ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 12

11

ฉันเบิกตากว้างแล้วทำท่าจะคายของเหลวนั้นออกเพราะมันขมและคาวเอามากๆ ทว่าอารันกลับยื่นมือมาปิดริมฝีปากฉันไว้ไม่ยอมให้ฉันคาย

“กลืนให้อานะคะเด็กดี” อารันจะรู้บ้างไหมว่าน้ำเสียงของเขากำลังจะทำให้ฉันหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น

และสุดท้ายฉันก็ทนความคาวที่อบอวลอยู่ในปากไม่ไหว จึงจำใจต้องกลืนน้ำรักของคุณอาลงคอจนหมด

“แค่กๆ” พอคุณอาปล่อยมือ ฉันก็รีบไอออกมาแล้วสูดอากาศเข้าปอดอย่างหอบเหนื่อย “ทะ…ทำไมต้องให้แป้งกลืนด้วยคะ”

สีหน้าคุณอาดูสลดลงทันทีหลังจากที่ฉันถาม “แป้งรังเกียจอาเหรอ ?”

“แป้งไม่ได้รังเกียจค่ะ…แต่รสชาติมัน…” ฉันไม่กล้าบอกออกไปตรงๆ เพราะกลัวอารันจะเฟล

“แต่ถ้าเป็นของแป้งอาจะกลืนให้หมด”

“อะ…อารัน…อ๊ะ!” ไม่รอให้ได้เอ่ยท้วงอะไร อารันก็ดันร่างฉันให้นอนราบกับเตียงเหมือนเดิม จากนั้นก็ขึ้นมาคร่อมแล้วเคลื่อนตัวลงต่ำให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับจุดอ่อนไหว “อะ…อารันจะทำอะไรคะ”

“พิสูจน์ให้แป้งเห็นไงว่าอาไม่ได้รังเกียจแป้ง” ขณะที่พูดสายตาของอารันไม่ได้มองฉันเลย เอาแต่จดจ้องกึ่งกลางกายอย่างหิวโซ

“ปะ…แป้งไม่ต้องกา…อ๊า~” เสียงครางดังแทรกถ้อยคำที่จะพูด เมื่ออารันใช้ปลายลิ้นเลียรัวๆ ที่เม็ดเกสรสีแดงสด

สองมือหนาเลื่อนขึ้นขยำเต้านมอวบ บีบฟัดอย่างรุนแรงราวกับอยากให้มันแตกคามือ

ปลายนิ้วโป้งและปลายนิ้วชี้บดบี้ขยี้หัวนมจนมันห่อตัวแข็งเป็นไต เรียวลิ้นฉ่ำเลื่อนลงกระดกเขี่ยไปตามรอยกลีบร่องถี่ๆ

“อ๊าง อะ…อารัน ซี้ด~” ฉันบิดเร่ากายไปมาด้วยความทรมาน กระแสความซาบซ่านวิ่งพล่านไปทั่วทั้งร่าง

มือนึงเลื่อนกลับขึ้นบีบขยำและเขี่ยเล่นหัวนม ทว่าอีกมือกลับบดเคล้าเม็ดแดงสดสีสวย

เรียวลิ้นสากยังคงคำดูดซดน้ำหวานภายในโพรงสวาทของฉันไม่มีแผ่ว

“อ๊ะ~ มะ…ไม่ไหวแล้ว อื้อ~” ความเสียวพุ่งทะยานสูงขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดร่างกายฉันก็กระตุกเกร็งพร้อมๆ กับแรงตอดรัวๆ ภายในหลืบ

หลังจากที่ร่างกายปลดปล่อยน้ำหวานออกมา อารันก็ดูดซดและโลมเลียจนรู้สึกได้ถึงความแห้ง

ให้ตายสิ ถึงจะรู้สึกดีกับความเอาใจใส่ แต่มันก็ยังอับอายมากอยู่ดี

“ทีนี้เชื่ออาหรือยัง…ว่าอาไม่รังเกียจน้ำของแป้ง”