ความรักสีคราม นิยาย บท 687

“หัวหน้าพวกคุณเป็นผู้หญิงไปกันสองคนมันไม่ปลอดภัยให้ผมกับน้องผู้ชายอีกคนไปด้วยเถอะ” เพื่อนร่วมงานผู้ชายคนหนึ่งเสนอขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง

“ไม่ เรื่องนั้นไม่จำเป็น พวกเรามีผู้ชายแค่ไม่กี่คนและพวกเราส่วนใหญ่ก็อยู่ที่แคมป์กันแล้ว พวกคุณสองคนควรจะอยู่ดูแลที่นี่เผื่อว่าจะมีเรื่องอะไร ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับพวกผู้หญิงตอนที่คุณไม่อยู่พวกเธอจะปกป้องตัวเองไม่ได้” วิเวียนสั่งเคร่งครัด

ทุกคนยินดีออกมาเที่ยวพักผ่อนกับวิเวียน ดังนั้นเธอจึงต้องมั่นใจว่าทุกคนจะได้กลับบ้านกันอย่าง

ปลอดภัย

“ถ้าอย่างนั้นใครจะปกป้องพวกคุณสองคนล่ะ?” ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นมา คำพูดของวิเวียนถึงแม้ว่าจะมีเหตุผลแต่เข้าก็ยังคงเป็นห่วงที่จะให้ผู้หญิงสองคนออกไปกันตามลำพัง

“โอ้ย หยุดเสียเวลาพูดพล่ามได้แล้ว ซาร่าห์ยังรอให้เราไปช่วยอยู่นะ” แชนนอนพูดขึ้นมาก่อนที่วิเวียนจะทันได้พูดอะไร เธอยังพูดต่อว่า “หัวหน้าเอาสเปรย์พริกไทยไปด้วย เพราะฉะนั้นพวกเราไม่เป็นอะไรแน่ หยุดเป็นห่วงไร้สาระสักทีได้ไหม? อีกอย่าง เธอพูดถูกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความปลอดภัยของทุกคน”

หลังจากนั้นแชนนอนจึงหันไปหาวิเวียนและพูดต่อว่า “วิเวียนรีบไปเถอะ แม้ว่าฉันกับซาร่าห์จะไม่ลงรอยกันแต่เราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันมาหลายปี ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉะ…ฉันก็คงรู้สึกแย่”

น้ำเสียงของแชนนอนสั่นเครือเมื่อเธอพูดถ้อยคำเหล่านั้นออกมา สีหน้าของเธอมีแต่ความเศร้าเสียใจ ในสถานการณ์ตอนนั้นไม่มีใครสงสัยคำพูดของเธอ

“ไม่เป็นไรนะไลโอเนล อยู่กับทุกคนที่นี่และช่วยดูแลความปลอดภัยขอบทุกคนด้วย ฉันกับแชนนอนจะออกไปตามหาซาร่าห์” วิเวียนสั่งผู้ชายที่อยู่ข้างเธออย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็ลากแชนนอนไปตามทางที่แชนนอนเดินมาเมื่อสักครู่นี้

“แชนนอนเธอได้ยินเสียงซาร่าห์ร้องให้ช่วยจากที่ไหน? ทำไมพวกเราถึงไม่ได้ยินอะไรเลยทั้งๆ ที่เราเดินมาไกลมากแล้ว?” วิเวียนถามเธอ เธอเริ่มวิตกกังวลมากขึ้นเพราะพวกเธอเดินออกมาไกลจากแคมป์มาก

ตอนแรกวิเวียนคิดว่าพวกเธอคงจะเดินออกมาไม่ไกลจากแคมป์เท่าไหร่ แต่ตอนนี้พวกเธอกลับเดินลึกเข้ามาในป่า แต่ถึงอย่างนั้นพวกเธอก็ยังเดินไม่ถึงจุดที่แชนนอนบอกสักที

วิเวียนเดินไปหาแชนนอนและมองไปยังทิศทางที่แชนนอนชี้บอก เธอก้มลงมองดูใกล้ๆ และเธอก็รู้สึกว่ามีคนผลักด้านหลังเธออย่างแรง

“ว้าย!” วิเวียนร้อง เธอร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็วและมองเห็นพื้นใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกเธอคิดว่าเธอคงจะตกกระแทกพื้นอย่างแรง แต่ขณะที่หล่นลงมาเธอก็พบว่าด้านล่างมีกับดักอยู่

ตุ้บ! เสียงดังก้องขณะที่วิเวียนหล่นลงมาในหลุม เธอรู้สึกว่าอวัยวะภายในของเธอคงจะแตกละเอียด เธอหลับตาอยู่นานก่อนที่จะค่อยๆ คุ้นชินกับความเจ็บปวด

เมื่อลืมตาขึ้นมาวิเวียนก็พบว่าหลุมที่หล่นลงมานั้นลึกมาก มันเหมือนกับดักที่นายพรานเอาไว้ใช้จับสัตว์ที่ดุร้าย วิเวียนเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นแชนนอนยืนยิ้มอย่างชั่วร้ายอยู่ด้านบน

เมื่อเห็นสีหน้าเย้ยหยันของแชนนอน วิเวียนก็รู้ได้ทันทีว่าแชนนอนเป็นคนที่ผลักเธอลงมา แชนนอนผลักฉันลงมาทำไม?