เมื่อมองดูชายชรานอร์ตันที่อยู่ข้างหน้าเธอ วิเวียนก็รู้ซึ้งว่าเขาไม่ใช่หัวหน้าครอบครัวนอร์ตันที่โหดเหี้ยมและมีอิทธิพลอีกต่อไป กลับกันเขาดูเหมือนเขาจะเป็นชายชราธรรมดาๆ ที่ต้องการให้หลานชายของเขามีความสุข
“แต่” เขากล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “อย่าลืมว่าความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณคืออะไร”
ในตอนนี้วิเวียนก็ทำอะไรไม่ถูกและแทบจะตามความคิดของเขาไม่ทัน “ความรับผิดชอบอะไรเหรอคะ”
“แน่นอนล่ะ เรื่องช่วยเขาสานต่อมรดกของเขา” ชายชราจ้องไปที่วิเวียนด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเหมือนว่าเขากำลังโกรธกับความไม่รู้อะไรของเธอ “ฟังนะ ลูกของมาร์คโตแล้ว แต่ฟินนิคยังไม่มีลูกเลย ทั้งที่เขาอายุมากแล้ว”
วิเวียนแทบจะสำลักน้ำลายของตัวเอง
หลังจากพูดอ้อมๆ เขาแค่ต้องการเตือนฉันเกี่ยวกับการมีลูกกับฟินนิคเหรอ
ถึงแม้ฟินนิคและมาร์คเป็นพี่น้องกัน แต่มาร์คอายุเกือบห้าสิบแล้วในขณะที่ฟินนิคยังไม่ถึงสามสิบด้วยซ้ำ
ไม่ว่ายังไงก็ถือเป็นเรื่องปกติในครอบครัวที่มีชื่อเสียงที่จะแต่งงานแต่อายุยังน้อย และมีลูกหลายคนเมื่ออายุได้สามสิบ
วิเวียนกระอักกระอ่วนจนพูดไม่ออก อย่างไรก็ตามชายชรานอร์ตันเหล่ตาและบ่นว่า “สาวน้อย อย่าคิดว่าผมไม่รู้เรื่องที่คุณกับฟินนิคไม่ได้ทำให้การแต่งงานของพวกคุณเสร็จเรียบร้อย”
ในตอนนี้วิเวียนรู้สึกเขินอายอย่างยิ่ง
เขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
“หนู พูดความจริงมาเถอะ” ดวงตาของเขาเป็นประกายทันทีขณะที่เขาถามอย่างลังเล “ฟินนิค...เขามีปัญหาทางเพศไหม”
วิเวียนยังไม่หายจากอาการตกตะลึงก่อนหน้านี้ หลังจากได้ยินคำถามของชายชรานอร์ตัน ใบหน้าของเธอแดงก่ำราวกับมะเขือเทศ
อะ-อะไร นี่เป็นปู่แบบไหนกันนะ เขาไม่ละลาบละล้วงเกินไปเหรอ
เมื่อวิเวียนไม่ตอบ เขาก็ท้อใจและถามต่อไปว่า “ผมแน่ใจว่าคุณคงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อสิบปีที่แล้ว ซึ่งทำให้ขาของฟินนิคเสียการควบคุม ตั้งแต่นั้นมาผมก็กังวลเกี่ยวกับสถานะของ 'พละกำลัง' ของเขาในด้านนั้นเรื่อยมา ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมอยากหาหมอมาช่วยเขา แต่เขาปฏิเสธผมมาตลอด นั่นเป็นเหตุผลที่ผมกังวลมาก”
เมื่อวิเวียนเห็นว่าเขาไม่สบายใจเพียงใด หัวใจของเธอก็อดไม่ได้ที่จะอ่อนลง
ราวกับว่าฟินนิคได้ซ่อนความจริงเกี่ยวกับขาของเขาจากปู่ของเขา นั่นเป็นเหตุผลที่เขาหงุดหงิดมาก
ขณะที่วิเวียนทนเห็นเขากังวลไม่ได้ เธอก็กัดฟันและเก็บความรู้สึก “ฉันคิดว่าฟินนิคไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้หรอกค่ะ”
คุณนอร์ตันประหลาดใจ "คุณรู้ได้ยังไง”
เรื่องนั้นเหรอคะ แม้ว่าการแต่งงานของเรายังไม่เสร็จเรียบร้อย แต่เราก็ยังอยู่ด้วยกัน” ถึงตอนนี้ วิเวียนแค่อยากให้พื้นเปิดออกและกลืนเธอเข้าไปทั้งตัว “มีบางครั้งที่...คุณคงรู้ ว่าฉันสามารถ...เอ่อ...เห็น 'ปฏิกิริยา' ของเขาใช่ไหม”
วิเวียนสัมผัสได้ถึงแก้มของเธอที่ร้อนผ่าว
ไม่ว่ายังไงเธอก็พูดความจริงเพราะเธอแน่ใจจริงๆ ว่าฟินนิคไม่ได้ผิดอะไรปกติ
นอกจากการเห็นธรรมชาติของเขาที่ตั้งชันในตอนเช้าแล้ว ยังมีอีกสองสามครั้งเมื่อเธอ "โดยส่วนตัวแล้ว" รู้สึกถึง "ความมีชีวิตชีวา" ของเขา ครั้งหนึ่งคือตอนที่พวกเขาคุยกันอย่างใกล้ชิดและอีกครั้งคือตอนที่เธอเดินออกจากห้องน้ำ
อือฮื้อ พูดตามตรง มันเป็นมากกว่าความรู้สึกพึงพอใจ อันที่จริงดูเหมือนว่าจะ 'ทรงพลัง' จริงๆ ใช่ไหม
ชายชรานอร์ตันรู้สึกประหลาดใจครู่หนึ่งก่อนจะเข้าใจสิ่งที่วิเวียนพูดเป็นนัยได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาเปล่งประกายด้วยความสุข "จริงหรือ ฮ่าฮ่า นั่นเป็นข่าวที่วิเศษมาก วิเศษจริงๆ
เขาตื่นเต้นมากจนกระโดดขึ้นจากเก้าอี้แล้วโบกไม้เท้าขึ้นไปในอากาศ “ในเมื่อเขาสบายดี พวกคุณจะรออะไรอีก”
วิเวียนตกตะลึง ทั้งหมดที่เธอพูดได้ก็คือ “อืม เรายังไม่รู้จักกันดีพอเพราะว่าเราเพิ่งเจอกัน”
“ไร้สาระขนาดนั้นเลยเหรอ” เขาสบถขณะที่เขาเริ่มเข้าใจ “ผมกับภรรยาเป็นคู่หนึ่งที่แต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่เราก็ยังนอนกันในคืนแรกของการแต่งงาน ไม่ใช่ว่าคุณที่อายุน้อยกว่าควรจะมีความเป็นอิสระมากกว่านี้หรือ ทำไมคุณถึงแข็งกระด้างกว่าพวกเรา”
ในตอนนี้วิเวียนก็หน้าแดงราวกับมะเขือเทศ ระหว่างนั้นชายชราก็ควงไม้เท้าขึ้นไปในอากาศและสั่งว่า “คุณวิลเลียม ผมไม่ใช่คนไร้เหตุผล ผมรู้ว่าสิ่งที่ผ่านมาไม่ใช่ความผิดของคุณและฉันไม่โทษคุณสำหรับเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ผมต้องการให้คุณทำให้ดีที่สุด เวลาไม่คอยใคร ดังนั้นคืนนี้คุณทั้งคู่จะแต่งงานกันในวิลล่าให้สมบูรณ์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม