ฟินนิคไม่สนใจวิเวียนขณะที่เขาดูดนิ้วของเธออย่างรวดเร็ว
วิเวียนรู้สึกได้ทันทีว่ามีคลื่นกระแสไฟฟ้าไหลผ่านนิ้วของเธอเมื่อความรู้สึกอุ่นและชื้นสัมผัสเธอ ความรู้สึกเสียวซ่านก็กระจายไปทั่วร่างกายของเธอในทันที
เธอรู้สึกได้ว่าแก้มของเธอร้อนขึ้นแต่เธอไม่สามารถมองดูรูปหน้าอันหล่อเหลาของฟินนิคได้ตรงๆ เธอรู้สึกว้าวุ่นใจและเหลือบมองเขาก่อนจะพูดว่า “ฟินนิค ไม่เป็นไร”
เธอรู้สึกประหม่ามากจนพูดไม่เป็นคำ จากนั้นฟินนิคก็ปล่อยมือของเธอและขยับสายตาไปมองหน้าที่แดงเหมือนแอปเปิ้ลของเธอ
”รอแป๊บนึง ผมจะไปเอาพลาสเตอร์ปิดแผล” เขาหัวเราะเบาๆ และเดินออกจากครัว
เมื่อฟินนิคเดินออกไป วิเวียนรู้สึกว่าเธอสามารถหายใจได้อีกครั้งและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างรวดเร็ว
ไม่นานนักฟินนิคก็กลับมาพร้อมพลาสเตอร์ปิดแผลในมือ เขาฉีกพลาสเตอร์และพันรอบนิ้วของวิเวียนอย่างระมัดระวัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายเจิดจ้าเหมือนก้อนหินออบซิเดียนที่เต็มไปด้วยความจริงจัง เหมือนว่าเขากําลังมองของล้ำค่าบางอย่างแทนที่จะเป็นนิ้วที่โดนมีดบาด
เมื่อเขาปิดพลาสเตอร์ให้เธอแล้วเขามองไปที่ห้องครัวและขมวดคิ้ว “เอางี้ ไว้คราวหน้าคุณค่อยทำแล้วกัน คืนนี้เราสั่งอาหารมากินกันดีกว่า”
วิเวียนคิดอะไรไม่ออกเพราะเธอเต็มไปด้วยความเขินอาย เธอจึงเห็นดีด้วยกับทุกอย่างที่ฟินนิคพูด
ทั้งคู่เข้าไปในห้องนั่งเล่นขณะที่ฟินนิคเริ่มเลื่อนดูเว็บไซต์สั่งอาหารแบบซื้อกลับบ้าน เขาเลิกคิ้วและถามว่า “คุณอยากทานอะไร”
”อะไรก็ได้”
ฟินนิคพยักหน้าและพิมพ์คำสั่งซื้อลงบนคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป
ขณะนั้นโทรศัพท์มือถือของฟินนิคบนโต๊ะกาแฟก็ดังขึ้น
ฟินนิคไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองแต่ถามสบายๆ ว่า “ใครโทรมา”
วิเวียนเหลือบมองเบอร์ที่โทรเข้าและตอบว่า “โนอาห์โทรมาค่ะ”
”คุณช่วยเปิดลําโพงหน่อยได้ไหม”
วิเวียนทําตามที่เขาบอก และครู่ต่อมาเสียงของโนอาห์ดังขึ้นจากโทรศัพท์
”คุณนอร์ตัน” โนอาห์พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูตื่นเต้นเล็กน้อย
”ว่ามา”
”ผมเจอเบาะแสเรื่องสาวน้อยในอดีตครับ”
วิเวียนตกตะลึง สาวน้อยในอดีตงั้นเหรอ
ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะอยากรู้เรื่องของฉัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม