ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 109

ไอรินชวนไมค์โอ้เอ้ เดินดูแปลงผักจนกระทั่งวิลล์ช่วยคนเจ็บอาบน้ำเสร็จ นักธุรกิจหนุ่มรีบผละจากผู้ช่วยเพื่อออดอ้อนให้คนรักประคองแทน แล้วมอบหมายหน้าที่ถือตะกร้าใส่ผักให้วิลล์เป็นคนทำ

“ริน ช่วยประคองหน่อยนะ ผมเจ็บสะโพกจังเลย”

ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ พลช ดีน แม็กซ์เวล กำลังอ้อนแฟน ท่าทางเจ็บปวดนั้นเกินความเป็นจริงไปไกลลิบ ปากบอกว่าเจ็บ แต่เมื่อกี้ที่รีบผละออกจากวิลล์ไม่เจ็บหรือยังไง

“ได้ค่ะ แต่เรารีบขึ้นบ้านกันดีกว่า รินจะได้นวดยาให้”

“ขอบคุณครับที่รัก” ชายหนุ่มวางศีรษะกับไหล่บางเหมือนลูกหมาตัวโต ๆ แขนข้างที่ไม่เจ็บพาดบนสะโพกอิ่มอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ

หนุ่มลูกครึ่งสายเลือดขุนนางเก่าแก่จากอิตาลี ตอนนี้ไม่หลงเหลือมาดใด ๆ อีกแล้ว นอกจากรูปร่าง ทรงผม และสีผิวที่เปลี่ยนไปแล้ว นิสัยของพลชก็เปลี่ยนไปไม่แพ้กัน ใครจะไปคิด ว่าจะได้เห็นนักธุรกิจที่มีทรัพย์สินรวมเกือบหมื่นล้านอ้อนออเซาะแฟนแบบนี้ มันเหลือเชื่อจนไมค์กับวิลล์ต้องยกมือขึ้นขยี้ตาแรง ๆ เพราะกลัวว่าจะฝันไป

ตุบ!

“ริน!”

ไอยราเบิกตากว้าง เผลอปล่อยของในมือหล่นลงพื้นดังตุบ หัวใจเกือบหยุดเต้น ตอนที่เห็นลูกสาวเดินมาจากหลังบ้านพร้อมกับชายหนุ่มตัวโตสามคน นอกจากหนุ่มลูกครึ่งที่มาอยู่ที่นี่ได้เดือนเศษแล้ว เธอก็ไม่รู้จักใครเลย และอีกสองคนที่ไม่รู้จักก็มีหน้าตาที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่

“แม่ นี่คุณไมค์กับคุณวิลล์ เป็นเพื่อนของรินเอง แล้วก็ผู้ช่วยของคุณดีนเค้า” ไอรินรีบแนะนำก่อนที่แม่จะเข้าใจผิดอีกครั้ง “คุณไมค์คุณวิลล์คะ นี่ครูไอยรา แม่ของรินเองค่ะ”

“สวัสดีครับคุณแม่” วิลล์รีบยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แย้มยิ้มกว้างที่ช่วยให้ใบหน้าดุ ๆ นั้นดูผ่อนคลายขึ้นเป็นกอง

“สวัสดีครับ”

“เอ่อ.. สวัสดีจ้ะ”

พอรู้ว่าเป็นคนรู้จักของลูกสาวคุณครูไอยราก็คลายความตกใจลง อีกอย่าง.. พอใบหน้าทั้งสองคนมีรอยยิ้ม ความน่ากลัวก็หายไปด้วย คุณครูไอยราแย้มยิ้มให้สองหนุ่มอย่างเป็นมิตร

เห็นแม่เข้ากับเพื่อนได้ไอรินก็เบาใจ เธอระบายยิ้มออกมาบาง ๆ

แต่เหมือนจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่มีรอยยิ้มเหมือนกับคนอื่นเขา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน