ความรักสีคราม นิยาย บท 807

แม้ว่าเด็กหญิงตัวน้อยจะไม่ค่อยสวยนักแต่เธอก็น่ารักสุดๆ ไปเลย

เธอกำลังจ้องมองผ่านหน้าต่างร้านค้าโดยไม่กระพริบตา ราวกับว่ามีบางสิ่งที่เธอรักและหวงแหนมากอยู่ภายในนั้น

ความอยากรู้อยากเห็นของวิเวียนพลุ่งพล่านขึ้นในใจ เธอสงสัยเหลือเกินว่าอะไรกันแน่ที่ดึงดูดความสนใจจากเด็กหญิงตัวน้อยได้ขนาดนั้น

เธอจึงเหลือบมองฟินนิคเพื่อส่งสัญญาณให้เขาเดินตามเธอไปข้างหน้า ซึ่งเขาก็พยักหน้ารับและปฏิบัติตาม

เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เธอคาดคิดไว้เลยแม้แต่น้อย

เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนนั้นกำลังจ้องมองดูชุดแต่งงานที่สวยงามมาก

ตัวเสื้อคลุมไม่ได้ถูกตกแต่งอย่างหรูหรามากมายอะไร มันเป็นเพียงชุดที่ถูกออกแบบอย่างเรียบง่ายและมีสีที่ดูบริสุทธิ์และเรียบง่ายในแบบที่มีเสน่ห์น่าดึงดูดใจ

จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่เด็กหญิงตัวน้อยจะหลงใหลมันขนาดนั้น

เมื่อตอนที่วิเวียนยังเด็กนั้น เธอก็เคยจินตนาการถึงการที่ได้สวมชุดแต่งงานอันงดงาม เล้วเดินไปตามทางเดินและแต่งงานกับชายที่เธอรัก

เมื่อมองเห็นสีหน้าที่แสดงความกลัวของเด็กหญิงตัวน้อย เธอก็อยากจะถามว่าทำไมเด็กน้อยนั้นถึงได้ชอบชุดแต่งงานชุดนี้

ดังนั้นเธอจึงย่อตัวลงและมองดูเด็กหญิงตัวน้อยด้วยสายตาอันอ่อนโยน ก่อนที่จะเอ่ยปากถามด้วยความอยากรู้ของเธอ

แต่คำตอบของเด็กสาวก็ทำให้เธอต้องตกใจเป็นอย่างมาก

“ครอบครัวของหนูยากจนค่ะแม่บอกว่าเมื่อหนูโตขึ้นก็จะไม่มีใครมาแต่งงานกับหนู หนูก็เลยมาที่นี่เพื่อที่จะได้ดูชุดแต่งงานชุดนี้ค่ะ”

“มันสวยมากจริงๆ ค่ะ หนูก็เลยรู้สึกเสียใจที่จะไม่ได้มีโอกาสใส่มันในอนาคต นั่นเป็นเหตุผลที่หนูอยากจะดูมันในตอนนี้ เพื่อที่หนูจะได้ไม่ต้องเสียใจมากเกินไปในอนาคตค่ะ”

หลังจากที่เธอพูดจบ น้ำตาก็เอ่อล้นคลอเบ้าตาของเธอ แต่เธอก็รีบกระพริบตาถี่ๆ อย่างรวดเร็ว

วิเวียนรู้สึกบีบหัวใจจนแน่นอก เมื่อเห็นเด็กหญิงตัวน้อยพยายามอย่างมากที่จะไม่ร้องไห้ออกมา

“ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ที่รัก อย่าร้องไห้ไปเลย ผู้หญิงทุกคนจะมีโอกาสได้สวมชุดแต่งงานในฝันเพื่อแต่งงานกับเจ้าขายผู้เป็นที่รักของเธอ”

วิเวียนต้องการที่จะปลอบใจเด็กหญิงตัวเล็กๆ คนนั้น แต่แล้วเธอก็ต้องขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงบางอย่าง

หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็ตระหนักได้ว่าปัญหาที่แท้จริงนั้นอยู่ตรงไหน เธอไม่เคยมีงานแต่งงานเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับการสวมชุดแต่งงาน

วิเวียนจึงไม่รู้ว่าจะปลอบเธอได้อย่างไรอีกต่อไปแล้ว เพราะหากเธอทำเช่นนั้นก็จะกลายเป็นว่ามันเป็นเรื่องโกหก

เธอไม่ต้องการที่จะโกหกเด็กหญิงตัวน้อยที่แสนน่ารักเช่นนี้ เธอจึงทำได้เพียงแต่กลืนคำพูดของเธอลงคอไป

“ค่ะ แล้วหนูจะตั้งใจเรียนเพื่อที่จะได้สวมชุดแต่งงานเมื่อหนูโตขึ้น” หลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่วิเวียนพูดแล้ว จู่ๆ เด็กสาวก็ยิ้มขึ้นอย่างสดใสแล้วสัญญาว่าจะตั้งใจเรียน

พูดจบเธอก็หันหลังกลับแล้วจากไป ทิ้งให้วิเวียนตกอยู่ในความงุนงง

เพียงแค่คำพูดเพียงประโยคเดียวก็ทำให้เธอมีความสุขอย่างนั้นเชียวเหรอ?

เด็กสมัยนี้ช่างปลอบได้ง่ายซะจริง

ฟินนิคตกเข้าสู่ตกเข้าสู่ภวังค์ความคิดเมื่อได้เห็นฉากนี้

“ไปกันเถอะค่ะ” วิเวียนสอดมือของเธอเข้าประกบกับมือของฟินนิคแล้วเดินต่อไปข้างหน้าด้วยกัน

พวกเขากลับถึงบ้านหลังจากที่เดินต่อไปอีกเล็กน้อย วิเวียนรู้สึกเหน็ดเหนื่อยจากกิจกรรมที่ทำมาทั้งวัน แต่เธอก็ยังเข้าไปดูแลร์รี่ในห้องนอนก่อน เมื่อเห็นว่าเขายังตื่นอยู่และกำลังเล่นกับของเล่นของเขา เธอจึงบอกให้เขาลงมาข้างล่างเพื่อทานผลไม้

เธอต้องการที่จะสร้างโอกาสให้ฟินนิคและแลร์รี่ได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น เพราะมีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้แลร์รี่เข้ากับบ้านใหม่ของเขาได้เร็วขึ้น

แน่นอนว่าฟินนิคเข้าใจดีถึงเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังความพยายามของวิเวียน

ดังนั้นเขาจึงพยายามอย่างที่สุดที่จะรับบทพ่อผู้แสนดี แม้ว่าเขาจะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเลย แต่ศูนย์ก็คือจุดเริ่มต้นของหลายสิ่งหลายอย่างมาแล้ว

ไม่มีอะไรที่จะเป็นไปไม่ได้ ตราบเท่าที่เราได้พยายามอย่างหนักมากพอเพื่อมัน

ด้วยความคิดในใจเช่นนั้น ฟินนิคจึงเริ่มเคลื่อนไหว

“แลร์รี่ ดูนี่สิว่าพ่อซื้ออะไรมาฝากลูก” ฟินนิคนำจิ๊กซอว์โดราเอมอนมาวางตรงหน้าลูกชาย

ก่อนหน้านี้เมื่อวิเวียนพาแลร์รี่ไปดูห้องที่จัดเป็นธีมโดราเอมอนของเขา ก็ฟินนิคสังเกตเห็นว่าเขามีความสุขมากเพียงใดเมื่อได้เห็นห้องนั้น เขาจึงได้จดบันทึกและซื้อข้าวของเกี่ยวกับโดราเอมอนมาฝากเขาด้วย

แต่จิ๊กซอว์ชุดนี้จำเป็นต้องใช้คนสองคนเพื่อต่อให้เสร็จ ซึ่งสิ่งนี้ก็จะช่วยให้พ่อกับลูกได้มีเวลาผูกพันร่วมกันมากขึ้น ทั้งยังจะสามารถจะพัฒนาสติปัญญาของแลร์รี่ไปพร้อมกันอีกด้วย

ฟินนิคคอยสังเกตสีหน้าของแลร์รี่เพื่อที่จะได้ตรวจสอบปฏิกิริยาของเขาไปพร้อมกัน

“ขอบคุณมากฮะพ่อ ผมรักมันจังเลย!” แลร์รี่ชอบของขวัญชิ้นนี้มาก

ฟินนิคลูบผมของแลร์รี่พร้อมกับยิ้มหวานน่ารักแล้วพูดว่า “พ่อดีใจที่ลูกชอบ”

จากนั้นเขาก็เริ่มต่อจิ๊กซอว์ไปพร้อมกับแลร์รี่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม