่เธอเห็นสีหน้าของชาร์ล็อตได้อย่างชัดเจน

หญิงสาวเอามือปิดปากขณะที่เธอหัวเราะคิกคัก บางครั้งก็ใช้มือพูดร่วมด้วยเมื่อเธอรู้สึกตื่นเต้น วิเวียนคิดว่าทั้งสองคนคงจะมีช่วงเวลาที่ดีในระหว่างที่ได้คุยกัน

เธอรีบหันหน้าหนีเพื่อซ่อนน้ำตาของเธอไม่ให้เพื่อนร่วมงานเห็นและข่มความขมขื่นในหัวใจของเธอเอาไว้

ฉันต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอ? ฟินนิคจะได้ไม่กวนใจฉันอีกถ้าเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนอื่น แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกเสียใจมากเมื่อเห็นเขาพูดคุยกับชาร์ล็อต?

แม้เธอจะพยายามซ่อนอารมณ์ของเธอเอาไว้ ซาร่าห์ก็ยังสังเกตเห็นความผิดปกตของเธอ “วิเวียนเป็นอะไรไป?”

“ไม่มีอะไร” เธอกลั้นน้ำตาและหันมาเผชิญหน้ากับซาร่าห์และยิ้มเพื่อแสดงความมั่นใจ “ฉันสบายดี”

ซาร่าห์เม้มริมฝีปากไม่เชื่อ เธอสามารถบอกได้ว่ารอยยิ้มของวิเวียนแฝงไปด้วยความขมขื่น เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆ วิเวียนได้ดูเศร้าเสียใจ?

ด้วยความสงสัยเธอจึงหันไปมองตามสายตาของวิเวียนและมองเห็นชาร์ล็อตกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับฟินนิค ถ้างั้นเพราะแบบนี้วิเวียนถึงไม่มีความสุขงั้นเหรอ?

สำหรับวิเวียนเธอบังคับตัวเองไม่ให้หันไปมองฟินนิคและชาร์ล็อต เขามีอิสระที่จะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นและนั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันไม่ควรจะรู้สึกเสียใจเกี่ยวกับมัน