ความรักสีคราม นิยาย บท 68

ฟินนิคไม่สนใจวิเวียนขณะที่เขาดูดนิ้วของเธออย่างรวดเร็ว

วิเวียนรู้สึกได้ทันทีว่ามีคลื่นกระแสไฟฟ้าไหลผ่านนิ้วของเธอเมื่อความรู้สึกอุ่นและชื้นสัมผัสเธอ ความรู้สึกเสียวซ่านก็กระจายไปทั่วร่างกายของเธอในทันที

เธอรู้สึกได้ว่าแก้มของเธอร้อนขึ้นแต่เธอไม่สามารถมองดูรูปหน้าอันหล่อเหลาของฟินนิคได้ตรงๆ เธอรู้สึกว้าวุ่นใจและเหลือบมองเขาก่อนจะพูดว่า “ฟินนิค ไม่เป็นไร”

เธอรู้สึกประหม่ามากจนพูดไม่เป็นคำ จากนั้นฟินนิคก็ปล่อยมือของเธอและขยับสายตาไปมองหน้าที่แดงเหมือนแอปเปิ้ลของเธอ

”รอแป๊บนึง ผมจะไปเอาพลาสเตอร์ปิดแผล” เขาหัวเราะเบาๆ และเดินออกจากครัว

เมื่อฟินนิคเดินออกไป วิเวียนรู้สึกว่าเธอสามารถหายใจได้อีกครั้งและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างรวดเร็ว

ไม่นานนักฟินนิคก็กลับมาพร้อมพลาสเตอร์ปิดแผลในมือ เขาฉีกพลาสเตอร์และพันรอบนิ้วของวิเวียนอย่างระมัดระวัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายเจิดจ้าเหมือนก้อนหินออบซิเดียนที่เต็มไปด้วยความจริงจัง เหมือนว่าเขากําลังมองของล้ำค่าบางอย่างแทนที่จะเป็นนิ้วที่โดนมีดบาด

เมื่อเขาปิดพลาสเตอร์ให้เธอแล้วเขามองไปที่ห้องครัวและขมวดคิ้ว “เอางี้ ไว้คราวหน้าคุณค่อยทำแล้วกัน คืนนี้เราสั่งอาหารมากินกันดีกว่า”

วิเวียนคิดอะไรไม่ออกเพราะเธอเต็มไปด้วยความเขินอาย เธอจึงเห็นดีด้วยกับทุกอย่างที่ฟินนิคพูด

ทั้งคู่เข้าไปในห้องนั่งเล่นขณะที่ฟินนิคเริ่มเลื่อนดูเว็บไซต์สั่งอาหารแบบซื้อกลับบ้าน เขาเลิกคิ้วและถามว่า “คุณอยากทานอะไร”

”อะไรก็ได้”

ฟินนิคพยักหน้าและพิมพ์คำสั่งซื้อลงบนคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป

ขณะนั้นโทรศัพท์มือถือของฟินนิคบนโต๊ะกาแฟก็ดังขึ้น

ฟินนิคไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองแต่ถามสบายๆ ว่า “ใครโทรมา”

วิเวียนเหลือบมองเบอร์ที่โทรเข้าและตอบว่า “โนอาห์โทรมาค่ะ”

”คุณช่วยเปิดลําโพงหน่อยได้ไหม”

วิเวียนทําตามที่เขาบอก และครู่ต่อมาเสียงของโนอาห์ดังขึ้นจากโทรศัพท์

”คุณนอร์ตัน” โนอาห์พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูตื่นเต้นเล็กน้อย

”ว่ามา”

”ผมเจอเบาะแสเรื่องสาวน้อยในอดีตครับ”

วิเวียนตกตะลึง สาวน้อยในอดีตงั้นเหรอ

ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะอยากรู้เรื่องของฉัน

แม้วิเวียนจะอยากรู้เรื่องนั้นแต่เธอเดาได้ว่าเรื่องนั้นจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของฟินนิคมากแค่ไหน เหมือนกับเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนของเธอที่เหมือนฝันร้าย เธอจึงเลือกที่จะเงียบและไม่ถามต่อ

หลังจากที่ฟินนิคสั่งอาหารกลับบ้านได้สักครึ่งชั่วโมง กริ่งประตูก็ดังขึ้น

วิเวียนเปิดประตูบ้านและเห็นเด็กส่งของยืนอยู่ข้างประตูอย่างประหม่าและถามว่า “สวัสดีครับ คุณสั่งพิซซ่าใช่ไหม”

วิเวียนลังเลเมื่อเธอเหลือบมองกล่องในมือของเขา

”มีคนสั่งพิซซ่าเหรอ”

”ใช่ครับ” เด็กส่งอาหารตอบอย่างประหม่า เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยส่งอาหารในย่านของชนชั้นสูงมาก่อน วิเวียนรีบหยิบพิซซ่าเซ็นชื่อและพูดว่า “ขอบคุณมาก”

วิเวียนเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับพิซซ่า เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “ฟินนิค นี่คุณชอบกินพิซซ่าเหรอ”

ฟินนิคชะงักเมื่อเห็นกล่องพิซซ่าในมือของเธอ “ร้านอาหารนั่นเป็นร้านพิซซ่าหรอกเหรอ”

”ใช่น่ะสิ แล้วคุณคิดว่ามันเป็นร้านอะไร”