วิเวียนมองไปที่ฟินนิค ความตื่นตระหนกเต็มดวงตาของเธอ หวังให้เขาตอบเธอโดยเร็ว เธอรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก ด้วยความรู้สึกผิด เขาจ้องมองเธอและไม่แน่ใจว่าจะตอบเธออย่างไรดี
"บอกฉันสิ! ฟักทองน้อยอยู่ที่ไหน? เขายังถูกอีฟเวลินจับตัวไว้อยู่ใช่ไหม?” เมื่อมองไปที่สีหน้าของฟินนิค
วิเวียนก็รู้ทันทีว่าเขายังไม่สามารถช่วยลูกชายของพวกเธอได้
ต้องเป็นอย่างนั้นแน่! น้ำตาของเธอเอ่อล้นและไหลลงมาอาบแก้มของเธอ
วันนั้น อีฟเวลินตีเจ้าฟักทองตัวน้อย ถึงตอนนี้เธอคงต้องทรมานเขาอย่างไร้ความปราณี!
ขณะที่คิดถึงแลร์รี่ วิเวียนก็จ้องไปที่ฟินนิค "ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ! ทำไมคุณไม่ไปตามหา
อีฟเวลิน คุณปล่อยให้เธอพาลูกชายของเราไปได้ยังไง คุณไม่รักเขาเลยหรือไง?”
เธอเกือบมีอาการทางประสาทและคงจะยิ่งทรุดลงกว่านี้หากไม่ใช่เพราะแลร์รี่
ฟินนิครู้สึกแย่ที่ทำให้เธอกระวนกระวายทันทีหลังจากที่เธอตื่นขึ้น เขาไม่มีทางเลือกได้แต่มองดูและปลอบโยนเธอ “วิเวียน อย่าโกรธไปเลยนะ! ผมรู้แล้วว่าแลร์รี่อยู่ที่ไหน ให้เวลาผมสามวัน แล้วเราจะไปรับเขาและคิดบัญชีกับอีฟเวลิน ผมสัญญา!"
ในที่สุด คำพูดของเขาทำให้วิเวียนสงบลงและคลายความกังวลในตัวเธอ จากนั้นเขาก็วางหมอนไว้ข้างหลังเธอเพื่อให้เธอพักผ่อนได้อย่างสบาย
"จริงเหรอคะ? เราจะเจอฟักทองน้อยใช่ไหม?” วิเวียนมองฟินนิคเหมือนเด็กขอขนม
เพราะเขาเป็นเพียงคนเดียวที่เธอเชื่อใจในตอนนี้
วิเวียนไม่อยากถูกหลอก และเธอก็ไม่อยากให้ความหวังของเธอกลายเป็นความสิ้นหวัง เธอประสบความเจ็บปวดจากการหมดความหวังมาแล้วทั้งที่ความหวังอยู่เต็มเปี่ยม
ฉันควรจะช่วยเจ้าฟักทองน้อย แต่ก็ทำไม่สำเร็จทั้งที่เขาอยู่ต่อหน้าฉันแท้ๆ! ฉันได้แต่มองดูลูกถูกพาตัวไปในขณะที่ฉันแทบไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะสู้กลับ
ภาพเหล่านั้นผุดขึ้นในความคิดของวิเวียน ในที่สุดเธอก็ซบหน้ากับอกของเขาและเริ่มคร่ำครวญ ความเจ็บปวดแสนสาหัสเกาะกุมหัวใจของเธอ และความเจ็บปวดในอกก็ทำให้เธอหายใจไม่ออก
เมื่อมองดูเธอ ฟินนิครู้สึกถึงความโศกเศร้าอย่างมาก เพียงแต่เขาไม่สามารถส่งเสียงคร่ำครวญได้เช่นเธอ เขากลับดึงเธอเข้าไปกอดแทน
มันช่างอบอุ่นเหลือเกินกับการกอดคนที่เรารักไว้ในอ้อมแขน!.
หลังจากร้องไห้สักพัก วิเวียนก็หมดแรงและผล็อยหลับไป ฟินนิควางเธอลงบนเตียงอย่างเบามือและห่มผ้าให้เธอ
จากนั้นเขาก็มองดูนาฬิกาและเดาว่าเธอน่าจะตื่นขึ้นอีกครั้งหลังจากหลับไปได้ไม่นาน ฟินนิคออกไปซื้ออาหาร แม้ว่าหมอได้ให้สารน้ำกับวิเวียนผ่านทางเส้นเลือดตลอดแปดวันที่ผ่านมา ซึ่งสารอาหารนั้นแค่พอประทังให้เธอมีชีวิตอยู่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธออิ่มท้อง
เธอจะต้องหิวตอนตื่นขึ้นมากลางดึกอย่างแน่นอน ฉันจะต้องออกไปหาซื้ออาหาร เธอจะได้กินเมื่อเธอตื่นขึ้น
เมื่อฟินนิคกลับมาที่โรงพยาบาล เขาเห็นพยาบาลกำลังจัดข้าวของอยู่ข้างเตียงของวิเวียน ฟินนิครีบวิ่งไปดูทันที
ที่ผ่านมา เขาดูแลวิเวียนด้วยตัวเองเพราะไม่ไว้ใจคนอื่น สำหรับฟินนิคแล้วเธอคือคนที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเขา
เมื่อเข้าไปใกล้ข้างเตียง พบว่านั่นคืออิวาน่า แฟนสาวของโนอาห์ เธอสบตากับฟินนิค และพวกเขาก็พยักหน้าทักทายกัน จากนั้นอิวาน่าก็อธิบายว่า “โนอาห์บอกฉันว่าคุณนายนอร์ตันฟื้นแล้ว คุณเพิ่งออกไป ฉันเลยมาตรวจเธอดู เผื่อจะมีอะไรเกิดขึ้น”
เขาพยักหน้าชื่นชมการกระทำที่รอบคอบของเธอ ฟินนิคหันสายตาไปทางวิเวียน
“ไว้เจอกันใหม่ค่ะ!” อิวาน่าเก็บข้าวของอย่างรวดเร็วและเดินออกไป ทิ้งให้ทั้งสองอยู่ในห้องตามลำพัง
“วิเวียน อยากกินอะไรไหม?” ขณะที่มองไปที่วิเวียน ฟินนิคก็ยกมือขึ้นและแสดงอาหารให้เธอดู
โถ่ หน้าเธอซีดมาก! บางทีอาจเป็นเพราะว่าเธอไม่ได้รับสารอาหารที่เพียงพอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม