ความรักสีคราม นิยาย บท 964

ฟินนิคตั้งใจเลือกอาหารที่บำรุงผู้ป่วยหลังผ่าตัดให้กับวิเวียน

แน่นอนว่าแล้วเธอหิวจริงๆ เมื่อมองไปที่อาหารในมือของเขา เธอพยักหน้าตอบรับและพยายามลุกขึ้นนั่ง ฟินนิคก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อพยุงเธอ หลังจากที่วิเวียนลุกขึ้นนั่ง เขาก็ดึงโต๊ะข้างเตียงมาหาเธอ

และเสิร์ฟอาหาร จากนั้นเขาก็ยื่นช้อนส้อมให้เธอ

"แล้วคุณกินอะไรหรือยัง?" วิเวียนรู้ว่าฟินนิคไม่ค่อยได้กินอะไรเลย เพราะเขายุ่งอยู่แต่กับการดูแลเธอ

ผมยังไม่ได้กินอะไรเพราะผมนึกถึงแต่คุณน่ะสิ ที่รัก!

ฟินนิคนิ่งไป วิเวียนดูออกว่าเขายังไม่ได้กินอะไร เธอให้เขานั่งหันหน้าเข้าหากัน เธอส่งสัญญาณให้เขาอ้าปาก วิเวียนป้อนอาหารให้เขา และพวกเขาก็กินอาหารด้วยกัน

ฟินนิคยิ้มอย่างมีความสุข แต่สักพักรอยยิ้มของเขาก็กลายเป็นรอยยิ้มที่หม่นหมอง

เราเคยป้อนอาหารกันและกันโดยมีแลร์รี่วิ่งอยู่ใกล้ๆ แต่ตอนนี้มีแค่เราสองคน! ฉันเกลียดความรู้สึกนี้! แต่ฉันจะทำอะไรได้อีก

?

ฉันหวังว่าเราจะพบแลร์รี่เร็วๆ นี้ เพื่อที่วิเวียนจะได้ฟื้นตัวเร็วขึ้นและพวกเราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข!

หลังจากนั้นสามวัน ฟินนิคก็โทรไปเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าแต่ก็ไม่มีข่าวดีเลย ฉันควรทำอย่างไรดีตอนนี้? ฉันสัญญากับวิเวียนเอาไว้ว่าจะต้องได้ตัวแลร์รี่ภายในวันนี้!

ตรงกันข้าม วิเวียนกลับไม่ได้เซ้าซี้อะไรเขา เพราะรู้ว่าเขาเหนื่อย เธอไม่อยากกดดันเขาต่อไป ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอย่างที่มันควรจะเป็น! ฉันได้แต่หวังว่าฟักทองน้อยจะปลอดภัย!

ทันใดนั้น วิเวียนรู้สึกว่าคำทำนายที่หมอดูเคยทายไว้ระหว่างที่เธอเดินทางท่องเที่ยวจะเป็นจริงขึ้นมา

เธอจำคำทำนายไม่ได้ทั้งหมด แต่จำได้ลางๆ ว่าหมอดูบอกว่าเธอจะไม่มีลูก

หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความทุกข์ระทม และเธอก็หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น ฉันโชคดีที่อุตส่าห์ได้มีลูกชาย ฉันจะต้องปกป้องเขาทุกวิถีทาง หลังจากเหตุการณ์นี้ไป ฉันสาบานว่าจะไม่มีวันปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าฟักทองน้อยอีกเป็นอันขาด!