ความรักสีคราม นิยาย บท 808

แลร์รี่เป็นเด็กฉลาด แม้แต่ฟินนิคเองจะต้องใช้เวลาพอสมควรในการไขปริศนาด้วยตัวเอง แต่ภายใต้การแนะนำของเขาก็ทำให้แลร์รี่สามารถต่อจิ๊กซอว์เข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว

ฟินนิคอุ้มแลร์รี่ขึ้นมาแล้วเหวี่ยงตัวไปรอบๆ ด้วยความภาคภูมิใจของผู้เป็นพ่อ ทำให้เด็กน้อยหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข

เขาอยากจะถูกพ่อจับเหวี่ยงไปรอบๆ แบบนี้เสมอมาตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นเด็กเล็กอยู่ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกดีใจมากเมื่อความปรารถนาของเขาเป็นจริงในที่สุด

ริมฝีปากของวิเวียนโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ ขณะที่เฝ้าดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกชาย

นี่นับเป็นสถานการณ์อันวิเศษสุดที่ครอบครัวจะสามารถคาดหวังได้ สำหรับการมีลูกสาวนั้นคงจะต้องรอไปอีกสองสามปี

แน่นอนอยู่ว่าวิเวียนนั้นปรารถนาจะให้ครอบครัวของเธอมีช่วงเวลาที่งดงามมากกว่านี้ แต่แทนที่จะเสี่ยงจนทำให้ช่วงเวลาแสนวิเศษนั้นต้องแตกสลาย ก็ควรจะใช้ความระมัดระวังแทนการเร่งรีบ

การเดินก้าวผิดเพียงครั้งเดียวก็อาจจะทำลายความรักสมัครสมานในครอบครัวนี้ลงได้

วิเวียนยิ้มด้วยความโล่งออกขณะที่เธอมองดูชายที่เธอรักสองคนเต้นรำไปรอบๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสไม่แพ้กัน

เธอมั่นใจว่าจะไม่มีใครหน้าไหนเข้ามาทำลายครอบครัวของเธอได้ ในเมื่อทั้งสองมีสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นเช่นนี้

ไม่นานนักเวลาค่ำคืนก็คืบคลานเข้ามา

วิเวียนนอนอยู่บนเตียงและจ้องมองเพดานอย่างว่างเปล่า

ในทางกลับกันฟินนิคก็เอาแขนโอบรอบตัวเธอไว้ และหมกมุ่นอยู่กับความคิดของเขา

“วิเวียน คุณคิดว่าในอนาคต แม่สาวน้อยเมื่อก่อนหน้านี้จะมีโอกาสได้สวมชุดแต่งงานในฝันของเธอมั้ย?”

วิเวียนรู้สึกงุนงงกับคำถามของเขา แต่เธอก็ยังตอบเขาอย่างจริงจังว่า “ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับชุดแต่งงานมากนักหรอกค่ะ แต่ฉันแน่ใจว่ามันจะไม่เป็นอย่างที่แม่ของเธอพูด ในเรื่องที่ว่าจะไม่มีใครต้องการแต่งงานกับเธอค่ะ”

วิเวียนไม่เห็นด้วยกับรูปแบบการเลี้ยงดูบางอย่างที่อาจส่งผลเสียต่อเด็กได้ ไม่ว่าครอบครัวจะยากจนขนาดไหนพวกเขาก็ไม่ควรทำลายความฝันของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนั้น

มันจะผิดอะไรนักหนาถ้าจะต้องพูดโกหกเพียงไม่กี่คำเพื่อทำให้ลูกของคุณมีความสุขขึ้นได้

อย่างน้อยพ่อแม่ก็ควรจะต้องปกป้องความรู้สึกของลูก

ฟินนิคทำเสียงฮึมฮำตอบกลับ แต่เขาก็ยังคงนิ่งเงียบ เขาเพิ่งจะถามคำถามที่ดูธรรมดามาก แต่หลังจากที่ได้ยินคำตอบของวิเวียนแล้ว เขาก็ยิ่งมั่นใจในการตัดสินใจของเขา

คืนนั้นทั้งสองต่างก็หลับไปในอ้อมแขนของกันและกัน

เช้าวันต่อมาวิเวียนก็ต้องงุนงง เมื่อตื่นขึ้นมาคนเดียวบนเตียง

หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวแล้วเธอก็ลงไปที่ชั้นล่างเพื่อตามหาฟินนิค แต่ก็ไม่พบเขาเลย มิหนำซ้ำเธอก็ยังไม่สามารถจะติดต่อเขาทางโทรศัพท์ได้อีกด้วย

เย้ ในที่สุดแม่ก็จะส่งฉันไปที่โรงเรียนแล้ววันนี้!