ความรักสีคราม นิยาย บท 679

ฟินนิคกระโดดออกจากเคเบิลคาร์ทันทีที่รถหยุดลง เขายืนอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าบูดบึ้งขณะที่รอวิเวียน ชาร์ล็อตออกมาจากเคเบิลคาร์อย่างลังเล ที่เธอทำได้ทั้งหมดมีเพียงยืนด้วยความประหม่าและอยู่ห่างจากฟินนิค พวกเขารอคนที่อยู่ในเคเบิลคาร์คันที่กำลังตามมา

ไม่นานจากนั้นเคเบิลคาร์คันที่วิเวียนนั่งก็มาถึงเช่นเดียวกัน สิ่งแรกที่วิเวียนเห็นเมื่อเธอกระโดดออกมาจากรถเคเบิลคาร์ก็คือชาร์ล็อตที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ ฟินนิค ชาร์ล็อตมีดวงตาแดงก่ำและดูท่าทางเสียใจจนเกือบจะทำให้รู้สึกว่าเธอทำอะไรผิด

เกิดอะไรขึ้น? ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้เธอยังสดใสอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ฟินนิครังแกเธอเหรอ? ความคิดเหล่านั้นผุดขึ้นมาจนทำให้วิเวียนขมวดคิ้วขณะก้าวเข้าไปหาพวกเขา

“ชาร์ล็อตมีอะไร? ทำไมเธอถึง…” วิเวียนพูด เธอไม่โอกาสได้พูดจบเพราะว่าฟินนิคคว้าข้อมือของเธอและดึงเธอไปด้านข้าง

“คุณทำอะไรของคุณฟินนิค? ปล่อยฉันนะ!” วิเวียนร้องบอก เธอไม่รู้ว่าฟินนิคจะลากเธอไปไหนเธอจึงพยายามดิ้นรนที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรของเขา?

ฟินนิคไม่ตอบคำถามของวิเวียน ทั่วทั้งร่างของเขาแผ่รังสีเย็นยะเยือกและจับข้อมือของวิเวียนแน่นยิ่งขึ้น

“ปล่อยฉันนะฟินนิค คุณจะพาฉันไปที่ไหน?” วิเวียนคำรามขณะที่เธอดิ้นรนไปตลอดทาง แต่น่าเสียดายความแข็งแรงระหว่างผู้ชายและผู้หญิงมันต่างกันมากเกินไป จึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเป็นอิสระจากการจับกุมของฟินนิค สุดท้ายวิเวียนก็ทำข้อมือของตัวเองเจ็บ

พนักงานทุกคนของบริษัทนิตยสารพึมพำและซุบซิบเมื่อพวกเขาเห็นฟินนิคที่กำลังลากวิเวียนไปแบบนั้น ทุกคนคาดเดาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างฟินนิคและวิเวียน

หลังจากที่มีการโต้แย้งกันอย่างหนัก ทุกคนก็ลงความเห็นว่า ฟินนิคจะต้องจีบหัวหน้าบรรณาธิการและเอาชนะเธอกลับมา!

แชนนอนดูไม่พอใจขณะที่เธอฟังคนอื่นๆ ปรึกษากันเกี่ยวกับเรื่องนี้ วิเวียนโชคดีแล้วได้อะไร? มันผ่านมาห้าปีแล้วแต่เธอก็ยังสามารถเอาชนะเขาให้กลับมาได้อีกครั้ง

เล็บของแชนนอนจิกลงบนฝ่ามือของเธอ เธอกำลังเดือดดาลดัวยความหึงหวง วิเวียนมีดีอะไรกัน? ทำไมเธอถึงนำหน้าฉันไปก้าวนึงอยู่ตลอด?

ไม่! ฉันจะไม่ยืนอยู่เฉยๆ และมองดูนังแพศยาวิเวียนอยู่เหนือฉัน สักวันหนึ่งฉันจะต้องให้บทเรียนกับเธอและจะทำลายอีโก้ของเธอ!

อ้อ เขาพูดเรื่องนี้เองสินะ! วิเวียนนึกถึงตอนที่ฟินนิคพูดคุยอย่างสนุกสนานกับชาร์ล็อตเมื่อไม่กี่นาทีก่อนและการที่เขาอารมณ์เสียอยู่ตอนนี้ ในตอนนั้นวิเวียนพบว่าเขาช่างเสแสร้งเก่งมากและจู่ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนเธอเป็นคนผิดโดยไม่มีเหตุผล