ความรักสีคราม นิยาย บท 780

ฉันก็แค่อยากจะถามคำถามที่อื้อฉาวมากเท่านั้น แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าฟินนิค นอร์ตันจะเป็นคนอารมณ์ร้ายถึงขนาดกล้าที่จะขึ้นบัญชีดำฉันในทันที!

ในชั่วพริบตา ความเดือดดาลที่ไม่สามารถควบคุมได้ก็ฉายแววอย่างชัดเจนในดวงตาที่ดูสงบนิ่งในตอนแรกของนักข่าว แม้ว่าในตอนนี้จะยังดูไม่ออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ก็ตาม

“ไปเก็บของสิวิเวียน เบ็นอาจจะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้” ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในบ้าน ฟินนิคก็ขอให้ วิเวียนรีบเก็บข้าวของ

ตอนแรกเขาวางแผนที่จะช่วยเธอ แต่อนิจจา เขาไม่รู้ว่าเธอต้องการจะเอาอะไรไปบ้าง

ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้เธอทำเอง

"ได้ค่ะ" วิเวียนพอใจกับการกระทำของเขาก่อนหน้านี้มาก และเมื่อคิดว่าอีกไม่นานพวกเขาจะได้กลับบ้านพร้อมกัน เธอก็รู้สึกราวกับว่ากำลังเดินอยู่กลางอากาศในทันที

“พ่อฮะ ทำไมนักข่าวพวกนั้นถึงถามคำถามแบบนั้นกับแม่ล่ะฮะ?” แลร์รี่รู้สึกงงมากว่าทำไมพวกเขาถึงถามคำถามส่วนตัวกับวิเวียนแบบนั้น

แม่ไม่ใช่คนดัง แล้วทำไมพวกเขาถึงดูคลั่งไคล้แม่ถึงขนาดนั้น?

“พวกเขามาที่นี่เพราะเรื่องการลักพาตัวของลูก แต่พวกเขาบังเอิญมาเห็นพ่อและแม่อยู่กับลูก ดังนั้น พวกเขาจึงเปลี่ยนประเด็นไปที่เรื่องความสัมพันธ์ของเรา”

ฟินนิครู้ว่าคดีลักพาตัวของแลร์รี่ได้สร้างความฮือฮาเป็นอย่างมาก นักข่าวควรจะสอบถามเกี่ยวกับคดีลักพาตัว แต่ข่าวฉาวก็มักได้รับความสนใจมากกว่าข่าวที่เป็นคดีความอยู่แล้ว

เมื่อรู้ว่าข่าวไหนสำคัญกว่ากัน พวกเขาจึงลืมความตั้งใจแรกเริ่มและถามถึงเรื่องของความสัมพันธ์ของพวกเขาแทน

“เพราะฉะนั้น ในอนาคตลูกจะไปเที่ยวซุกซนแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วนะ เจ้าฟักทองน้อย” วิเวียนอดไม่ได้ที่จะดุแลร์รีเมื่อเธอได้ยินบทสนทนาของพวกเขาขณะที่กำลังเก็บข้าวของ

ครั้งนี้เขาเล่นมากเกินไปจริงๆ แต่ก็ต้องขอบคุณเขาที่ทำให้ฉันได้คืนดีกับฟินนิคอีกครั้ง ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่รู้ว่าความเข้าใจผิดระหว่างเราจะได้รับการแก้ไขเมื่อใด

“เข้าใจแล้วฮะ แม่” แลร์รี่พึมพำอย่างรู้สึกผิด เพราะรู้ว่าครั้งนี้เขาได้สร้างปัญหาให้พ่อกับแม่ของเขา

“แต่ความเฉลียวฉลาดและความกล้าหาญของลูกช่างน่าชื่นชมจริง ๆ ฟักทองน้อย” ฟินนิคประกาศในขณะที่เขาลูบหัวของแลร์รี่ ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นถึงความภาคภูมิใจในตัวของลูกชายเป็นอย่างมาก

การลักพาตัวครั้งนี้เกิดขึ้นในสถานที่ที่ค่อนข้างห่างไกล และแลร์รี่ต้องคอยเฝ้าดูพวกเขาข้างนอกตอนกลางคืนเพียงลำพัง ดังนั้นมันจึงต้องใช้ความกล้าหาญเป็นอย่างมาก

“ฮิฮิ แม่ผมสอนมาดีน่ะฮะ!” ในความเป็นจริง วิเวียนไม่ได้สอนอะไรแลร์รี่มากนัก มันเป็นความเฉลียวฉลาดของเขาเองต่างหาก

“ทำไมของถึงถูกเก็บเรียบร้อยหมดแล้วล่ะ?” เบเนดิกต์จ้องมองไปที่ถุงขนาดต่างๆ บนพื้น เธอบอกว่าจะรอฉันกลับมาไม่ใช่เหรอ?