ความรักสีคราม นิยาย บท 729

“ฉะ...ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น” อีฟเวลินส่ายหัวขณะที่เธอสะอึกสะอื้น ฉันบอกเธอไม่ได้ ฉันบอกเธอไม่ได้จริงๆ

วิเวียนเริ่มจะหมดความอดทนหลังจากที่อีฟเวลินยังคงปฏิเสธ เหมือนว่าถ้าเรื่องไม่ถึงที่สุดก็คงจะไม่ยอมพูดสินะ อย่ามาหาว่าฉันโหดร้ายก็แล้วกัน

ตอนที่เธอกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้อีฟเวลินสารภาพ โทรศัพทย์ของเธอดังขึ้น เธอไปหยิบมันมาและเห็นว่าฟินนิคโทรหาเธอ

หลังจากมองไปที่อีฟเวลิน วิเวียนรับสาย ไหนๆ นี่ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับฟินนิคแล้ว เขาก็ควรจะมาและฟังจากปากของอีฟเวลินเอง

“วิเวียน ผมเอง แผนเป็นยังไงบ้าง?” เสียงของฟินนิคจากปลายสายฟังดูกังวล ถึงแม้เขาสัญญากับวิเวียนแล้วว่าเขาจะให้เธอจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็เป็นห่วงว่าวิเวียนจะไม่สามารถรับมือกับความโหดร้ายของอีฟเวลินได้และต้องเจ็บตัวอีกครั้ง

“ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านฮันเตอร์ คุณควรจะมานะในเมื่อมีอะไรบางอย่างที่คุณควรจะมาฟัง” วิเวียนตอบ

“ก็ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ รอผมหน่อย” ฟินนิคตอบทันทีเมื่อเขาได้ยินเธอพูดดังนั้น

หลังจากวางสาย วิเวียนแกว่งโทรศัพท์ต่อหน้าอีฟเวลินและถาม “รู้ไหมว่าใครเพิ่งโทรหาฉัน?”

อีฟเวลินที่กำลังเปลือยเปล่าอยู่ตอนนี้ไม่สนใจและตอบ “นังบ้า รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! วิเวียน แกต้องชดใช้เรื่องนี้ แกต้องโดนลงโทษแน่!”

“ฉันจะโดนลงโทษเหรอ?” วิเวียนจ้องเธออย่างเย็นชาและกล่าว “อีฟเวลิน เธอหาเรื่องเองนะ เธอกำลังโดนลงโทษเพราะสิ่งที่ทำกับฉันในอดีต เธอสมควรได้รับมันแล้วล่ะ!”

“ถ้าตอนนั้นแกฟังฉันแล้วหย่ากับฟินนิค ฉันก็ไม่ต้องหาคนมาลักพาตัวแกหรอก นี่มันความผิดของแก วิเวียน แกก็หาเรื่องเอง อย่ามาโทษฉันสิ!”

อีฟเวลินตะโกนใส่วิเวียนด้วยความโมโห เธอดูเหมือนกับคนบ้า ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิงไปหมดสยายลงมาแปะบนใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเธอ

เมื่อได้ยินว่าอีฟเวลินยังคงไม่มีเหตุผล ความรู้สึกอับจนเข้ามาจู่โจมวิเวียน ฉันจะไปคุยกับคนอย่างเธอด้วยเหตุผลได้ยังไงนะ เธออาจจะป่วยทางจิตคิดว่าตัวเองเป็นเหยื่อและคนอื่นรุมทำร้ายเธอก็ได้