ความรักสีคราม นิยาย บท 697

“คุณดีที่สุดในสายตาของผม” ฟินนิคตัดบทเธอ “วิเวียนผมรู้ว่าผมรักใคร ผมรักคุณไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ไม่ว่าคุณจะยังเป็นวิเวียนที่ผมเคยพบเมื่อห้าปีก่อนหรือไม่ คุณก็ยังคงเป็นคนที่ผมรักมากที่สุด”

น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มขณะที่มองเข้าไปในดวงตาของเขา ในใจลึกๆ ของเธอกำลังปั่นป่วน เป็นเรื่องจริงใช่ไหม? เขาพูดออกมาจากหัวใจใช่ไหม?

ราวกับว่ามีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นอยู่บนถนนขณะที่พวกเขาสบตากัน

“วิเวียนผมรักคุณ” ฟินนิคพูดขึ้นมา “นับจากนี้ ตอนนี้ และตลอดไปคุณคือหนึ่งเดียวของผม”

หัวใจของวิเวียนปั่นป่วนเมื่อเธอมองเห็นความจริงใจในดวงตาของเขาขณะที่เขาสารภาพรักกับเธอ

เธอนึกขึ้นได้ว่าครั้งหนึ่งฟาเบียนเคยบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนอาจจะมีอะไรมากกว่าที่ตาเห็น

เธอรู้สึกมีความหวังขึ้นมาขณะที่คิดถึงความเป็นไปได้ หรือว่าเรื่องทั้งหมดอาจเป็นความเข้าใจผิด?

“ฟินนิค” วิเวียนสูดลมหายใจลึกๆ ขณะที่หัวใจของเธอเต้นระรัว “เมื่อห้าปีก่อนคุณ…”

วิเวียนหยุดพูดกลางคัน เธอกลัวว่าคำตอบของเขาจะทำให้เธอเจ็บปวด ถ้าเรื่องนี้ฟินนิคเป็นคนทำจริงๆ ระหว่างเราสองคนคงจบกันแน่ใช่ไหม?

“มีอะไร?” ฟินนิคมีสีหน้าจริงจังเมื่อเขาได้ยินน้ำเสียงจริงจังของเธอ

พูดออกไปสิ ฉันต้องหาความจริงเรื่องนี้ให้ได้ วิเวียนสร้างความมั่นใจให้ตัวเองและถามเสียงสั่นว่า “คุณให้โนอาห์…”

ขณะที่วิเวียนกำลังจะถามออกมาจู่ๆ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและเห็นว่าเป็นสายจากโรงพยาบาลที่ราเชลรักษาอยู่ จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอถ้าโรงพยาบาลโทรมามักจะเป็นข่าวร้ายเสมอ หรือว่าราเชลเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกแล้ว?

อะไรนะ? ทำไมจู่ๆ ราเชลถึงได้อาการกำเริบขึ้นมา? วิเวียนตื่นตระหนก “ได้ค่ะคุณหมอ ฉันจะไปที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ ช่วยดูแลเธอด้วยนะคะ ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายได้โปรดช่วยเธอด้วย!”