ความรักสีคราม นิยาย บท 856

โนอาห์ขมวดคิ้วพลางรู้สึกว่าจะต้องมีร่องรอยบางอย่างหลงเหลืออยู่เป็นแน่ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะค้นห้องด้วยตัวเอง

เมื่อสังเกตพบจุดที่น่าสงสัย เขาก็รู้สึกว่าอาจจะมีคนซ่อนตัวอยู่ในนั้นก็ได้ ฉะนั้นเขาจึงค่อยๆ เดินเข้าไปหา...

ในขณะนั้น ตอนที่โนอาห์เดินเข้าทีละก้าวๆ ทุกคนต่างกลั้นหายใจกันอย่างกระวนกระวายใจ

ทันใดนั้นเมื่อเขาเปิดประตูก็เห็นเพียงบริเวณสำหรับซักผ้าสกปรก หลังจากเดินวนดูรอบๆ เขาก็ไม่พบอะไรน่าสงสัยอีก ด้วยเหตุนั้นเขาจึงหันหลังเดินจากไป

“อีฟเวลิน ออกมาได้แล้ว” หลังจากเขาไปแล้ว ราเชลก็บอกอีฟเวลินว่าปลอดภัยแล้วให้ออกมาได้

“อีฟเวลิน เมื่อสักครู่นี้ลูกไปอยู่ที่ไหน? แม่เป็นห่วงลูกมากเลยนะ” เมื่อราเชลเห็นฝุ่นตามใบหน้าของอีฟเวลินก็รู้สึกเห็นใจเธออยู่บ้าง

“หนูซ่อนอยู่ใต้ตู้เสื้อผ้าค่ะ”

ตู้เสื้อผ้าในบ้านพักคนชราดูเหมือนเตียงนอน ดังนั้นเว้นเสียแต่ใครจพินิจพิเคราะห์ให้ถี่ถ้วน มิฉะนั้นก็จะไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีช่องโหว่อยู่ตรงกลางด้วย

เมื่อสักครู่อีฟเวลินรู้สึกกระวนกระวายจึงคลานลงไปใต้ล่าง

โชคดีที่เธอสามารถหลบซ่อนตัวได้ทันเวลา มิฉะนั้นถ้าหากโนอาห์พบเธอเข้าก็คงเป็นจุดจบของเธอแล้วล่ะ

อีฟเวลินไม่ใช่คนโง่เลย เธอรู้ว่าเมื่อตนเองปรากฏตัว ฟินนิคก็จะถูกปล่อนตัวออกจากคุก

“เฮ้อ แม่ไม่เข้าใจว่าทำไมวิเวียนถึงต้องทำแบบนี้ด้วย ต่อให้ลูกเข้าตาจนก็ยังไม่ยอมปล่อยลูกไปอีก” เมื่อราเชลเห็นลูกสาวถูกตามล่า เธอก็เริ่มไม่พอใจกับการกระทำของวิเวียนขึ้นมาบ้างแล้ว

“แม่คะ หนูไม่เป็นไรหรอก สิ่งที่หนูต้องทำก็คือระวังตัวไม่ให้ตกหลุมพรางของวิเวียน” อีฟเวลินแสร้งทำเป็นมองราเชลด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย

ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง เธอรู้ว่าราเชลยังมีประโยชน์กับเธอ

ถ้าหากวิเวียนทำอะไรกับราเชล เช่นนั้นเธอก็จะหมดที่ไป

เพราะฉะนั้นตอนนี้ราเชลจึงเป็นทรัพย์สมบัติที่ทรงคุณค่ามากที่สุด และถ้าได้ฟิโอน่ามาเป็นพวกก็จะยิ่งดีไปกันใหญ่

ในขณะเดียวกัน โนอาห์ก็กลับมาที่โรงพยาบาลมือเปล่า ก่อนที่เขาจะเข้าห้องผู้ป่วยของวิเวียน เขาก็เห็นอิวาน่ายืนอยู่ตรงประตู

เขารีบเดินห่างออกไปเพื่อที่เขาจะได้หลบเลี่ยงเธอ แต่ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามหลบซ่อนตัวจากเธอสักแค่ไหน ทว่าก็หนีไม่พ้นสักที

“เฮ้ โนอาห์! รอฉันด้วยสิ” อิวาน่าวิ่งตามโนอาห์จนชนเข้ากับเขา

“ทำไมจู่ๆ ถึงหยุดเล่า?” อิวาน่าถลึงตาใส่เขาพลางลูบจมูกที่เจ็บระบมของตัวเอง