ความรักสีคราม นิยาย บท 927

ทว่าอีฟเวลินไม่สงบลง แม้ฟินนิคจะพูดจบแล้ว อีฟเวลินกลับโมโหมากขึ้นแล้วยื่นมืออกมา ดึงสายบางอย่างที่ซ่อนไว้อย่างดีที่พื้น ต่อมาก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวในอากาศ

แถวนี้ค่อนข้างเงียบสงบ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้มีฝุ่นคลุ้งอยู่ในอากาศ คงไม่มีใครรู้ว่าทั้งสามคนอยู่ตรงนี้แน่ วิเวียนกับฟินนิคลุกขึ้น พร้อมกับไออย่างหนัก เพราะได้สูดฝุ่นที่กระจายอยู่รอบตัวพวกเขาเข้าไป

มีหลุมใหญ่เกิดขึ้นอยู่ด้านหลังของทั้งสอง แต่โชคดีที่ทั้งสองคนไม่เป็นอะไรมาก และเมื่ออีฟเวลินดึงเชือกอีกครั้ง ฟินนิคคว้าตัววิเวียน แล้วกระโดดลงไปในหลุมอย่างรวดเร็ว

ฟินนิคได้รับบาดเจ็บที่หลังเป็นเพียงแผลเล็กๆ แต่โดยภาพรวมเขาไม่เป็นอะไรมาก

พวกเขาช่วยกันมองหาอีฟเวลิน ทว่าอีฟเวลินได้หายไปอย่างไรร่องรอยอีกครั้ง วิเวียนส่ายหัวด้วยความผิดหวัง ราวกับว่าเธอถูกกลืนกลินด้วยความสิ้นหวัง อ๊าก! แผนเกือบจะสำเร็จแล้วเชียว แต่ตอนนี้มันเละไม่เป็นท่าแล้ว หลังจากตำรวจมาถึง พวกเขาได้ค้นบริเวณใกล้เคียง เพื่อหาอีฟเวลินด้วย แต่ก็เสียเวลาเปล่า

วิเวียนกับฟินนิคกลับบ้าน หลังจากไปให้ปากกคำกับตำรวจเสร็จ

สิ่งแรกที่วิเวียนทำหลังจากกลับถึงบ้านคือ ขึ้นไปหยิบกล่องพยาบาลที่ชั้นบน แม้แผลของฟินนิคจะไม่มาก พวกเธอก็ต้องทำแผลให้เรียบร้อย

ถ้าหากแผลเกิดติดเชื้อขึ้นมา จะแย่กับฟินนิคมากกว่า

วิเวียนเลิกเสื้อฟินนิคขึ้นอย่างเบามือ เธอทุกข์ใจเมื่อเห็นเลือดแห้งที่ติดอยู่บนแผ่นหลังของเขา ทำให้มือยื่นออกไปจับเอง

วิเวียนเอาสิ่งที่จำเป็นออกมาจากกล่อง และเริ่มล้างแผลของเขา แม้จะคิดว่ามันจะทำให้เขาเจ็บก็ตาม

เธอทำแผลเสร็จอย่างรวดเร็ว จากนั้นฟินนิคก็หันกลับมามองเธอ

“คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” ฟินนิคมองไม่เห็นแผลเมื่อกวาดตามอง แต่เขายังกังวลว่าวิเวียนอาจมีบาดแผลอยู่ใต้เสื้อผ้า

และถ้ารักษาแผลไม่ทันท่วงที อาจทำให้มีผลกระทบระยะยาวได้

“หืม…ฉันว่าไม่มีนะ”

วิเวียนขยับแขนขา แต่ไม่รู้สึกถึงความเจ็บจากส่วนไหนเลย

ฟินนิคพยักหน้ารับรู้ เขาเอื้อมมือออกไปกอดวิเวียน หลังจากมั่นใจว่าตัวเองจะไม่เผลอพิงหลังกับโซฟา

“โอเค ไม่ต้องคิดมากเรื่องจับตัวอีฟเวลินล่ะ ผมว่ามันต้องสำเร็จสักวันแหละ”

ฟินนิครู้ว่าวิเวียนเสียใจนิดหน่อย แต่นอกจากการจับตัวอีฟเวลินแล้ว อีกสิ่งที่เขาทำได้คือปลอบใจวิเวียน

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะตามหาอีฟเวลินให้เจอ และส่งเธอให้ตำรวจแน่นอน

ฟินนิคจึงเอียงหัวของเขาไปหาวิเวียน และหลับตาลง

“แต่งงานกันเถอะนะวิเวียน”

ฟินนิคคิดว่าตอนนี้ไม่มีอะไรมาขวางพวกเขาแล้ว อีฟเวลินคงไม่สร้างปัญหาในช่วงนี้ ขณะที่มาร์คก็จะถูกตัดสินโทษเร็วๆ นี้

ฉะนั้น พวกเราสามารถแต่งงานและอยู่ด้วยกันฉันท์สามีภรรยาอย่างมีความสุขได้เสียที

“ฮะ! อะไรนะ แต่งงานอย่างนั้นเหรอ?”

วิเวียนอ้าปากค้างด้วยความแปลกใจ เราไม่ได้พึ่งคุยกันเรื่องอีฟเวลินเหรอ ทำไมเปลี่ยนเรื่องเร็วแบบนี้นะ ตอนนี้กลายเป็นคุยเรื่องแต่งงานซะแล้ว

เธอจ้องเขาด้วยดวงตาเบิกกว้างเพราะความตกใจ

“ใช่ คุณจะแต่งงานกับผมได้ไหม?”

ฟินนิคหยิบแหวนที่เขาเตรียมไว้นานแล้วออกมา คุกเข่าลงหนึ่งข้างและเงยหน้ามองเธอ

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความจริงใจของเขาเกือบทำให้วิเวียนร้องไห้ แต่เธอกลั้นเอาไว้ได้

“แต่งค่ะ”

เธอพยักหน้าตกลง และหันมองแหวนที่ส่องประกายวิบวับบนนิ้วของเธอด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ แม้ในวันนี้พวกเขาจะจับอีฟเวลินไม่ได้ แต่ฟินนิคขอฉันแต่งงาน ถ้างั้นวันนี้ก็คือวันแห่งความสุขอีกวัน

ขณะเดียวกันฟินนิคมองรอยยิ้มของวิเวียนอย่างอบอุ่น ฉันรอมานาน เพื่อแต่งงานกับเธออีกครั้ง และมันเป็นจริงแล้ว

เช้าวันถัดมา วิเวียนเห็นกระดาษโน้ตบนโต๊ะจากฟินนิคเขียนว่าให้วิเวียนโทรศัพท์หาเขา เมื่อเธอตื่นแล้ว

เธอหัวเราะเบาๆ พร้อมโทรศัพท์ “ฮัลโหล คุณอยู่ไหน?”

“ผมอยู่ที่สำนักกิจการพลเรือนน่ะ” เธอมึนงง หลังจากได้ยินคำตอบของเขา

ตอนนั้นพวกเขาพบกันเป็นครั้งที่สองที่สำนักกิจการพลเรือน หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็จดทะเบียนสมรสกัน ดังนั้นสิ่งที่เขากำลังจะบอกคือ

ขณะที่วิเวียนกำลังเดาไปต่างๆ นานา ฟินนิคก็เอ่ยขึ้น “อย่าลืมเอาเงินที่คุณติดผมไว้กับบัตรประชาชนมาด้วยล่ะ”