เบเนดิกต์ตัดสินใจที่จะเปิดเผยความจริงทั้งหมด และการที่เขาทำเช่นนั้น ก็จะเป็นการทำลายความตั้งใจของผู้บัญชาการตำรวจที่อยากจะประจบประแจงเขา
“อา ฝากขอบคุณผู้บังคับบัญชาของคุณแทนผมด้วยนะครับ แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแค่การเล่นสนุกของเด็กคนหนึ่งที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดว่าเป็นการลักพาตัว ผมต้องขออภัยในความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นจริงๆ”
เบเนดิกต์ยิ้มให้ตำรวจทั้งสามนาย หลังจากนั้น เขาก็สังเกตสีหน้าของพวกเขาอย่างใกล้ชิดและรอการตอบกลับของพวกเขา
“โอ้ เป็นเพราะนิสัยขี้เล่นของลูกหลานคุณนั่นเอง ถ้าอย่างนั้น ผมคงต้องขอยกย่องในความเฉลียวฉลาดและความกล้าหาญของเขาจริงๆ” เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เป็นหัวหน้าไม่ได้ขอสิ่งอื่นใดนอกจากกล่าวคำชมเชย ด้วยหวังว่าเขาจะได้รับประโยขน์จากสถานการณ์นี้บ้างไม่มากก็น้อย เมื่อมองไม่เห็นช่องทางที่จะได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน
“ไม่ ไม่ เขาไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยครับ” แม้ว่าเบเนดิกต์จะรู้ว่าแลร์รี่เป็นเด็กที่เฉลียวฉลาดเป็นพิเศษ แต่เขาก็รู้ด้วยว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเพียงแค่คำเยินยอ
อย่างไรก็ตาม เขายังคงมองพวกเขาทั้งสามด้วยรอยยิ้มที่สดใสในขณะที่พูดต่อว่า “คือว่า ผมยังมีงานที่จะต้องสะสาง ถ้างั้น…”
ข้อความที่อยู่ท้ายประโยคสื่อถึงเจตนารมณ์ที่ค่อนข้างจะชัดเจน เขาไม่สนใจที่จะร่วมงานกับคนเหล่านั้นและกำลังมีงานล้นมืออยู่ในขณะนี้ ดังนั้นพวกเขาควรจะกลับได้แล้ว
ท้ายที่สุด เขาก็เลือกที่จะไม่พูดตรงไปตรงมาจนเกินไป เพราะทุกคนล้วนอยู่ในโลกธุรกิจ มิฉะนั้นเขาจะถูกคนอื่นวิพากวิจารณ์เสียๆ หายๆ ได้
“โอ้ แน่นอน เชิญคุณทำงานของคุณต่อเถอะนะครับ คุณมอร์ริสัน เราก็จะกลับอยู่พอดี ขอตัวก่อนนะครับ” เจ้าหน้าที่ตำรวจรู้ว่าเขาไม่มีความสนใจที่จะทำงานร่วมกับพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่ถ่วงเวลาและอยู่ที่นี่นานจนเกินไป
"ครับ เชิญครับ” หลังจากชำเลืองมองพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย เบเนดิกต์ก็เดินไปที่โต๊ะของเขาและหยิบบางอย่าง ก่อนจะลงลิฟต์สำหรับผู้บริหาร
เขาไม่ลืมสัญญาที่ว่าจะช่วยวิเวียนย้ายบ้านในวันนี้ ดังนั้นเขาจึงขับรถกลับบ้านหลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"คุณมอร์ริสันคะ คุณวางแผนจะทำอย่างไรต่อไปหลังจากที่กลับมาคบกับคุณนอร์ตันแล้ว?”
"คุณมอร์ริสัน ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณนอร์ตันเป็นอย่างไรบ้างครับในตอนนี้?”
"คุณมอร์ริสัน เด็กที่ยืนอยู่ระหว่างคุณสองคนเป็นลูกของคุณกับคุณนอร์ตันหรือเปล่าคะ?”
คำถามมากมายมุ่งตรงไปที่วิเวียน
เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา ขณะที่วิเวียนกำลังจะวางสัมภาระไว้ที่ประตูรถ เธอก็ถูกจับตามองด้วยสายตาของกลุ่มนักข่าวที่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาทั้งสามคน
เมื่อเห็นฟินนิคแสดงสีหน้าไม่พอใจ นักข่าวก็ไม่กล้าที่จะถามคำถามอะไรกับเขา พวกเขาหันไปสนใจวิเวียนที่อยู่ข้างๆ ซึ่งดูน่าเข้าหากว่าแทน
ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ตั้งข้อสงสัยกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันกับวิเวียน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...