วิเวียนต้องการเห็นหลักฐานทั้งหมดเพื่อเป็นเครื่องยืนยัน เธอไม่สามารถปล่อยให้แลร์รี่ตายไปแบบนั้นได้ เธอตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปและฟังสิ่งที่อีฟเวลินจะบอก
“อย่าเข้าไปนะวิเวียน” ฟินนิคสัมผัสได้ว่านี่เป็นอุบายจึงห้ามเธอไว้
วิเวียนสะบัดตัวออกจากฟินนิคที่รั้งเธอ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างแน่วแน่
อีฟเวลินมองดูวิเวียนที่กำลังเดินเข้ามาอย่างช้าๆ ทีละก้าว เธอเตรียมพร้อมขยับตัว ฟินนิคออกคำสั่งให้บอดี้การ์ดยิงทันทีที่เห็นความผิดปกติเพียงเล็กน้อย บอดี้การ์ดทั้งสี่ส่งสัญญาณว่ารับทราบ
ขณะนี้วิเวียนเร่งฝีเท้าเข้าไปเรื่อยๆ เธออยากรู้ว่าแลร์รี่อยู่ที่ไหน เธอพุ่งเข้ามาใกล้และในที่สุด
ก็ถึงอีฟเวลิน "ฉันอยู่นี่ พูด!"
“ศพฟักทองน้อย อยู่ที่...” วิเวียนไม่มีสมาธิเลย เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ร้องไห้ เธอไม่ขออะไรมาก
สิ่งที่เธอต้องการรู้ก็คือลูกชายของเธออยู่ที่ไหน และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าอีฟเวลินจะไม่หลอกลวงเธอ
ขณะที่วิเวียนโน้มตัวเข้าไปฟังใกล้ๆ อีฟเวลินรีบหมุนตัวเธอแล้วล็อคคอ พร้อมกดมีดเล่มเล็กไปที่คอของ
วิเวียน ฟินนิคยกปืนขึ้นทันทีและเล็งไปที่อีฟเวลิน เขาจ้องมองทั้งคู่ด้วยความตกใจ
“อีฟเวลิน เธอคิดจะทำอะไร?” ฟินนิคมองไปที่วิเวียนซึ่งยืนสั่นเป็นลูกนก หากเขาขยับผิดพลาดเพียงครั้งเดียว วิเวียนอาจจะจากเขาไปตลอดกาล บอดี้การ์ดทั้งสี่ยังคงปฏิบัติตามคำสั่งก่อนหน้าของฟินนิคอย่างเคร่งครัด พวกเขาจ้องมองไปที่อีฟเวลินเพื่อหาจังหวะ
“คุณถามฉันงั้นเหรอ ฟินนิค? ฉันควรจะเป็นคนถามคุณมากกว่านะ เราเคยมีความสุขด้วยกันแท้ๆ ทำไมสุดท้ายคุณถึงเลือกนังแพศยาคนนี้? ทำไม! ฉันผิดตรงไหน?”
คำพูดของอีฟเวลินนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แต่ไร้ซึ่งน้ำตาในดวงตาของเธอ บางทีเธออาจจะไม่เหลือน้ำตาให้ร้องไห้ได้อีกต่อไป
สิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีแรงผลักดันในตอนนี้คือการแก้แค้นเท่านั้น เธอเลิกรักฟินนิคไปนานแล้ว
“เธอจำได้ไหมว่าเธอเดินจากฉันไปยังไง? เธอบีบบังคับฉันอย่างไร ทั้งหมดนี้เป็นเพราะการกระทำของเธอเอง” ฟินนิคโต้กลับ สายตาของเขาจับจ้องไปที่มือของอีฟเวลินตลอดเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...