กลับมาครั้งนี้ ข้อขอเดินวิถีไร้รัก นิยาย บท 28

เสียงของฟางเฉิงหล่างสั่นเทา

เขารู้มาว่าซูหมิงมักไปยืมหินวิญญาณจากอวี๋จาว แต่ก็คิดว่าเป็นเพียงจำนวนเล็กน้อยเท่านั้น จึงไม่ใส่ใจ

ดังนั้น เมื่อถูกโจวจินเยว่หยุดไว้และบอกเรื่องนี้ เขายังไม่คิดอะไรมาก จนกระทั่งได้ยินจำนวนที่แท้จริงถึงกับตกใจและโกรธจนตัวสั่น

คิดไว้แล้ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่น้องหกไม่ใช้หินวิญญาณเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณ และไม่ซื้อเสื้อผ้าหรือเครื่องประดับแบบที่เด็กสาวชอบ

ฟางเฉิงหล่างคิดว่าอวี๋จาวเป็นคนขี้เหนียวและยังติดนิสัยเก่า ไม่คิดเลยว่าความจริงแล้วเป็นเพราะซูหมิงโลภมาก และไม่รู้จักประมาณตน เขาไม่ต่างอะไรกับปลิงดูดเลือดเลย

“หินวิญญาณหกร้อยเก้าสิบแปดก้อนงั้นเหรอ”

หลานจืออวี๋ที่ได้ยินตัวเลขนี้ก็ตกใจไม่แพ้กัน

ก่อนหน้านี้เขาฟังซูหมิงบ่นเรื่องอวี๋จาว คิดว่านางทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่คิดเลยว่าซูหมิงจะปิดบังข้อมูลสำคัญนี้เอาไว้

เอาเป็นว่า ถ้าซูหมิงมาหาเขาเพื่อขอยืมหินวิญญาณ ไม่ต้องพูดถึงหกร้อยเก้าสิบแปดก้อนนั้นเลย แม้ว่าจะเป็นครึ่งหนึ่งของจำนวนนี้เขาก็ไม่คิดที่จะให้

เพราะเขารู้ดีว่ามันเป็นการลงทุนที่สูญเปล่าอย่างแน่นอน

อวี๋จาวยินดีที่จะให้ซูหมิงยืมหินวิญญาณ และเห็นได้ชัดว่านางไม่มีความตั้งใจที่จะรับหินวิญญาณกลับมา

แต่วันนี้นางกลับไปหาซูหมิงและยืนกรานทวงหินวิญญาณของตนคืน

รายละเอียดเหล่านี้ซ้อนทับกันไป ทำให้หลานจืออวี๋ตระหนักถึงความแน่วแน่ของอวี๋จาว จนใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความพ่ายแพ้

“ข้าไม่ได้บอกว่าไม่คืน วันนี้ข้าก็คืนแล้วไม่ใช่หรือ” ซูหมิงก้มหน้าหลบตาด้วยความละอาย ไม่กล้ามองตาอันเดือดดาลของฟางเฉิงหล่าง

ฟางเฉิงหล่างมองเห็นซูหมิงที่ยังไม่สำนึกผิดก็อดถอนหายใจไม่ได้

ซูหมิงถูกน้องหกตามใจจนเสียคน

หินวิญญาณเกือบเจ็ดร้อยก้อนแต่เขากลับไม่เห็นค่า

หากหินวิญญาณจำนวนนี้ตกอยู่ในโลกบำเพ็ญเพียร คงเป็นชนวนให้เกิดการสังหารแย่งชิงได้

ฟางเฉิงหล่างอดนึกถึงเฉวียนเหยี่ยที่กำลังออกไปฝึกฝนภายนอกไม่ได้

เจ้าหมอนั่นก็พอ ๆ กัน