ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 34

33

ใบหน้าฉันเห่อร้อนขึ้นมาด้วยความเขินอายกับคำพูดที่ตรงไปตรงมาของอารัน

“ตะ…แต่นี่มันในรถนะคะ” ฉันก้มหน้าตอบไม่กล้าสู้สายตา ทว่าอารันกลับใช้ปลายนิ้วเชยคางฉันให้เงยหน้าขึ้นช้าๆ

สายตาเจ้าเล่ห์แพรวพราวเป็นประกาย

“แปลว่ายอม ?”

“…ค่ะ”

หัวใจฉันเต้นแรงระรัวจนแทบจะทะลุอกออกมากองอยู่ตรงหน้า ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ฉันก็ไม่เคยชินสักที และคงจะไม่มีวันชินด้วย

อารันไม่พูดอะไรนอกจากหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะบึ่งรถออกไปจากที่นี่

เมื่อมาถึงคอนโดเราก็ขึ้นไปยังห้องของอารัน เขาไม่รอช้าเลยที่จะเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออก ทั้งที่คิดว่าไม่อยากจะมอง แต่สายตากลับจดจ้องแต่เรือนร่างกำยำที่แน่นหนั่นไปด้วยกล้ามเนื้อ

ซิกซ์แพ็กเป็นลอนเรียงตัวกันสวยงาม แผ่นอกกว้างมีเส้นขนดกดำจางๆ เลื่อนสายตาลงมาอีกหน่อยก็เจอเข้ากับความเป็นชายที่ผงาดลำตั้งแข็ง

มันกำลังชี้หน้าฉันราวกับต้องการออกคำสั่งว่าให้จัดการมันสักที

ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคอและเผลอทำหน้าเซ็กซี่อย่างไม่ตั้งใจ ทั้งที่เคยกลัวมันแต่ตอนนี้กลับอยากโลมเลีย

อารันดูจะพอใจกับปฏิกิริยาของฉัน เขาเดินตรงเข้ามาจับร่างของฉันให้ยืนขึ้นก่อนจะกดตัวนั่งลงคุกเข่า ส่งผลให้แท่งร้อนดุ้นใหญ่จ่อชี้อยู่ตรงหน้า

หัวใจดวงน้อยพลันกระตุกสั่นไหวเมื่ออารันกระดกโคนมันขึ้นลง ทำให้ปลายหัวเห็ดเฉียดโดนริมฝีปากฉัน สัมผัสจากความอ่อนนุ่มนั้นทั้งร้อนและตึง

“จัดการมันสิแป้ง”

ไม่พูดเปล่าแต่อารันยังจับมือฉันให้กอบกุมปอกหุ้มเอ็นแล้วบังคับรูดขึ้นลงช้าๆ ฉันตกใจเล็กน้อยในตอนที่มันค่อยๆ ขยายตัวใหญ่ขึ้นอย่างสู้มือ

“มันเป็นของแป้งนะ…ซี้ด~”

อารันคลายมือตัวเองออกจากมือฉัน ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังรูดหนังหุ้มขึ้นลงอยู่อย่างนั้น

“อ๊า…เร็วกว่านี้ได้ไหมคนดี~” เสียงอ้อนปนกระเส่าของอารันทำให้ฉันยอมทำตามอย่างว่าง่าย

ฉันชักรูดลำกายแรงขึ้นรัวขึ้นจนได้ยินเสียงปลายปอกกระทบกับปลายหัวดังแทรกขึ้นเบาๆ

“เสียว…อาเสียวมากแป้ง…”

ยิ่งได้ยินว่าอารันพึงพอใจ ฉันก็ยิ่งมีความกล้า จึงค่อยๆ เปิดริมฝีปากแล้วรับหัวเห็ดสีแดงก่ำเข้ามาไว้ในอุ้งปาก ก่อนจะบรรจงดูดดุนมันเบาๆ อย่างละเมียดละไมสลับกับใช้ปลายลิ้นละเลงเลียที่เส้นสองสลึงค์

“อ๊า…แป้ง…ไปหักมาจากไหน…ซี้ด~”

อารันเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับใช้มือขยุ้มผมยาวสลวยของฉัน ดูจากจังหวะการขยุ้มที่ไม่เป็นจังหวะก็พอจะคาดเดาได้ว่าอารันกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหน

ฉันคลายมือที่กุมลำเอ็นอยู่ออก แล้วเปลี่ยนเป็นใช้โพรงปากดูดรูดปอกท่อนขึ้นลงแทนฝ่ามือ นาทีนั้นทำเอาร่างกำยำกระตุกเกร็งจนเสียการทรงตัวลงไปนั่งที่โซฟา

“อาจะคลั่งตายอยู่แล้วแป้ง…อืม~”

ฉันผงกศีรษะขึ้นลงเพื่อบังคับริมฝีปากให้ดูดอมท่อนลำแข็งใหญ่ บางครั้งก็เงยหน้าขึ้นแล้วหยอกล้อปลายหัวเห็ด ทั้งตวัดลิ้นเลียวนจนรอบ ดูดดุนและขบเม้มแบบที่อารันเคยทำให้

ทำแบบนั้นสลับกันไปเรื่อยๆ ขณะที่อารันก็ส่งเสียงครางออกมาไม่หยุด ครู่หนึ่งฉันก็รู้สึกได้ว่าหัวเอ็นของอารันมันบวมเป่งขึ้นเรื่อยๆ ราวกับจะระเบิด

“ไม่ไหวแล้ว…ซี้ด…อาจะแตก”

ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วจับประคองศีรษะฉันเอาไว้ ก่อนที่เอวสอบจะกระหน่ำซอยท่อนยักษ์เข้ามาในปากอย่างถี่รัวจนฉันเองก็ไม่ทันตั้งรับ

มันจุกที่คอหอยและหายใจไม่ออกจนหยดน้ำตารื้นขึ้นมาคลอเบ้า อยากจะอาเจียนแต่ก็ทำไม่ได้ แล้วยิ่งอารันดันมันลึกเข้ามาเท่าไหร่ ส่วนหัวของมันก็ทิ่มคอฉันลึกมากเท่านั้น

พวงไข่ก็พลันตีกระแทกกับปลายคางจนรู้สึกแสบ ความเร็วรัวในการกระแทกของเขาทำฉันมองแทบไม่ทัน ได้แต่ภาวนาขอให้อารันเสร็จสมไวๆ เพราะฉันจะขาดใจตายอยู่แล้ว

“อ๊า…แป้งจ๋า~ แป้งของอารัน~”

ใจฉันมันหวั่นไหวกับคำพูดที่อารันเพิ่งพ่นมันออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกฉันเพราะและอ้อนขนาดนี้

“อื้อ…” ฉันร้องประท้วง เมื่อเริ่มทนไม่ไหว มันจะขาดอากาศแล้วจริงๆ

“อืม~ กำลังจะแตกแล้ว อ๊า~”

เอวสอบซอยกระทั้นเข้าออกอย่างรุนแรงและบ้าคลั่ง โลกของฉันหมุนติ้ว สายตาจับโฟกัสอะไรไม่ได้เพราะศีรษะมันโยกคลอน รอบริมฝีปากเริ่มเจ็บแสบเพราะการเสียดสีที่ถี่มากเกินไป

“ซี้ด…แตกแล้ว…อ๊า…อาแตกแล้ว!!” อารันเด้งเอวเข้ามาแรงๆ ลึกๆ เป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับพุ่งน้ำกามสีขุ่นฉีดลงลำคอของฉัน

ฉันรีบดันตัวเขาออกแล้วหาที่คายน้ำกามที่เหลือเพราะมันคาวและชวนอ้วกเอามากๆ ทว่าอารันกลับล็อกใบหน้าฉันไว้แล้วใช้มือปิดริมฝีปากบังคับให้กลืน

“กลืนให้อา”

นั่นไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่เป็นประโยคคำสั่ง แล้วฉันขัดได้ที่ไหน หายใจไม่ออกจะแย่อยู่แล้ว จึงจำใจต้องกลืนน้ำเหนียวหนืดนั่นลงคอจนเกลี้ยง

“แค่กๆๆ” พออารันปล่อยให้ริมฝีปากเป็นอิสระฉันก็รีบโกยอากาศเข้าปอดพร้อมกับตั้งคำถาม “ทำไมต้องบังคับแป้งกลืนด้วยคะ”

“แป้งไปกินข้าวมาค่ะ^_^”

“ไปกินข้าวหรือไปกินเหล้า ?” ดูหน้าเฮียที่มองฉันตอนนี้สิ เหมือนอยากจะเอาไม้เรียวมาฟาดฉันให้ได้

“หาว~ แป้งง่วงแล้วค่ะ มีอะไรไว้คุยกันพรุ่งนี้นะคะ” ฉันตีมึนแกล้งง่วงแล้ววิ่งหนีขึ้นบันไดมา โดยที่เฮียก็ไม่ได้ตามเซ้าซี้อะไร

หลายวันต่อมา

ช่วงนี้ฉันกับอารันไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ เราต่างคนก็ต่างยุ่งกันทั้งคู่ ได้ข่าวว่าอารันกำลังจะเซ็นสัญญาลงทุนร่วมกับบริษัทส่งออกรถยนต์เจ้าใหญ่ในไทย เลยต้องศึกษาข้อมูลและเตรียมตัวเพิ่มหลายอย่าง

ส่วนฉันเองก็อยู่ในช่วงใกล้สอบ ต้องอ่านหนังสือและติวให้เดียวกับเอิร์นแทบทุกวัน

สภาพจิตใจของเอิร์นดีขึ้นมากแล้ว โชคดีที่เธอไม่รู้ถึงเรื่องที่พี่แทนชอบฉันและใช้ตัวเองเป็นเครื่องมือ ไม่อย่างนั้นเอิร์นต้องโกรธฉันแน่ๆ

วันนี้ฉันไม่มีเรียนจึงจ้างเชฟขนมหวานให้มาสอนทำเค้กที่บ้านเพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของอารัน ฉันตั้งใจจะไปเซอร์ไพรส์เขาที่คอนโด

ตอนแรกอารันโทรมาชวนฉัน แต่ฉันปฏิเสธแล้วแกล้งบอกว่ามีสอบวิชาสำคัญ แถมหลังสอบยังต้องอยู่ช่วยกิจกรรมกับรุ่นพี่ อารันโกรธมาก แต่ฉันก็ง้อเขาด้วยเซ็กซ์สุดเร่าร้อน เขาจึงยอมหายโกรธและเข้าใจ

“ขอบคุณมากเลยนะคะที่ยอมมาสอนเด็กโง่อย่างแป้ง^_^” ฉันขอบคุณเชฟคีย์ วันนี้ถ้าไม่ได้เขาเค้กก้อนนี้คงไม่ออกมาหน้าตาน่ากินแบบนี้แน่ๆ

“เด็กโง่ที่ไหนกัน เชฟว่าแป้งเก่งออก ไม่เคยมีประสบการณ์แต่ทำได้ขนาดนี้”

“เละมาแล้วสามเตาเนี่ยนะคะ”

“ปกติที่เชฟเจอเละเป็นสิบเลยนะ”

“งั้นแป้งเก่งก็ได้ค่ะ^_^”

พอฉันบอกแบบนั้นเชฟคีย์ก็หลุดหัวเราะออกมา สายตาที่เขามองฉันเหมือนปลื้มใจและชื่นชมไปในตัว

“เออนี่…แป้งจะว่าอะไรไหม…ถะ…ถ้าเชฟจะขอเมมเบอร์แป้งไว้” ที่เชฟมีเบอร์ฉันเพราะฉันเป็นฝ่ายติดต่อเชฟไปก่อน เราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวตั้งแต่แรก

“ไม่ว่าค่ะ เผื่อรอบหน้าแป้งอยากเรียนทำขนมเพิ่มจะได้ติดต่อกันง่ายๆ”

“ครับ งั้นยังไงวันนี้เซฟกลับก่อนนะ^_^”

“ค่ะ กลับดีๆ นะคะ^_^”

หลังจากที่เชฟคีย์กลับออกไปแล้ว ฉันก็เพ่งมองเค้กที่ตัวเองตั้งใจทำให้อารัน มันปลื้มปริ่มใจจริงๆ ตื่นเต้นจนไม่รู้จะตื่นเต้นยังไงดี คืนนี้ฉันต้องนอนไม่หลับแน่ๆ เลย

พรุ่งนี้อารันคงจะตกใจน่าดูที่จู่ๆ ฉันก็ถือเค้กไปเซอร์ไพรส์เขาที่คอนโด