ความไม่พอใจเริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อวิเวียนรู้ว่าเธอทำงานให้กับฟินนิคมาโดยตลอด
มันไม่สนุกเลยที่เธอได้รับเงินเดือนจากสามีตัวเอง
“ฉันกำลังจะลาออกแล้ว” เธอทำหน้าบึ้งปากมุ่ย
ฉันต้องการทำงานในบริษัทเดอะแม็กกาซีนที่ไม่ใช่บริษัทของฟินนิค
“ไม่มีทาง” ฟินนิคตัดบทเธอ
เขาปล่อยให้เธอทำงานให้คนอื่นไม่ได้
วิเวียนรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางเปลี่ยนจุดยืนของเขาได้ เธอจ้องมองเขาโดยไม่พูดอะไร
“มีปัญหาอะไร?”
“คุณไม่ไปทำงานหรือไง?” เธอถาม ฟินนิคคาดหวังว่าเธอจะพูดบางสิ่ง แต่เธอกลับเปลี่ยนเรื่อง
“วันนี้ผมรู้สึกไม่อยากทำงาน” ฟินนิคพูดอย่างคนมีสิทธ์เลือก
เขาเป็นเจ้าของบริษัทเขาสามารถทำอะไรก็ได้
คิดอีกที วิเวียนคิดว่าการเป็นหัวหน้าตัวเองที่บ้านน่าจะดีกว่า
“แล้ววันนี้คุณจะทำอะไรคะ คุณฟินนิค?” วิเวียนรู้สึกว่าวันนี้ต้องการพักผ่อนจริงๆ และวีธีเดียวที่ทำได้คือให้ฟินิคไปที่อื่น
“ผมกำลังจะไปส่งแลร์รึ่ที่โรงเรียน แล้วก็กลับมาบ้าน”
เขาวางแผนที่จะไปส่งแลร์รี่โรงเรียนแล้ว แต่ว่าเขาแวะมาคุยกับวิเวียนก่อน
“เอาละคุณไปเถอะ”
แลร์รี่อยู่ในชั้นปีที่สองของโรงเรียนประถมแล้ว
แม้ว่ารถโรงเรียนจะมารับเขาทุกวัน
แต่ฟินนิคยังต้องไปส่งเขาที่โรงเรียนด้วยตัวเอง
เนื่องจากฟินนิคหายหน้าไประยะหนึ่ง
จึงเป็นการดีที่พ่อลูกจะมีช่วงเวลาที่ผูกพันกัน
แลร์รี่ดีใจมากเมื่อเขารู้ว่าฟินนิคกำลังจะไปส่งเขาที่โรงเรียน
ถึงแม้จะมีความสุข เด็กชายก็ยังนิ่งเงียบตลอดการเดินทาง ฟินนิคถามเขาว่าอะไรที่รบกวนจิตใจเขา
“ผมไม่อยากไปโรงเรียนฮะ” แลร์รึ่บอก
ฉันไม่คิดว่าวิเวียนกำลังสอนอะไรมากไปกว่าหลักสูตรของโรงเรียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...