แม้แลร์รี่จะยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจถ่องแท้ แต่ก็ดูจะจับประเด็นของเรื่องนั้นได้
เด็กชายมองซามูเอลด้วยความรู้สึกขอบคุณ แววตาเปี่ยมความชื่นชม
ซามูเอลดีใจที่ได้สอนบทเรียนชีวิตบางส่วนให้เหลนโดยใช้เรื่องเล่าของเขา
ตอนแรกเด็กชายไม่มีความสุขที่พ่อแม่ไม่ได้มาอยู่ใกล้ๆ แต่หลังจากได้ฟังเรื่องของคุณปู่ทวด ก็เริ่มจะเข้าใจสถานการณ์ของทั้งคู่ พวกเขาแค่กำลังเติมเต็มสิ่งที่พวกเขาต้องรับผิดชอบ
“ขอบคุณมากฮะคุณปู่ทวด”
ซามูเอลแสนจะยินดีที่แลร์รี่เริ่มเปิดใจให้ เขารู้สึกได้ว่าน้ำเสียงของเด็กชายมีความจริงใจกว่าเก่า
เขามองเหลนขณะยิ้มอย่างพอใจ
นี่คือสิ่งที่ซามูเอลรอคอยมาเนิ่นนาน…ความผูกพันที่แท้จริง เขายิ่งกว่ายินดีปรีดาที่ได้มันมา
ถึงเขาจะช่วยอะไรไม่ได้มากในธุรกิจของฟินนิค แต่การให้การศึกษาและดูแลแลร์รี่เป็นสิ่งที่เขาทำได้
มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่สุดที่ผู้เฒ่าซามูเอลจะทำให้พวกเขา
ฟินนิคใช้เวลาพักหนึ่งกว่าจะถึงบ้าน
วิเวียนเพิ่งออกจากห้องครัว พอเห็นฟินนิคกลับมาก็รีบนำซุปที่เธอเตรียมไว้มาตั้งบนโต๊ะอาหารทันที
“ไปล้างมือก่อนนะคะ” เธอรู้สึกว่ามือของฟินนิคน่าจะสกปรกเพราะเพิ่งกลับจากการเจรจาธุรกิจ จึงคิดว่าการฝึกสร้างสุขอนามัยก่อนทุกมื้ออาหารน่าจะดีที่สุด
กลิ่นหอมจากโต๊ะอาหารหอมเตะจมูกฟินนิค เขารีบล้างมือและมานั่งประจำที่
“คุณเพิ่งหัดทำเหรอ?”
เท่าที่เขารู้ วิเวียนไม่น่าจะทำซุปแบบนี้เป็น
“ใช่ ช่วงนี้คุณงานยุ่ง ฉันคิดว่าคุณควรจะได้กินอะไรที่ช่วยบำรุงกำลัง ก็เลยทำซุปนี้ให้คุณโดยเฉพาะ” วิเวียนสะเทือนใจขณะมองสีหน้าอิดโรยของฟินนิค
ใต้ตาของเขาเริ่มมีวงสีคล้ำ ความวุ่นวายที่ผ่านมาทำให้เขาต้องนอนดึกติดต่อกันหลายคืน
“ขอบใจนะที่รัก” ฟินนิคยื่นมือออกไปจับมือวิเวียนและจูบมือนั้นเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...