ผนังบ้านทั้งสี่ด้านเริ่มต้านลมหนาวยามค่ำคืนไม่ไหว
ฟินนิควางวิเวียนที่ถูกปลุกจากอากาศที่เย็นยะเยือก แล้วมองหาว่ามีอะไรรอบตัวที่ช่วยให้ร่างกายอบอุ่นได้บ้าง
ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขามาถึงที่นี่ ทั้งหมดที่วิเวียนนึกถึงก็คือแลร์รี่ และทั้งหมดที่ฟินนิคนึกถึงก็คือวิเวียน
ทั้งคู่ไม่ได้สนใจที่จะตรวจสอบรอบบ้าน ซึ่งกลายเป็นว่าที่นี่ใหญ่และสะอาดกว่าที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรกมาก
ฟินนิคมองไปรอบๆ และในไม่ช้าก็พบผ้าห่มที่ดูใหม่
เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณคนลักพาตัวที่ให้โอกาสเขาได้ใช้เวลาร่วมกับวิเวียนสองต่อสอง
เขาสัญญาว่าจะให้ความเมตตาเล็กน้อยกับคนร้าย หลังจากที่เราหนีออกจากที่นี่ได้แล้ว
มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อย หยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมไหล่ของวิเวียน
มือของเขาสัมผัสโดนเธอโดยไม่ตั้งใจในระหว่างการเคลื่อนไหว ความเย็นยะเยือกที่ผิวของเธอทำให้เขารู้สึกสะท้าน
มือของเธอเย็นขนาดนี้ได้อย่างไร? ฟินนิคไม่แน่ใจว่าเขาอยากจะรู้คำตอบหรือไม่
เธอเป็นห่วงแลร์รี่หรือว่านี่เป็นเพราะอุณหภูมิที่หนาวเย็น?
เขาตัดสินใจเก็บคำถามไว้ในใจ โน้มตัวเข้าไปจับมือของเธอไว้
วิเวียนพยายามดึงมือออกโดยสัญชาตญาณ แต่เธอเหลือบมองฟินนิคที่จ้องมองมาอย่างเอาจริงเอาจังและยอมแพ้ในที่สุด
ไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามต่อสู้กับเขา
มือของวิเวียนกลับสู่อุณหภูมิปกติหลังจากฟินนิคเป่าให้พวกมันอุ่นขึ้นอยู่ประมาณสิบห้านาที เขานำมือเธอซุกไว้ในผ้าห่ม พร้อมกับบอกเธอว่า “ที่นี่มีครัวและอาหาร ผมจะไปทำอะไรให้คุณกิน”
พวกเขาวิ่งวุ่นทั้งวันโดยไม่ได้กินอาหารและใช้พลังงานไปมาก เธอต้องหิวมากอยู่แล้ว
ดวงตาของวิเวียนเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น
เขากำลังจะทำอาหาร? ว่าไงนะ เขาแน่ใจเหรอ?
วิเวียนไม่มีอารมณ์จะสนุกสนานกับมุขตลกของเขา จึงแค่พยักหน้าอย่างเงียบๆ
ฟินนิคลุกขึ้นและยืนอยู่หน้าเตาธรรมดาแบบดั้งเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...