ความรักสีคราม นิยาย บท 69

คิ้วของฟินนิคขมวดมุ่นขณะที่เขาหันแล็ปท็อปไปทางวิเวียน “ร้านนี้ชื่อรสชาติของอิตาลี ผมก็เลยคิดว่าอาหารทั้งชุดจะเป็นอาหารอิตาเลียน”

วิเวียนรู้สึกละอายขึ้นมาทันที

เขาเป็นลูกชายของครอบครัวเศรษฐีอย่างแท้จริง ทุกวันนี้ใครจะจริงจังกับชื่อร้านอาหารและอาหารที่ขายจริงกัน เธอคิดกับตัวเอง

”ร้านอาหารอิตาเลียนส่วนใหญ่ที่มีบริการซื้อกลับบ้านจะขายพิซซ่าแบบนี้” วิเวียนกล่าวขณะที่เธอวางพิซซ่าไว้บนโต๊ะ “คุณเคยทานพิซซ่าไหม”

”เคยสิ ผมเคยลองพิซซ่าเตาถ่านตอนไปยุโรป” ฟินนิคลดสายตาลงและพูดเสริมว่า “แต่ผมไม่เคยลองพิซซ่าที่ใส่ในกล่องกระดาษแบบซื้อกลับบ้านแบบนี้”

”เอาล่ะ ทุกอย่างก็ต้องมีครั้งแรกใช่ไหมล่ะ” วิเวียนยิ้มขณะที่เธอฉีกพิซซ่าชิ้นหนึ่งแล้วยื่นให้ฟินนิค

ฟินนิคเหยียดมือออกไปหยิบพิซซ่า เขากัดและขมวดคิ้วเล็กน้อย “รสชาติไม่เห็นเหมือนที่ผมเคยลอง”

”ฮ่าๆ ก็ไม่เลวเลยที่นานๆ ครั้งจะกินอะไรแบบนี้บ้าง” วิเวียนตอบอย่างนึกสนุก

เธอฉีกพิซซ่าชิ้นหนึ่งให้ตัวเองขณะที่เธอพูดและเริ่มกิน

เมื่อเปรียบเทียบกับอาหารรสเลิศที่มอลลี่เตรียมทุกวันเธอชอบอาหารง่ายๆ ที่เหมาะกับรสนิยมของเธอ

เธอจําได้ว่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเธอจะซื้ออาหารขยะแบบนี้ที่ถนนของกินเล่นด้านหลังของมหาวิทยาลัยซีกับฟาเบียน แม้ว่าอาหารพวกนั้นจะไม่ใช่อาหารที่ดีต่อสุขภาพแต่พวกเขาก็กินมันอย่างเอร็ดอร่อย

ฟินนิครู้สึกงุนงงเมื่อเขามองดูผู้หญิงตรงหน้า เธอกินพิซซ่าไปพร้อมกับยิ้มไป

ทันใดนั้นเขาก็รู้ตัวว่าบางทีเขาอาจไม่รู้จักวิเวียนดีขนาดนั้น

โนอาห์มาถึงในขณะที่ทั้งคู่กําลังกินพิซซ่าอยู่กันอย่างเอร็ดอร่อย

ขณะที่เขาเข้าไปในห้องดวงตาของเขากว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นพิซซ่าที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟ

ในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวของเขาโนอาห์รู้ว่าฟินนิคเคร่งครัดเรื่องอาหารแค่ไหน แต่นี่เขากําลังกินพิซซ่า

เขาพยายามซ่อนสีหน้าประหลาดใจและยื่นซองจดหมายให้ฟินนิค “คุณนอร์ตัน นี่คือภาพถ่ายที่ผมเจอ” เขารายงานด้วยความสำรวม

วิเวียนมีพิซซ่าอยู่ในปากและกำลังคิดว่าเธอควรออกจากห้องดีไหม แต่ฟินนิคดูเหมือนจะไม่สนใจว่าวิเวียนอยู่ด้วย เขาเปิดซองจดหมายทันทีและดึงภาพถ่ายออกมา

ฟินนิคขมวดคิ้วเมื่อเขามองไปที่ภาพถ่าย “ทำไมมันเบลอแบบนี้”

อันที่จริงภาพนั้นถ่ายโดยนักท่องเที่ยว ในภาพนั้นมีต้นวิลโลว์ริมทะเลสาปและหญิงสาวในชุดสีแดงยืนอยู่ที่มุมภาพ น่าเสียดายที่ใบหน้าของเธอดูพร่ามัว

”ขอโทษครับคุณนอร์ตัน ภาพนี้ถ่ายโดยคนที่อยู่ตรงจุดเกิดเหตุโดยบังเอิญแต่เวลาและชุดของผู้หญิงคนนี้ตรงกับคําอธิบายของคุณเพราะฉะนั้นเธอน่าจะเป็นผู้หญิงที่คุณกําลังตามหา”

ฟินนิคหยิบภาพขึ้นมาดูและครุ่นคิดอยู่ในใจ วิเวียนมองภาพถ่ายพวกนั้นด้วยความอยากรู้

แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของหญิงสาวจะพร่ามัวแต่เธอบอกได้ว่าหญิงสาวคนนั้นอายุประมาณสิบห้าปี เสื้อผ้าที่เธอสวมนั้นชัดเจนที่สุดในภาพ เธอสวมชุดฟูฟ่องสีแดงที่มีการออกแบบที่เป็นพิเศษ

วิเวียนเลิกคิ้วและโพล่งออกมาว่า “กระโปรงนี้”

ฟินนิคเลิกคิ้วขึ้น “คุณจํากระโปรงตัวนี้ได้งั้นเหรอ”

”มันดูคุ้นๆ” วิเวียนกัดริมฝีปากของเธอและคิด “โอ้ชุดนี้ นางเอกสวมชุดนี้ในการ์ตูนที่ฉันดูตอนมัธยมต้น มันเป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นของดิสนีย์ ตอนนั้นเด็กสาวทุกคนใฝ่ฝันที่จะมี”

ทันใดนั้นโนอาห์ก็คิดอะไรได้บางอย่างและพูดว่า “อ๊ะ ใช่แล้ว จะว่าไปผู้หญิงที่คุณกําลังมองหาก็มีอายุใกล้เคียงกับคุณนายนอร์ตันนะครับ”

เหตุการณ์ลักพาตัวของฟินนิคเกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน และบังเอิญที่สิบปีก่อนวิเวียนอายุได้สิบห้าปีพอดี

”คุณมีชุดนี้ด้วยเหรอ” ฟินนิคเลิกคิ้วถาม