ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 62

“เป็นยังไงบ้างคะนุ งานเสร็จแล้วโล่งเลยใช่ไหมคะ” ไอรินถามอินทีเรียหนุ่มเชิงหยอกเย้า แสดงถึงความสัมพันธ์ที่คืบหน้าไปอีกขั้น แต่สำหรับทั้งคู่มันไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่าเพื่อน

แต่คนอื่นไม่ได้คิดแบบนั้น

คนอื่นที่ว่า หมายถึงพลชแค่คนเดียว..

“คุณนุกุล”

เสียงเรียกเข้ม ๆ ของซีอีโอหนุ่มทำเอานุกุลสะดุ้งโหยง ไม่รู้ว่าพลชมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่เขาจะไม่ถูกกินหัวใช่ไหม

ตั้งแต่วันนั้นนุกุลก็เลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับพลชเวลาที่ไอรินอยู่ด้วย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่นุกุลรู้สึกได้ว่าทุกครั้งที่เขาพูดคุยกับไอริน เขามักจะถูกพลชมองด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเสมอ ทั้ง ๆ ที่เวลาไม่มีไอรินอยู่ด้วยทุกอย่างก็ปกติดี คน ๆ นี้ทำงานด้วยง่ายกว่าสเกลงานขนาดกลางที่นุกุลเคยเจอมาด้วยซ้ำ เพราะพลชทั้งเก่ง ทั้งฉลาด และเป็นมืออาชีพมาก

แต่ก็อย่างที่เห็น เวลาที่เห็นเขาคุยกับไอรินทีไร พลชก็จะเปลี่ยนไปทันที นุกุลไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าตัวแปรที่สำคัญคือไอริน ความสัมพันธ์ของสองคนนี้อาจจะมีอะไรที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่เขาไม่ได้มีหน้าที่ต้องเข้าไปสืบค้นหรือวุ่นวาย แค่เอาตัวเองให้รอดก็พอ..

“คะ ครับ คุณพลช มีอะไรให้ผมเพิ่มเติมอีกไหมครับ” เขากลั้นใจถามออกไป ในใจคิดไปต่าง ๆ นานาว่าจะถูกต่อว่าเรื่องไหน ความกังวลฉายชัดบนใบหน้าจนพลชต้องลดท่าทีกดดันลง

“ไม่มีครับ ผมแค่จะคุยเรื่องค่าตอบแทนที่เหลือ”

“อ๋อ ได้ครับ” นุกุลถอนหายใจโล่งอก ที่แท้ก็เรื่องค่าแรงนี่เอง

“ช่วยตามผมเข้าไปในห้องด้วยนะครับ”

“ได้เลยครับ” นุกุลก้มหัวลงน้อย ๆ พอพลชก้าวห่างออกไปเขาก็หันไปพูดคุยกับไอรินต่อ “รินมีงานต่อใช่ไหม? เดี๋ยวผมคุยกับคุณพลชเสร็จก็คงกลับเลยไม่ได้แวะมากวนแล้ว ยังไงเจอกันเย็นนี้นะ”

“อื้อ ยังไงนุโทรมาแล้วกัน”

มือที่จับบานประตูกระจกชะงักลง นุกุลพูดเบามาก แต่เพราะชั้นนี้เป็นชั้นผู้บริหารที่เงียบสงบ ดังนั้นพลชจึงได้ยินทุกคำที่ทั้งสองคนสนทนากัน

นัดกันไปไหน?

พลชจำใจต้องเข้าไปในห้องทำงานทั้ง ๆ ที่ยังค้างคาใจ ทั้งสองคนนัดกันไปไหน ทำไมเขาถึงไม่รู้? ถึงในใจจะหงุดหงิดแค่ไหนแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากปั้นหน้าเรียบแล้วรอให้นุกุลเข้ามารับเช็กเงินสดก้อนสุดท้ายไป จะได้จบ ๆ ซะที

น่าหงุดหงิดชะมัด

.

.

ไอรินก้มมองตารางงานของพลชในไอแพด ดวงตาคู่สวยสั่นไหวอย่างห้ามไม่ได้ คนเป็นเลขาต้องรู้ทุกการเคลื่อนไหวของเจ้านายเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าเลือกได้...เธอไม่อยากรับรู้เรื่องนี้เลย

‘18:00 นัดคุณแพทริเซีย’

ไอรินได้ยินวิลล์โทรสั่งช่อดอกไม้จากร้านดัง คงไม่พ้นพลชสั่งเพื่อมอบมันให้คุณแพทริเซีย ซึ่งมันไม่ได้แปลกอะไรเลย วันนั้นเขาก็แสดงออกชัดเจนอยู่แล้วว่าสนใจเธอ ตอนนี้คงเป็นโอกาสเหมาะที่จะได้ขยับความสัมพันธ์ขึ้นมาอีกขั้น

“เจ็บแฮะ”

ถึงจะรู้อยู่แล้วแต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี หญิงสาวปิดหน้าตารางงานของบอสลง สูดลมหายใจเข้าปอดลึก เธอเลือกทางนี้เอง ก็ต้องยอมรับมันให้ได้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน