ความรักสีคราม นิยาย บท 708

วิเวียนชะงักไปวินาทีหนึ่ง แล้วคลื่นความเจ็บปวดก็ถาโถมเข้าใส่เธอราวกับสึนามิ เธอเดินไปหาแลร์รี่และอุ้มเขาขึ้นมา

“เจ้าเด็กน้อย ลูกต้องการพ่อหรือจ๊ะ?”

“ใช่ฮะแม่!” แลร์รี่พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น “ผมถึงกับฝันว่าพ่อจะมาอยู่กับผมเลยนะฮะ”

วิเวียนรู้สึกผิดเมื่อเห็นสีหน้าจดจ่อรอคอยของแลร์รี่

ลูกชายของเธอควรจะได้ทัดเทียมกับเด็กคนอื่น ควรจะมีวัยเด็กอันแสนสุขกับพ่อแม่ แต่การจะได้พบพ่อแท้ๆ ของตัวเองก็ยากเหลือเกิน ถ้าเราบอกฟินนิคเสียตอนนี้ว่าเราไม่ได้แท้ง แต่ไปคลอดลูกที่ประเทศเอ เขาคงไม่ระแวงหรอกว่าแลร์รี่ไม่ใช่ลูกของเขา จริงไหม? บางทีเราควรให้โอกาสฟินนิค เพื่อที่แลร์รี่จะได้โตมาอย่างแข็งแรงและมีความสุข อย่างน้อยที่สุดก็ฟังเขาอธิบายเสียก่อนว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น

“แม่! แม่ฮะ! แม่กำลังจะคืนดีกับพ่อใช่ไหม?” แลร์รี่กอดคอวิเวียนพร้อมกับถามอย่างตื่นเต้น

วิเวียนจ้องตาเด็กชาย “เจ้าเด็กน้อย แม่ไม่รับประกันนะว่าแม่จะคืนดีกับพ่อ แต่แม่จะให้โอกาสเขา เหตุผลที่แม่แยกทางกับพ่อของลูกในตอนนั้นก็เพราะพ่อทำบางอย่างที่ทำให้แม่เสียใจมาก เพราะฉะนั้นแม่จะฟังพ่ออธิบายแล้วค่อยตัดสินใจว่าจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกหรือไม่ ลูกเข้าใจสิ่งที่แม่กำลังบอกลูกไหมจ๊ะ?”

“ผมเข้าใจฮะ” แลร์รี่พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น “ผมแน่ใจว่าพ่อกับแม่คงเข้าใจผิดกัน พ่อไม่ทำอะไรให้แม่เสียใจหรอก แม่ต้องฟังพ่ออธิบายด้วยนะฮะ โอเคไหม?”

เราก็หวังไว้อย่างนั้น วิเวียนจ้องมองสีหน้าเอาจริงเอาจังของเด็กชาย

วิเวียนทิ้งแลร์รี่ไว้แล้วเข้าไปในห้องนั่งเล่นเพื่อโทรหาฟินนิค