ความรักสีคราม นิยาย บท 680

ฟินนิคบังคับให้ฟันของวิเวียนแยกออกจากกันและไม่นานวิเวียนก็รู้สึกถึงลิ้นอุ่นๆ ที่ควานอยู่ในปากของเธอ จนไม่สามารถเมินเฉยกับการมีอยู่ของเขาได้ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม

เธอต้องการตอบโต้ด้วยการกัดเขาแต่ดูเหมือนว่าฟินนิตจะคาดเดาเอาไว้อยู่แล้ว ก่อนที่วิเวียนจะทันได้ทำอะไรมือที่อยู่ดานหลังศีรษะของเธอก็ขยับและจับกรามของเธอเอาไว้ นั้นทำให้เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะได้ทำอย่างที่วางแผนเอาไว้

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแต่ฟินนิคก็สำรวจทั่วทุกส่วนของริมฝีปากของวิเวียนก่อนที่ควมโกรธของเขาจะค่อยๆ หายไป จูบของเขาจึงเปลี่ยนมาเป็นนุ่มนวลและอ่อนโยนลง

ฟินนิคไม่เคยรู้สึกพอใจขนาดนี้มาก่อน เขาชอบจูบนั้นและรู้สึกเหมือนว่าโลกนี้มีเพียงพวกเขาแค่สองคน เขาปรารถนาให้พวกเขามีชีวิตแบบนี้ตลอดไปชั่วนิรันดร์

ตอนแรกวิเวียนดิ้นรนอย่างหนักแต่หลังจากนั้นเธอก็สูญเสียพลังงานทั้งหมดของเธอไปและได้แต่ยอมแพ้ เธอรู้สึกได้ว่าจูบของฟินนิคอ่อนโยนลงจนกระทั่งมันเบาราวกับขนนกที่ลูบไล้ลิ้นของเธอ เธอรู้สึกได้ถึงหัวใจของเธออ่อนลงและจิตใจของเธอก็สูญเสียความตั้งใจที่จะต่อต้าน

ฟินนิคค่อยๆ เว้นระยะห่างระหว่างพวกเขาหลังจากที่พวกเขาจูบกันเสร็จ เขามองเห็นวิเวียนหลับตาและนั่นทำให้เขายิ้มออกมาตามสัญชาตญาณ ความมุ่งมั่นในดวงตาของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นด้วยเช่นเดียวกัน

“วิเวียนคุณคิดจริงๆ เหรอว่าผมจะยอมแพ้ที่จะกลับไปอยู่กับคุณ? ตลอดชีวิตนี้ผมจะไม่มีวันทำแบบนั้น เพราะฉะนั้นต่อไปคุณควรจะหยุดทำแบบนั้นได้แล้ว”

วิเวียนยังคงรู้สึกได้ถึงลมหายใจของฟินนิคที่รดใบหน้าเธอขณะที่เขาพูด และนั้นทำให้เธอหน้าแดงเล็กน้อยตอนที่เธอลืมตาขึ้นมา ตอนนี้เองที่เธอเห็นสายตาที่เปล่งประกายด้วยความรักของฟินนิคจ้องมองเธออยู่

“ผมรักคุณวิเวียน แค่คุณเท่านั้นและนี่ก็เป็นความจริงไม่ว่าจะเป็นอดีตปัจจุบันหรือว่าอนาคต สัญญากับผมว่าคุณจะไม่ทำอะไรแบบนั้นอีกตกลงไหม?” ฟินนิคพูด เขามองเข้าไปที่ดวงตาของวิเวียนและบอกรักอย่างจริงใจพร้อมกับให้คำสัญญาของเขากับเธอ น้ำเสียงของเขาช่างอ่อนหวานซึ่งมันทำให้เธอหวั่นไหว

วิเวียนรู้สึกหัวใจของเธอเต้นเร็วมากหลังจากที่ได้ยินคำสารภาพรักของฟินนิค เธอรู้สึกได้ถึงหัวใจที่กำลังเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่ในหัวใจเธอ

เธอหน้าแดงตามสัญชาตญาณ เธอไม่มีเวลาคิดให้ละเอียดเธอจึงผลักฟินนิคออกก่อนจะวิ่งไปหาคนอื่นๆ โดยที่ไม่หันกลับมามอง

เขารู้สึกหัวใจเจ็บปวดเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นความกังวลของเธอ ไม่เป็นไรเรายังมีเวลาทั้งหมดในโลกนี้ ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องแสดงอะไรต่อหน้าทุกคน