ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 27

26

“บะ…แบบนี้จะไม่ท้องเหรอคะ…” ความกังวลเริ่มแทรกเข้ามาเมื่ออารันบอกว่าแตกใน

“โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่ายาคุมฉุกเฉินนะ” อารันบอกขณะถอดถอนแก่นกายออกจากช่องคลอดของฉัน “รออยู่นี่เดี๋ยวไปเอามาให้”

พูดจบอารันก็ลุกขึ้นสวมกางเกงแล้วเดินหายออกไป ส่วนฉันก็หยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่รอ ไม่นานอารันก็เดินกลับมาพร้อมกับถุงพลาสติกใบเล็ก

“ยาคุมฉุกเฉิน” เขาบอกแล้วยื่นถุงนั้นให้ฉัน

“ซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ”

“ก่อนมา”

“วางแผนมาก่อนแล้วสินะคะ” ฉันหรี่ตามองคนตรงหน้าอย่างจับพิรุธ

“เปล๊า” ร่างสูงไหวไหล่ ทว่าริมฝีปากกลับยิ้มเจ้าเล่ห์ “ไปกินยาแล้วนั่งรอ เดี๋ยวทำอาหารต่อให้”

“ร้ายกาจชะมัดเลย!” ฉันพึมพำเบาๆ กับตัวเองพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะยอมเดินออกไปรอที่ห้องอาหารอย่างว่าง่ายแล้วรีบแกะยาคุมฉุกเฉินกิน

เช้าวันต่อมา

วันนี้มีเรียนฉันจึงตื่นอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้า เมื่อคืนอารันนอนค้างที่นี่ แต่เราไม่ได้นอนห้องเดียวกันหรอกนะ เพราะว่ากลัวแม่บ้านที่เข้าเวรกะดึกจะรู้แล้วบอกคุณพ่อถุงเรื่องความสัมพันธ์ของเรา

แค่เมื่อวานตอนมีอะไรกันในห้องครัวก็นับว่าเสี่ยงมากแล้ว โชคดีที่ไม่มีใครมาเห็น

อาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็ลงมาชั้นล่าง เห็นอารันนั่งดื่มกาแฟอยู่พร้อมอ่านหนังสือพิมพ์

“ยังไม่ไปทำงานเหรอคะ” ฉันคิดว่าอารันจะไปแล้วซะอีก

“รอไปส่งเด็กแถวนี้”

“น่ารักจังเลยค่ะ~”

“แล้วรักหรือเปล่า ?”

พอเจอคำถามนี้เข้าไปฉันก็เขินอายจนต้องก้มหน้างุด พวงแก้มมันร้อนผ่าวไปหมดเลยตอนนี้

“รักอะไรกันเหรอครับ ?”

“เฮีย…” ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงปริศนา ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเฮียแปงที่ไม่ได้เจอกันนาน

หัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบด้วยความกลัว ไม่รู้ว่าเฮียแปงจะได้ยินที่เราคุยกันหรือเปล่า