ความรักสีคราม นิยาย บท 968

เชนไตร่ตรองถึงความจริงในสิ่งที่อีฟเวลินพูด วิเวียนนั้นโหดเหี้ยมอย่างที่เธอว่าจริงๆ เขาอยากแก้แค้นเพื่อชำระความกับผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้

“คุณหมายถึง วิเวียนเป็นคนฆ่าอีฟเวลินเหรอ?” ราเชลถาม ซึ่งดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของคำพูดของเชน แต่ทำไม? มันมาเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร?

ราเชลยังคงกังวลกับความคิดนี้ เชนใช้เวลาในการอธิบายสถานการณ์ให้เธอเข้าใจ เขาบอกรายละเอียดทุกอย่างที่วิเวียนทำกับอีฟเวลิน และไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ วิเวียนก็ดูเหมือนจะเป็นผู้ร้ายตลอด

ราเชลฟังคำอธิบายของเขาและใคร่ครวญอยู่พักหนึ่ง ไม่นานหลังจากนั้น เธอรู้สึกว่าเรื่องนี้ฟังดูสมเหตุสมผล ดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความเกลียดชังและความมุ่งมั่น เธอจะล้างแค้นให้ลูกสาวของเธอ

ราเชลจะไม่ยอมถูกวิเวียนครอบงำอีกต่อไป

ความคิดเหล่านั้นเพียงพอที่จะทำให้ความโกรธแค้นของพวกเขาพุ่งสูงขึ้น พวกเขาให้กำลังใจกันอย่าง

เงียบๆ และเข้มแข็งเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแก้แค้นที่จะมาถึง ตอนนี้ทั้งสองคนได้กลายเป็นยมฑูตเพื่อมาล้างแค้นให้กับอีฟเวลินแล้ว

ฟินนิคอยู่ข้างกายวิเวียนตลอดเวลา เนื่องจากเธอไม่ได้เป็นอันตรายมาก เธอจึงใช้เวลานอนไปประมาณหนึ่งวันและตื่นขึ้นมา วิเวียนรู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ตรงหน้าเธอ เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ และตระหนักว่าเธอเคยนอนในห้องนี้ บนเตียงเดียวกับเมื่อก่อน ความตื่นตระหนกเข้าครอบงำเธอขณะที่เธอมองไปรอบๆ อย่างลนลาน

จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นว่าฟินนิคยืนอยู่ข้างๆ เธอ โดยไม่รอให้เขาพูดอะไร เธอคว้าแขนของเขาไว้

“ฟินนิค? ฟักทองน้อยอยู่ที่ไหน? เขาสบายดีไหม?”

ไม่ทันที่เธอจะพูดคำต่อไป สีหน้าของฟินนิคก็อึดอัดมาก

ฟินนิคสืบหาที่อยู่ของแลร์รี่แต่ก็ไม่เป็นผล ตอนนี้วิเวียนได้ถามถึงเรื่องนี้แล้ว เขาไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร

ถ้าเขาตอบไปแล้วทำให้เธอเสียใจจนเป็นลมไปอีกล่ะ?

วิเวียนสังเกตเห็นความเงียบและสีหน้าที่เปลี่ยนไป ด้วยความไม่พอใจ เธอเขย่าแขนเขาอีกครั้งและบังคับให้เขาพูด

“ผมยังหาลูกไม่เจอ” ฟินนิคถอนหายใจและตอบเธอเหมือนเด็กหลงทาง วิเวียนค่อยๆ ได้สติ ราวกับว่าคำตอบนั้นทำให้เธอหลุดจากอาการมึนงง

“คุณโกหก ฟินนิค คุณบอกว่าคุณสามารถหาฟักทองตัวน้อยได้ในสามวัน แล้วเขาอยู่ที่ไหน? ทำไมคุณไม่ไปตามหาเขา คุณไม่รู้หรือว่าเขาเชื่อในตัวฉันมากแค่ไหน? ฉันจะหักหลังความเชื่อใจของเขาแบบนั้นไม่ได้!”

วิเวียนที่ตอนนี้ได้สติ ทรุดตัวลงบนเตียงพร้อมกับเสียงตุ้บ! เธอไม่รู้เลยว่าควรทำอย่างไรต่อไป หากไม่มี

แลร์รี่เธอรู้สึกราวกับว่าชีวิตของเธอหมดความหมาย

สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้คือพึ่งพาฟินนิคให้เขาปลอบใจและปลอบโยน อย่างไรก็ตาม ลึกลงไปในใจ วิเวียนรู้ดีว่าสิ่งนี้จะไม่ได้ทำให้ฟักทองตัวน้อยของเธอกลับมาหาเธอ

ฉันมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร? ฟักทองน้อยของฉันไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว

“วิเวียน ตอนนั้นข้อมือของคุณเลือดไหลไม่หยุดเลย ผมจำเป็นต้องช่วยคุณก่อน ผมไม่สามารถตามแลร์รี่ไปตอนนั้นได้จริงๆ ผมรู้ว่ามันเป็นความผิดของผม แต่ชีวิตของคุณก็สำคัญสำหรับผมเหมือนกันนะ

ผมไม่อยากเสี่ยงจะเสียคุณไป”

ฟินนิคลดเสียงลงเป็นเสียงกระซิบ เมื่อเห็นว่าวิเวียนเศร้าโศกเสียใจเพียงใด เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

“คุณก็รู้ว่าฉันรักฟักทองน้อยมากแค่ไหน! ฉันอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเขา คุณอาจช่วยชีวิตฉันไว้ แต่คุณกลับพรากเอาหัวใจและวิญญาณของฉันไปแล้ว!”

ทันใดนั้น วิเวียนก็หยุดคร่ำครวญและจ้องมองฟินนิคด้วยสายตาเย็นชา

ฟินนิคมองไปที่แววตาของเธอ นั่นทำให้เขาแทบหยุดหายใจ ราวกับว่าเขาไม่รู้จักวิเวียน เธอกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? ฟินนิคพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไรดี

วิเวียนตัดสินใจพูดต่อ “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณไปตามทางของคุณ ส่วนฉันจะไปของฉัน ฉันจะตามหาลูกชายของฉันเอง เราจบกัน!”

เมื่อพูดอย่างนั้น วิเวียนก็ดึงเข็มน้ำเกลือออกจากมือ สวมรองเท้าแล้วออกไป

ฟินนิคอยากจะวิ่งตามเธอไป แต่ก็ยังมีของบางอย่างที่ยังต้องเก็บ เขาตัดสินใจที่จะไม่สนใจสิ่งของพวกนั้น แล้วก็วิ่งไปในทิศทางเดียวกับที่วิเวียนไป สุดท้ายก็หาเธอไม่เจอ

ฟินนิคเดินไปที่ทางเข้าทางออกของโรงพยาบาลอย่างจ้าละหวั่น เขายังคงตามหาเธอไม่หยุด สายตาของเขาสอดส่องไปตามทางเท้าที่ผู้คนเดินไปมา แต่ไร้วี่แววของเธอ เธออยู่ที่ไหน? ฟินนิคหัวใจแตกสลาย

เขากอดเข่าอยู่มุมห้องอย่างหดหู่และนวดขมับที่ปวดเพื่อสงบสติอารมณ์