ความรักสีคราม นิยาย บท 744

จากนั้น วิเวียนก็หันหลังเดินจากไป น้ำตาเอ่อคลอในดวงตาของเธอ แม้ต้องการให้แลร์รี่มีครอบครัวพร้อมหน้า แต่มันก็ยากจริงๆ ที่จะปล่อยวางอดีต

โนอาห์ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมขณะที่วิเวียนเดินจากไปแล้ว เขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของเธอ

เขาพึมพำกับตัวเองเงียบๆ คุณนายนอร์ตันไม่เคยตำหนิฉันสำหรับเหตุการณ์ครั้งนั้น ฉันนี่สิ เป็นคนขี้ขลาดที่ไม่เคยบอกความจริงกับเธอ เป็นเพราะฉันถึงทำให้คุณนอร์ตันกับคุณนายใช้ชีวิตแยกกันอยู่หลายปี ทั้งๆ ที่ยังรักกัน มันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้นด้วยซ้ำ!

ความรู้สึกผิดกัดกินตัวเขาขณะที่มือทั้งสองกำแน่น ในที่สุดโนอาห์ก็ตัดสินใจที่จะบอกความจริงทั้งหมด

วิเวียนทรุดตัวลงบนม้านั่งอย่างอ่อนแรง การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของโนอาห์ทำให้เธอนึกถึงอดีตอันขมขื่น เธออดไม่ได้ที่จะทบทวนความสัมพันธ์ปัจจุบันของเธอกับฟินนิค

เธอเปิดรับฟินนิคเข้ามาในชีวิต ก็เพราะอยากให้แลรี่มีครอบครัวที่สมบูรณ์ เพราะเห็นได้ชัดว่าแลร์รี่ต้องการพ่อและฟินนิคเองก็ยอมรับเธออีกครั้ง มันไม่จำเป็นที่ต้องจมอยู่กับอดีต

อย่างไรก็ตาม ในตอนที่เธอได้พบกับโนอาห์ เธอจึงตระหนักได้ว่าเธอคิดง่ายเกินไป เหตุการณ์ที่ผ่านมาได้ทิ้งความเจ็บปวดไว้ในใจของเธอ ปกติแล้วเธอสามารถปล่อยวางและใช้ชีวิตโดยทำเป็นไม่สนใจต่อเรื่องที่ผ่านมาได้ แต่เมื่อไหร่ที่เธอถูกกระตุ้นให้คิดถึงเหตุการณ์เหล่านั้น ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสก็กลับมาซ้ำเติมเธออีก มันเป็นสิ่งที่เกินจะรับได้จริงๆ

ถ้าได้กลับมาลงเอยกับฟินนิคอีกครั้ง ฉันจะลืมทุกอย่างแล้วกลับไปใช้ชีวิตกับเค้าอย่างมีความสุขได้ไหม? เธอตั้งคำถามกับตัวเอง

ถึงอย่างไรก็ไม่มีหลักประกันใดๆ ให้เธอมั่นใจได้เลย ในอนาคตหากพวกเขาแยกทางกันอีก มันจะยิ่งทำให้แลร์รี่เจ็บปวดมากยิ่งขึ้นไปอีก

อย่าเพิ่งไปคิด เธอส่ายหัว ไม่จำเป็นต้องคิดเกินกว่าเหตุ เพราะยังไงก็คงคิดอะไรไม่ออกอยู่ดี ฉันควรคุยกับฟินนิคก่อนตัดสินใจในเรื่องต่างๆ

วิเวียนลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปที่ห้องคนไข้เพื่อดูว่าอีฟเวลินฟื้นหรือยัง ที่ประตูวิเวียนได้ยินเสียงของอีฟเวลินดังขึ้น อืม? เหมือนเธอกำลังคุยอยู่กับใครบางคน?