ความรักสีคราม นิยาย บท 765

ใบหน้าของฟินนิคเปรอะเปื้อนไปด้วยเขม่าจากควันไฟ มีเพียงดวงตาของเขาเท่านั้นที่ปรากฏให้เห็น ในขณะที่ผมของเขาดูเหมือนรังนก

วิเวียนขมวดคิ้วเข้าหากัน หยิบท่อนไม้มาจากเขา

“ขอฉันลองหน่อย” เธอพูดเบาๆ เธอไม่แน่ใจว่าจะมีปฎิกิริยาหรือปฏิบัติต่อฟินนิคอย่างไรเมื่อเขาดูแปลกแบบนี้

เขาจ้องมองเธอและส่งไม้ให้ เขายืนอยู่เหนือเธอเพื่อดูว่าเธอจะทำอะไร

เขาไม่รู้วิธีจุดไฟ แต่วิเวียนสามารถจุดไฟได้อย่างไม่ยากเย็นนัก

นี่ทำให้ฟินนิครู้สึกด้อยกว่าเล็กน้อย เขาเป็นผู้ชายอกสามศอกแต่แพ้ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งในด้านทักษะการเอาชีวิตรอดธรรมดาๆ

ความจริงก็คือวิเวียนทำได้ดีกว่าเขาในเรื่องแบบนี้เสมอ และเมื่อนึกได้ว่าในทางเทคนิคแล้ว เขาเพิ่งแพ้ให้กับภรรยาของตัวเอง เขาก็ไม่รู้สึกแย่อีกต่อไป

วิเวียนเริ่มยุ่งกับการทำอาหารในครัว ฟินนิคนึกถึงตอนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเมื่อห้าปีก่อนอีกครั้ง

ก่อนนั้น การเห็นเธอในครัวเป็นเรื่องปกติที่เขาเห็นทุกวันที่เขากลับมาจากที่ทำงาน

การได้เห็นภาพนั้นอีกครั้งเหมือนเดจาวู

ก่อนที่ฟินนิคจะรู้ตัว วิเวียนก็ทำอาหารเย็นเสร็จแล้ว

เขาเข้ามาช่วยจัดวางจานอาหารบนโต๊ะ

เขาใช้ช้อนส้อมหั่นไข่เจียวชิ้นใหญ่ออกมาวางบนจานของวิเวียน เธอไม่ปฏิเสธ แทบจะสูดดมเอาอาหารเข้าไป

“วิเวียน” ฟินนิคพยายามเริ่มบทสนทนา แต่เธอยังคงเงียบ และมีเพียงเสียงที่พวกเขากำลังจัดการอาหารตรงหน้าดังไปทั่วห้อง

“คุณไม่คิดว่าสถานการณ์นี้จะเหมือนเมื่อก่อนที่คุณเคยทำอาหารให้ผมเหรอ?”

มือของเธอค้างกลางอากาศก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา “ถึงมันจะเหมือนเมื่อก่อน แต่เราก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว”

น้ำเสียงของเธอราบเรียบและปราศจากอารมณ์ใดๆ

“อย่าเป็นแบบนั้นเลยได้โปรด กลับมาหาผมได้มั้ย?” ฟินนิคอ้อนวอนแม้ว่าเขาจะรู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดในการสนทนา