ความรักสีคราม นิยาย บท 81

หลังจากที่ได้ยินคำปลอบโยนของฟินนิคแล้ว วิเวียนก็สามารถสงบสติอารมณ์ของเธอได้ จากนั้นเธอก็เดินตามพ่อบ้านไปที่ห้องทำงานชั้นสอง

ห้องทำงานของชายชรานอร์ตันนั้นแต่งด้วยของเก่าจำนวนมาก ทันทีที่เธอก้าวเข้ามาเธอก็ได้กลิ่นของเทียนหอมกลิ่นไม้จันทน์และรู้สึกราวกับว่าเธออยู่ในอีกโลกหนึ่ง

เขาสวมชุดยาวนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เขาจ้องไปที่เธอตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอเข้ามา

วิเวียนพยายามอย่างเต็มความสามารถที่จะประคองสติและเดินไปที่โต๊ะ เธอกล่าวทักทายอย่างสุภาพ ”คุณนอร์ตัน”

“เมื่อกี้นี้คุณเรียกผมว่าอะไรนะ” เขาถามเธออย่างเคร่งขรึม

วิเวียนตกตะลึง เธอไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“เพราะตอนนี้คุณแต่งงานกับฟินนิคแล้ว คุณควรเรียกผมว่าปู่เหมือนที่ฟินนิคเรียก” ชายชรานอร์ตันได้อธิบายอย่างอดทนเมื่อเขาตระหนักว่าเธอไม่รู้อะไร ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ลืมที่จะถากถาง “คุณและและคุณแอชลีย์ซึ่งเป็นน้องสาวของคุณนั้นเหมือนคนละขั้วกัน คนหนึ่งแทบรอไม่ไหวที่จะเรียกผมว่าปู่ ขณะที่อีกคนก็ไม่เรียก ทั้งๆ ที่เธอควรจะเรียกเช่นนั้น”

เมื่อเธอได้รู้ว่าชายชรานอร์ตันรู้ว่าแอชลีย์และเธอเป็นพี่น้องกัน วิเวียนก็หน้าซีด

เมื่อคิดดูแล้ว เธอก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องที่เกินความคาดหมาย เนื่องจากเธอแต่งงานกับฟินนิคมาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นเขาจะตรวจสอบประวัติเธออย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามเพราะคุณปู่นอร์ตันอนุญาตให้เธอเรียกเขาว่าปู่ นั่นหมายความว่าเขายอมรับว่าเธอนั้นเป็นสะไภ้ของเขา เมื่อตระหนักเช่นนั้น วิเวียนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและทักทายเขาเบา ๆ “คุณปู่”

จากนั้นเขาก็พยักหน้าอย่างพอใจและส่งสัญญาณให้เธอโดยการดันคางไปข้างหน้า "เชิญนั่ง"

หลังจากนั่งลงอย่างนอบน้อม วิเวียนก็ได้ยินเขาถามเธออย่างเคร่งเครียด “คุณคิดว่าผมเรียกคุณมาที่นี่เพื่ออะไร”

“ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเพราะภาพที่แสดงตอนที่ทานอาหารเย็นเมื่อกี้” เมื่อรวบรวมความกล้าแล้ว วิเวียนก็เงยหน้าขึ้นขณะที่เธอต้องการฉวยโอกาสเพื่ออธิบาย “คุณปู่ จริงๆ แล้วรูปพวกนั้น...”

ก่อนที่เธอจะได้อธิบาย ชายชรานอร์ตันก็ยกมือขึ้นเพื่อขัดเธอ

“คุณไม่จำเป็นต้องอธิบาย” น้ำเสียงของเขาไร้ซึ่งความอดทน “คุณไม่คิดว่าผมจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดเหรอ ไม่ว่ายังไงคุณแต่งงานกับฟินนิคมานานแล้ว”

เขาเลือกคำพูดอย่างระมัดระวัง โดยใช้คำว่า 'ตรวจสอบอย่างละเอียด' เขาได้เผยให้เห็นถึงความคิดในใจของเขา

เขาไม่ได้ทำเพียงตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีที่แล้วเท่านั้น แต่เขายังค้นพบความจริงและรู้ว่าวิเวียนถูกสร้างกับดัก

ตอนนั้นเองวิเวียนเลยเข้าใจว่าทำไมเขาไม่แปลกใจเมื่อเห็นภาพ อันที่จริงเขาไม่ได้โทษเธอสำหรับสิ่งเหล่านั้น

ดังนั้นเขาจึงตระหนักถึงเหตุการณ์นั้น

วิเวียนรู้สึกโล่งใจ เธอตอบอย่างจริงใจ “ขอบคุณค่ะ คุณปู่”

“คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณผม”ชายชรานอร์ตันกล่าว “ผมหวังว่าคุณจะไม่คิดว่าที่ผมไม่ถือสาเพียงเพราะคุณไร้เดียงสาใช่ไหม”

วิเวียนอึ้งอีกครั้ง

เธอปฏิเสธคำพูดของฟินนิคไม่ได้ เขาเคยกล่าวว่าปู่ของเขาเป็นคนประหลาด แท้จริงแล้ววิธีที่เขาพูดนั้นเหมือนกับรถไฟเหาะที่ลดเลี้ยวเคี้ยวคด

“สำหรับครอบครัวเราแล้ว โดยปกติเราจะไม่อนุญาตให้ใครที่มีเรื่องอื้อฉาวแบบคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว มันไม่สำคัญหรอกว่ามันเป็นความผิดของคุณหรือเปล่า” เขาอธิบายอย่างเย็นชา

ก่อนหน้านี้วิเวียนเคยมีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัว ขณะที่ใบหน้าของเธอซีดเซียว “แล้วเรื่องนี้ล่ะ ทำไมคุณปู่ถึงยอมฉันคะ”

“ผมไม่ได้ยอมรับคุณ แต่เป็นฟินนิคต่างหากที่ยอมคุณ” สีหน้าของชายชรานอร์ตันก็เต็มไปด้วยความเสียใจ “ตั้งแต่อีฟเวลินตายไปเมื่อสิบปีที่แล้ว ผมคิดว่าฟินนิคจะไม่รักผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว อย่าว่าแต่จะแต่งงานเลย”

วิเวียนตกใจมาก

อีฟเวลินเหรอ เธอเป็นใคร เธอคือคนที่ฟินนิคเคยรักมาก่อนหรือเปล่า

แม้จะมีคำถามวนเวียนอยู่ในหัว แต่วิเวียนก็ไม่กล้าถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้

“แต่ผมไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะแต่งงานกับคุณ” เขาจ้องไปที่วิเวียนด้วยสายตาที่แหลมคม “ในตอนแรก ผมคิดว่าคุณเป็นแค่หุ่นเชิดที่เขาใช้ท้าทายผม แต่หลังจากการพบกันครั้งสุดท้ายและในงานเลี้ยงคืนนี้ ผมรู้ว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อคุณนั้นเป็นความรู้สึกที่แท้จริง”

ฟินนิคมีความรู้สึกกับฉันเหรอ

คำพูดของเขาทำให้หัวใจของวิเวียนเต้นระรัว

อย่างไรก็ตามเธอก็ยังไม่มั่นใจ

แม้ว่าฟินนิคจะปฏิบัติต่อเธอดีแค่ไหน แต่วิเวียนก็รู้สึกว่าเขาพิเศษเกินกว่าจะเทียบกับเธอ และพวกเขาก็อยู่กันคนละโลก เธอนึกไม่ออกว่าคนอย่างเขาจะมีความรู้สึกที่โรแมนติกต่อเธอได้อย่างไร

อย่างไรก็ตามเธอไม่เห็นด้วยกับขายชรานอร์ตันในทันที แต่ยังคงฟังอย่างเงียบๆ

“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงยอมรับคุณ” เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความรู้สึกยอมจำนน “นั่นเป็นเพราะผมจะยอมรับใครก็ตามที่เขารัก”