ความรักสีคราม นิยาย บท 763

"สวัสดีครับ คุณคือเจฟฟรีย์ วัตสันใช่มั้ย?” เบเนดิกต์ถามทันที เพื่อมุ่งประเด็นไปที่การไล่ล่า

ถ้าเป็นเขา เบเนดิกต์ก็จะสนทนาต่อ หากไม่เป็นเช่นนั้น เขาก็จะจากไปและเริ่มค้นหาใหม่อีกครั้ง เขาไม่มีเวลาให้เสียเปล่า

“ครับ ผมเอง” เจฟฟรีย์จ้องมองที่ชายทั้งสองด้วยความสับสน

จากมุมมองของเจฟฟรีย์ เขาไม่ได้ทำอะไรผิด เหตุใดพวกเขาจึงมาปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของเขา?

“นี่เป็นเรื่องฉุกเฉิน ดังนั้นผมขอเข้าประเด็นเลยนะ” เบเนดิกต์รีบอธิบายว่าทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่ทันทีที่เขารู้ว่าเขาพบคนที่ต้องการแล้ว

“วันนี้คุณได้ไปส่งผู้โดยสารไปที่โคสต์เฮเว่นมั้ย?” โนอาห์ถามอย่างร้อนรนทันทีที่พวกเขาเข้ามาข้างใน

“ครับ ผมพาผู้โดยสารคนหนึ่งไปที่นั่น” เจฟฟรีย์ตอบอย่างไม่คิดมาก

“ผมจำเขาได้เพราะโคสต์เฮเว่นไม่มีผู้คนและแทบจะถูกทิ้งให้รกร้าง น้อยคนนักที่จะอยากไปที่นั่น”

"เขาหน้าตาเป็นยังไง? คุณรู้ไหมว่าเขาอายุเท่าไหร่?” โนอาห์กดดันไม่แม้แต่จะปล่อยให้เบเนดิกต์ได้พูดอะไร

“ปะ...เป็นเด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่ง หน้าตาหล่อเหลามากเลยทีเดียว” เจฟฟรีย์พยายามอย่างเต็มที่เพื่อนึกย้อนไปยังตอนนั้น

มาคิดดูแล้วก็รู้สึกว่าแปลก มีผู้โดยสารเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ขอให้ขับรถไปที่โคสต์เฮเว่นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แล้วทำไมเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งถึงให้ไปส่งที่นั่น?

เขาตกลงที่จะพาเด็กน้อยไปที่นั่นเพราะเด็กคนนั้นจ่ายเงินให้เขาเป็นจำนวนมาก

ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวของเจฟฟรีย์

ผู้ชายพวกนี้มาหาเขาทำไม? พวกเขามาที่นี่เพื่อแก้แค้นเพราะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นกับเด็กคนนั้นรึเปล่า?

"เด็ก? คุณมอร์ริสัน...เด็กคนไหน?” โนอาห์หันไปหาเบเนดิกต์ด้วยความงุนงง

“คุณเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งงั้นเหรอ? เด็กคนนั้นขึ้นรถไปเองเหรอ?” เบเนดิกต์รู้ว่าเด็กคนนั้นต้องเป็นแลร์รี่ แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมแลร์รี่ถึงอยากไปโคสต์เฮเว่น

“ใช่ครับ” เจฟฟรีย์ตอบอย่างจริงจัง ด้วยกลัวว่าคำตอบที่ผิดเพียงครั้งเดียวจะทำลายชีวิตและอาชีพของเขา