ความรักสีคราม นิยาย บท 962

ถึงกระนั้น หลังจากเวลาผ่านไปนานแต่ก็ยังไม่มีข่าวคราวของแลร์รี่เลย จนกระทั่งวิเวียนออกมาจากห้องฉุกเฉินฟินนิคก็เลิกคิดถึงลูกชายของพวกเขาไปชั่วขณะ สำหรับเขาแล้ว ภรรยาของเขาสำคัญกว่าลูกชายมาก

วิเวียนยังคงไม่ได้สติ ในขณะที่มองไปที่ใบหน้าของเธอ ความรู้สึกเกลียดชังต่ออีฟเวลินก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นภายในใจฟินนิค ทั้งหมดเป็นความผิดของอีฟเวลิน! แน่นอน ส่วนหนึ่งก็เป็นความผิดของฉันด้วย! ฉันใจอ่อนเกินไปและไม่ได้ตัด

เยื่อใยกับเธออย่างเด็ดขาดเอง

เมื่อคิดได้ดังนั้น ฟินนิคก็จัดกลุ่มคนออกตามหาอีฟเวลินทันทีและสั่งให้พวกเขาจับตัวเธอไว้ เขายังจ้างนักสืบเอกชนเพื่อตามหาเธอ ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีความสามารถถึงขนาดหลบหนีจากพวกเขาได้หรอก!

ฟินนิคเดินไปที่เตียงและนั่งข้างๆ วิเวียน จ้องมองไปที่เธอ

ในที่สุดเขาก็ได้รู้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร เมื่อตอนที่เขาต้องนอนโรงพยาบาลครั้งล่าสุด

เธอคงเสียใจมากและอยู่กับความหวังให้เขาไม่เป็นอะไรมาก

ฟินนิคอยู่เคียงข้างวิเวียนทุกวันตลอดเวลาที่เธอยังไม่ได้สติ

ขณะเดียวกัน ก็มีงานอีกมากมายที่เขาต้องจัดการที่บริษัท จนท้ายที่สุด เขาเลยย้ายสถานที่ทำงานไปที่โรงพยาบาลเพื่อที่เขาจะได้ดูแลเธอได้สะดวกและเป็นคนแรกที่รู้เมื่อเธอตื่น

ช่วงเวลานั้น มีหลายครั้งที่ฟินนิคกังวลว่าวิเวียนจะไม่ตื่นขึ้นมา ถึงกระนั้นเขาก็ยังอยู่เคียงข้างเธอ

"คุณนอร์ตัน!” หลังจากที่โนอาห์เคาะประตู เขาก็มองไปที่ฟินนิคและดูเหมือนจะมีอะไรอยากจะพูด

"ว่าไง?" ฟินนิคกระพริบตาและขยี้ตาที่เหนื่อยล้า จากนั้นมองไปที่โนอาห์

“เราพบเบาะแสบางอย่างแล้ว ผมเชื่ออีกไม่นานเราจะหาตัวเธอได้!” โนอาห์พยายามบอกข่าวดีเพื่อกระตุ้นฟินนิคให้กระฉับกระเฉงขึ้นเพราะช่วงนี้ฟินนิคดูเศร้าเหลือเกิน

“โอเค เข้าใจล่ะ”

แม้ว่าโนอาห์ไม่ได้ทำงานให้ฟินนิคแล้ว แต่เขาก็อยากช่วยจัดการปัญหาให้กับคนคู่นี้ในขณะที่ทุกคนก็ต่างยุ่ง

โนอาห์ช่วยตามหาอีฟเวลินและแลร์รี่ หลังจากที่วุ่นวายกันมานาน ในที่สุดพวกเขาก็ได้เบาะแสบางอย่าง อย่างน้อยการทำงานหนักทั้งหมดของพวกเขาก็ไม่สูญเปล่า ในช่วงเวลานั้น เบเนดิกต์และปารีสต่างก็ไปเยี่ยมวิเวียนหลายครั้ง แต่เธอยังคงไม่ได้สติอยู่ดี

เบเนดิกต์ตั้งข้อสังเกตว่าชีวิตของวิเวียนพบเจอแต่ความยากลำบากมากมาย และเธอไม่เคยมีชีวิตที่สงบสุขเลยตั้งแต่เกิดมา

เขายังบอกด้วยซ้ำว่าเธอต้องยอมจำนนต่อชะตากรรมของเธอเท่านั้นแหละ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเขาฟินนิคก็พยักหน้าตอบรับและจ้องมองที่วิเวียนอย่างเสน่หา

วันหนึ่ง ใครบางคนกระซิบ “ฟินนิค!”

ฟินนิคได้ยินน้ำเสียงที่นุ่มนวลแผ่วเบา

เขารีบวิ่งไปที่เตียงทันทีและพบว่าวิเวียนลืมตาแล้ว

“ผมอยู่นี่ วิเวียน ในที่สุดคุณก็ฟิ้นแล้ว!”

ฟินนิคตื้นตันจนน้ำตาเอ่อล้นไหลอาบแก้ม นั่นเป็นครั้งที่สองที่เขาหลั่งน้ำตาต่อหน้าวิเวียน

ความจริงแล้วฟินนิคคิดจะยอมแพ้กับเธอแล้ว แม้แต่กับตัวเขาเอง แต่เมื่อเห็นว่าวิเวียนตื่นขึ้นแล้ว เขารู้สึกว่าการรอคอยทั้งหมดนั้นคุ้มค่า อย่างน้อยก็ไม่ใช่ความพยายามที่เปล่าประโยชน์

ในที่สุด ไม่ต้องรออีกต่อไป! แม้แต่แพทย์ก็เคยแจ้งว่าเป็นเรื่องยากสำหรับวิเวียนที่จะตื่นขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น

ขอบคุณพระเจ้า เธอฟื้นแล้ว!

“ฉันหมดสติไปนานเท่าไหร่แล้ว” วิเวียนแตะแก้มของเขาและเช็ดน้ำตาให้ ความรักเปล่งประกายในดวงตาของเธอเมื่อจ้องมองไปที่ฟินนิคซึ่งกำลังพลุ่งพล่านด้วยความตื่นเต้น เสียงของเธอแหบมากหลังจากหลับไปนาน

เขารินน้ำอุ่นหนึ่งแก้วให้เธอและรอให้เธอดื่มหมดก่อนที่จะตอบกลับคำพูดของเธอ

ฟินนิคหยิบแก้วจากเธอและมองดูเธอ ลังเลว่าเขาควรจะบอกความจริงกับเธอหรือไม่

เธอเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา ถ้าเกิดว่าเธอรับไม่ไหวละ?

แต่สุดท้าย เขาก็ตอบไปว่า “แปดวัน”

เป็นเวลาแปดวันแล้ว ฟินนิคอยู่เคียงข้างเธอทุกวันและทำให้ริมฝีปากของเธอชุ่มชื้น เขาป้อนซุปให้เธอด้วยปากของเขา

เขายังทำความสะอาดร่างกายของเธอด้วยผ้าขนหนูเพราะกลัวว่ากลิ่นตัวจะทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงเมื่อเธอตื่นขึ้น เมื่อทำเช่นนั้น เขาหวังว่าเธอจะรู้สึกสบายตัวและอารมณ์ดี

ช่วงเวลานั้นฟินนิคทรุดโทรมมากจนแก้มตอบ ในทางกลับกัน วิเวียนกลับมีน้ำหนักเพิ่มขึ้น

“แล้ว...เจ้าฟักทองน้อยล่ะ อยู่ที่ไหน?” ทันใดนั้น เธอนึกถึงเหตุการณ์ตอนที่เธอหมดสติและนึกถึงแลร์รี่

อีฟเวลินได้พาตัวเขาไปนี่นา ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? หากเขายังคงถูกอีฟเวลีนจับเป็นตัวประกัน โอกาสที่

แลร์รี่จะรอดชีวิตมีน้อยมาก!