ความรักสีคราม นิยาย บท 70

วิเวียนยิ้มขื่นๆ “ชุดนี้เป็นรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นราคาเป็นพัน ฉันไม่มีปัญญาซื้อหรอก”

ฟินนิคพยักหน้าขณะที่เขาใส่รูปถ่ายกลับเข้าไปในซองจดหมายและพูดกับโนอาห์ว่า “หากว่าเป็นชุดลิมิเต็ดเอดิชั่นก็ไม่น่ายากที่จะหาของจริง”

โนอาห์พยักหน้าและเดินออกไป

ฟินนิคและวิเวียนยังคงนั่งกินพิซซ่ากันต่อ

วิเวียนไม่แน่ใจว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่าแต่เธอรู้สึกว่าฟินนิคหมดความอยากอาหารตั้งแต่โนอาห์ไป เธอเหลือบมองเขาโดยไม่ได้ตั้งใจสองสามครั้งและสังเกตเห็นแต่ความว่างเปล่าบนใบหน้าของเขา

นี่เขากำลังคิดถึงเหตุการณ์ลักพาตัวเมื่อสิบปีที่แล้วงั้นเหรอ

สื่อไม่ได้เปิดเผยรายละเอียดมากนักเนื่องจากตระกูลนอร์ตันเข้าแทรกแซงในคดีลักพาตัว มันต้องเป็นประสบการณ์ที่น่าสยดสยองมากถ้าไม่เช่นนั้นขาของเขาคงไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

วิเวียนกําลังจ้องมองรูปร่างงดงามเหมือนเทพบุตรของฟินนิค ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินฟินนิคถามขึ้นว่า “คุณชอบที่คุณเห็นหรือเปล่า”

วิเวียนตกใจไปครู่หนึ่งก่อนที่จะรู้ตัวว่าฟินนิคกําลังล้อเลียนที่เธอจ้องมองเขา เธอก้มศีรษะลงอย่างรวดเร็วใบหน้าของเธอร้อนผ่าว “ฉันขอโทษ”

ฟินนิคหัวเราะออกมาเบาๆ และไม่ได้พูดอะไรจนพวกเขากินพิซซ่าเสร็จและวิเวียนไปอาบน้ำ

วิเวียนออกจากห้องน้ำและเป่าผมให้แห้งหลังจากอาบน้ำอย่างสบายใจ แต่เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องนอนเธอก็ไม่เห็นฟินนิค เขากลับยืนอยู่ข้างระเบียงห้องนอนใหญ่จ้องมองบางอย่างด้วยความพิศวง

วิเวียนหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะก้าวไปหา เธอสังเกตเห็นว่าฟินนิคกําลังจ้องมองจี้อันหนึ่งอยู่

จี้นั้นเป็นสร้อยคอคริสตัลที่ดูบอบบาง วิเวียนบอกได้ทันทีว่าสร้อยคอที่สวยงามนั้นออกแบบมาสําหรับผู้หญิง

วิเวียนรู้สึกประหลาดใจ

ฟินนิคกําลังจ้องมองสร้อยคอของผู้หญิงคนอื่น

ใครเป็นเจ้าของสร้อยคอนี้ เป็นผู้หญิงที่ฟินนิคชอบหรือเปล่า

วิเวียนจําได้ไหมว่าเธอเป็นใครและอย่าข้ามเส้น เธอรู้ไหมว่าทําไมฟินนิคถึงแต่งงานกับเธอ มันเป็นแค่การแต่งงานแต่ในนามที่ถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น เธอจะคาดหวังอะไรอีก

อย่าปรารถนาสิ่งที่ไม่ใช่ของเธอ ในฐานะลูกสาวนอกสมรสเธอไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เธอยังเด็กหรือยังไง

ฉันสามารถปกปิดได้ครั้งเดียว แต่ฉันไม่สามารถปิดมันได้ตลอดชีวิต มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะหลบหน้าฟาเบียนและแอชลีย์ไปตลอด