เขาไม่คิดว่าฉันจะไปที่อื่นเลยหรือ? แน่ใจได้ยังไงว่าฉันจะต้องมาที่ทำงานของเขา?
“ลืมไปแล้วหรือว่าคุณคือภรรยาผมนะ?” ฟินนิคตอบพลางยิ้มน้อยๆ
เธอลังเลว่าจะโต้กลับยังไงถึงจะถูกเพราะรู้สึกทึ่งกับคำตอบของเขา
ตอนแรกเธอหมดหวังกับเขาและตั้งใจจะทิ้งเขาไว้เบื้องหลังให้มันจบๆ ไป ทว่าเพียงแค่ไม่กี่นาทีที่ได้คุยกัน เธอก็เริ่มเปิดใจให้ผู้ชายคนนี้อีกครั้ง
เธอรู้สึกเต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่นใจเพราะมักจะแพ้ทางให้กับพวกคำมั่นสัญญาต่างๆ
ในทางกลับกัน แม้ฟินนิคจะรับรู้ถึงอารมณ์และความสิ้นหวังของวิเวียนแต่เขาก็เลือกที่จะนิ่งเงียบ
เขาต้องการให้เธอตัดสินใจและคิดหาหนทางหลังจากนี้ที่ดีที่สุดด้วยตัวเอง
เธอจะต้องตัดสินใจว่าจะเชื่อในตัวเขาหรือจะทิ้งเขาไปตลอดกาล
จากที่กล่าวมา เธอมีแค่ทางเลือกเดียวคือต้องเชื่อมั่นในตัวเขาเพราะเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอจากไป
ดูเหมือนเธอจะตระหนักได้ถึงความต้องการของเขา เธอรู้ว่าตัวเองไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อใจเขา มิฉะนั้นก็จะถูกบังคับให้ยอมจำนนอยู่ดี
หลังจากเงียบไปสามนาที วิเวียนก็พูดขึ้น “เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับเล็กซี่?”
“คุณไง”
“อะไร?”
เธองุนงงกับคำตอบของเขา อันที่จริงเธอคิดว่าเขาฟังคำถามผิดไป ทว่าเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเขาก็รู้ว่าเขาหมายความตามนั้น
“คุณคือคนที่อยู่ในความคิดผมกับเล็กซี่”
แม้ว่าเขาจะอธิบายคำพูดตัวเองอย่างละเอียดแล้ว แต่ก็รู้ว่าเธอกำลังสับสน
ดังนั้นเขาจึงอธิบายเพิ่ม “เล็กซี่เกลียดคุณแต่ว่าผมรักคุณ”
…
วิเวียนกำลังเดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย เธอลืมแผนที่ทำให้เธอเดินทางมาที่นี่ไปหมดสิ้น
สิ่งที่เธอจำได้คือความคิดที่เปลี่ยนไปหลังจากได้พูดคุยกับฟินนิค
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...