ความรักสีคราม นิยาย บท 859

โนอาห์มองอิวาน่าอย่างบอกไม่ถูก

ผู้หญิงทุกคนเป็นแบบนี้กันหมดไหม? พวกเธอเริ่มหลงผู้ชายกับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้กันหมดไหม?

เดี๋ยว... หลง...

หรือว่ามัน...

เขามองเธอในขณะที่กำลังตะลึงอยู่แล้วพูดโพล่งออกมา “คุณ... คุณแอบชอบผมใช่ไหม?”

โนอาห์เป็นคนตรงไปตรงมา เขาไม่เข้าใจเรื่องความเหมาะสมเมื่อต้องพูดถึงความสัมพันธ์

เขามักพูดโพล่งสิ่งที่คิดอยู่ออกไป เมื่อโนอาห์ถามเธอออกไปก็ทำให้อิวาน่าที่กำลังหลงลุกขึ้นยืนทันที

“คุณรู้ได้ยังไง?”

ตอนที่ตัวเธอพูด เธอเองก็ยังอึ้ง

นั่นก็คือการยอมรับว่าฉันชอบเขาใช่ไหม?

อิวาน่าไปต่อไม่ถูกในเมื่อมันสายไปแล้วที่จะเสียใจอะไร แต่ถ้าเธอจะวิ่งหนีไปก็ไม่ดีเช่นกัน

เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับมันอย่างกล้าหาญ

ในเวลาเดียวกันนั้น บทสนทนาของวิเวียนและฮันเตอร์เต็มไปด้วยความตึงเครียดดุดัน

“วิเวียน ไปกับผมเถอะ ผมมอบชีวิตที่ดีให้คุณได้นะ” ฮันเตอร์ขอร้องอย่างจริงใจ เขาแทบจะคุกเข่าลงขอร้องอ้อนวอนเธออยู่แล้ว

แต่ความรักนั้นไม่อาจบังคับใจกันได้ ไม่มีทางที่วิเวียนเลือกจะอยู่กับคนที่เธอไม่รู้สึกอะไรด้วยเพียงเพื่อเงินเท่านั้น

นอกจากนี้ ฟินนิคยังอยู่ในคุกซึ่งตัวเธอไม่อาจทำเรื่องหยาบช้าอย่างการทรยศในช่วงที่เขาตกต่ำ

“ฮันเตอร์ ถึงแม้ว่าฟินนิคจะต้องติดคุกตลอดชีวิต ฉันก็ไม่มีวันอยู่กับคุณ”

วิเวียนรู้สึกว่าเธอชัดเจนกับเขามากพอแล้วในครั้งล่าสุดที่คุยกัน เธอจึงไม่เข้าใจว่าทำไมฮันเตอร์ถึงดึงดันที่จะพูดแบบนี้กับเธออีก

เพราะเขาตื้อไม่เลิก ความซาบซึ้งใจที่วิเวียนเคยมีให้เขาเริ่มจะกลายเป็นความรำคาญ

การไล่จีบผู้หญิงต้องใช้ความละเอียดอ่อน การตามตื้อไม่ลดละก็จะทำให้ผู้หญิงรู้สึกรำคาญได้