ความรักสีคราม นิยาย บท 686

“วิเวียนพวกเราหากันมาเป็นชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่เห็นซาร่าห์เลย คุณคงไม่คิดว่ามีปัญหาเกิดขึ้นกับเธอหรอกใช่ไหม?” แคโรลีนพูดขึ้นด้วยความกลัวเล็กน้อย

“ฉันไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นนะ เรายังไม่ควรคิดในแง่ร้าย” วิเวียนตอบเธอ ความจริงแล้ววิเวียนก็รู้สึกกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้อยู่เช่นเดียวกัน แต่เธอรู้ว่าไม่ควรจะสติแตกตอนนี้ “กลับกันก่อนเถอะบางทีอาจจะมีคนอื่นหาซาร่าห์เจอและกลับไปที่แคมป์แล้วก็ได้ เพราะแบบนั้นเธอเลยไม่ได้ยินที่เราตะโกนเรียก”

“คุณพูดถูก ซาร่าห์จะต้องกลับไปที่แคมป์แล้วแน่ๆ เธอจะต้องปลอดภัยแน่นอน” แคโรลีนพูด เธอรู้สึกสงบลงมากเมื่อได้ยินคำพูดของวิเวียน

วิเวียนและแคโรลีนหันหลังเดินกลับไปที่แคมป์ เมื่อไปถึงพวกเธอก็พบว่าเกือบทุกคนกลับมากันหมดแล้วเช่นกัน

“เป็นยังไงกันบ้าง? มีใครเจอซาร่าห์บ้างหรือเปล่า?” วิเวียนถามอย่างรีบร้อน

“ไม่เลย”

“ไม่เจอซาร่าห์เลย คุณนอร์ตันกับชาร์ล็อตก็ยังไม่กลับมาด้วยเหมือนกัน”

เมื่อได้ยินคำตอบของทุกคนมันทำให้วิเวียนรู้สึกกังวลยิ่งขึ้นกว่าเดิม ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับซาร่าห์ฉันจะบอกกับครอบครัวของเธอยังไงดี?

“ใจเย็นๆ ก่อนหัวหน้า บางกลุ่มยังไม่กลับมากันเลยบางทีพวกเขาอาจจะพบซาร่าห์ก็ได้” ชายคนหนึ่งพูดปลอบใจเธอเมื่อเขาเห็นเธอมีท่าทางเป็นกังวล เขาพูดต่อว่า “ผมจะออกไปตามหาเธออีกที เกาะนี้ไม่ใช่เกาะร้างเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเกิดเรื่อง ผมคิดว่าซาร่าห์น่าจะหลงทางมากกว่า”

“แล้วคุณนอร์ตันกับชาร์ล็อตล่ะ? สถานที่ที่ไปเอาน้ำไม่ไกลมากซึ่งพวกเขาก็น่าจะหาเจอตั้งนานแล้วถ้าเดินไปตามถนนเส้นนี้ ทำไมพวกเขาถึงยังไม่กลับมากัน?” เพื่อนร่วมงานอีกคนบ่นขึ้นมา เขาอดที่จะโมโหไม่ได้เพราะว่าเขาเริ่มจะเป็นกังวล คนพวกนี้เป็นอะไรกันไปหมดนะ? พวกเขาไม่ใช่เด็กกันแล้วทำไมต้องทำให้พวกเราเป็นห่วงด้วย?

เมื่อวิเวียนได้ยินคำพูดพวกนั้นเธอก็คิดถึงภาพที่ฟินนิคกำลังหัวร่อต่อกระซิกอยู่กับชาร์ล็อตขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ในความคิดของวิเวียนพวกเขามีความสุขและยิ้มให้กันอย่างสดใส

ในใจของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาดังนั้นเธอจึงส่ายหน้าเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมากเกินไป

หัวใจของวิเวียนเต้นแรงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่แชนนอนพูด ซาร่าห์เกิดเรื่องขึ้นจริงๆเหรอ? วิเวียนรีบวิ่งไปหาแชนนอนและถามว่า “เธอได้ยินเสียงร้องขอให้ช่วยที่ไหน? เธอแน่ใจนะว่าเป็นซาร่าห์?”