ความรักสีคราม นิยาย บท 794

ไม่นานนักอีฟเวลินก็จัดข้าวของตัวเองเสร็จ จากนั้นเธอก็ต้องแก้ปัญหาใหญ่ที่สุดของเธอ เพราะเงินเธอโดนขโมยไปหมดแล้ว และไม่มีเงินทุนอะไรเหลือเลย

เธอปวดหัวตุบๆ เมื่อคิดว่าจะต้องทำงานเพื่อรับเงินค่าจ้าง สาวน้อยจากตระกูลที่มีชื่อเสียงไม่ควรต้องมาอับอายขายหน้าเช่นนี้

แต่เธอก็คิดไม่ออกแล้วว่าจะเอาอย่างไร เงินของเธอก็เหลือพอใช้แค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น

หลังจากครุ่นคิดอยู่นานก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ กระนั้นเธอก็ตัดสินใจไปสำรวจในละแวกใกล้เคียงเพื่อหางานที่มีศักยภาพและอะไรก็ได้ที่สามารถทำเงินได้

อีฟเวลินเอากระเป๋าของเธอออกมาและเข็นตัวเองออกไปนอกบ้าน ทันทีที่เธอออกมาก็มีสายตาจับจ้องมองเธอแปลกๆ พวกเขากระซิบกระซาบกันเป็นภาษาไธเมียนซึ่งเธอไม่เข้าใจ

แม้ว่าจะออกไปตามถนนมารอบหนึ่งแล้ว เธอก็ยังคว้าน้ำเหลว เธอจึงตัดสินใจหาอะไรกินก่อนเพราะเธอหิวมาก แต่ภาษาก็เป็นอุปสรรค ในที่สุดเธอจึงตัดสินใจกลับบ้านเพื่อไปขอความช่วยเหลือจากเฮนรี่

ที่บ้าน เฮนรี่กำลังทานข้าวอยู่ เมื่อเห็นอีฟเวลินเขาก็รู้ทันทีว่าเธอหิว เขาจึงไปหยิบจานและช้อนส้อมมาให้เธอทานข้าวร่วมกันกับเขา

เธอถูกความหิวครอบงำจนหลงลืมมารยาท เธอใช้พลังงานทุกหยาดหยดไปกับการทานอาหารตรงหน้า

หลังจากทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยแล้ว เธอก็ถามเขาว่า “คุณรู้วิธีหาเงินบ้างไหม?”

“คุณทำงานให้ผมก็ได้นะ ผมอยากให้คุณช่วยเรื่องเอกสารต่างๆ ผมแน่ใจว่าคุณจะทำเงินได้มากกว่างานอื่นแน่” ในเมื่อเฮนรี่เป็นคนชวนเธอมาอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยเหลือเธอทุกทาง

“คุณพูดจริงเหรอ?” อีฟเวลินพยักหน้าอย่างมีความสุข เมื่อก่อนนี้เธอเคยช่วยฟินนิคทำงานอยู่หลายครั้ง เธอมั่นใจว่าเธอเก่งในเรื่องนี้

นี่เป็นรอยยิ้มอย่างจริงใจครั้งแรกหลังจากผ่านเวลามาเนิ่นนาน มันช่างเป็นประกายจนแม้แต่เฮนรี่ที่คุ้นเคยกับผู้หญิงมาหลายประเภทก็ยังอดจ้องมองไม่ได้

ความจริงแล้วอีฟเวลินเป็นคนมีใบหน้าสะสวย เธอถึงกับสวยกว่าวิเวียนเสียอีก ความผิดพลาดอย่างเดียวของเธอคือการไปหลงใหลได้ปลื้มฟินนิค ความรักที่เธอมีต่อเขาทำให้เธอหลงทาง