ความรักสีคราม นิยาย บท 965

วิเวียนเพิ่งออกจากโรงพยาบาล สภาพร่างกายโดยรวมของเธอยังไม่แข็งแรง ดังนั้นฟินนิคจึงหวังว่าเธอจะไม่กดดันตัวเองมากเกินไป

เวลาผ่านไปไม่นานพวกเขาก็มาถึงที่หมาย ฟินนิคช่วยวิเวียนลงจากรถอย่างระมัดระวัง ภายใต้การจับ

ตามองของบอดี้การ์ดทั้งสี่ พวกเขายืนเฝ้ารอและมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง

ทั้งคู่สังเกตบริเวณโดยรอบซึ่งไม่แตกต่างจากที่อยู่ที่พวกเขาอยู่มาก่อนหน้านี้มากนัก มันค่อนข้างห่างไกลและรกร้าง มีหญ้าขึ้นรกเต็มไปหมด วิเวียนพยายามหลีกเลี่ยงการเหยียบวัชพืช และตัวติดกับฟินนิคตลอดเวลา

อีฟเวลินนั่งอยู่บนเก้าอี้ชั้นบนสุดของตึกสูง เธอยกมือเพื่อป้องกันดวงตาจากแสงแดด ในบางครั้งเธอเอื้อมไปจับถาดผลไม้ตรงหน้าและหยิบองุ่นเข้าปากทีละลูกอย่างสบายอกสบายใจ เธอไม่ได้รู้สึกว่าจะมีอันตรายมาถึงตัวเธอเลย

เธอคิดอย่างหยิ่งผยองว่าสถานที่นี้ไม่มีใครสามารถตามเจอได้ ผู้ทะนงตนย่อมไม่เคยอับโชค

วิเวียนและฟินนิคพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะค่อยๆ แฝงตัวเข้าไปโดยไม่ให้ใครจับได้ จนในที่สุด

พวกเขาก็พบคนที่พวกเขาตามหามานาน

พวกเขาเจอตัวอีฟเวลีนแล้ว!

ไม่แปลกเพราะวิเวียนและฟินนิคพยายามอย่างมากในการตามหาเธอ วิเวียนกระสับกระส่ายแต่ก็พยายามสงบสติอารมณ์ไว้ อย่างไรก็ตาม เธอยังไม่เห็นวี่แววของแลร์รี่เลย สิ่งที่เธอต้องการทำในตอนนี้

คือรีบออกไปถามกับอีฟเวลิน

ต่อมา วิเวียนก็ตะโกนเรียกชื่ออีฟเวลิน ผู้หญิงคนนั้นถูกจับโดยไม่ทันตั้งตัว สัญชาตญาณแรกของ

อีฟเวลินคือวิ่ง แต่ถูกขัดขวางโดยบอดี้การ์ดที่กำลังเล็งปืนไปที่ศีรษะของเธอ

เธอคิดที่จะวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม แต่ว่าเธอถูกต้อนจนมุม อีฟเวลินอยู่ในอาการตื่นตระหนก เธอไม่คิดว่าพวกเขาจะหาตัวเธอเจอ อีกทั้งยังมีการเตรียมการมาอย่างดี