กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 745

โดนัลรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะพังทลาย!

ตอนนี้เฮลิคอปเตอร์กำลังบินอยู่เหนือหัวของพวกเขา ถ้าไอแซคยอมให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่นี่ คนที่อยู่ข้างในก็สามารถมาช่วยทั้งพ่อ และลูกชายรวมถึงเหล่าบรรดาชายผู้ไร้ความสามารถทั้งห้าคนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปกับพวกเขาได้เลย

หลังจากนั้น พวกเขาจะสามารถมุ่งหน้ากลับไปที่ซัดเบอร์รี่ได้ในเวลาไม่ถึงสิบนาที! เขาก็จะสามารถพาลูกชายกลับบ้านได้แล้ว

อย่างไรก็ตาม ไอแซคก็ไม่ได้เต็มใจที่จะให้สิทธิพิเศษนี้แก่เขาเลย!

ในเวลาเดียวกันนี้ โดนัลด์รีบอ้อนวอนว่า “คุณคาเมรอน ลูกชายของผมและผมต่างก็อยู่ในสถานะที่น่าสังเวชมากพอแล้ว โปรดเมตตาและกรุณา ได้โปรดเถอะครับ

คุณอนุญาตให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดเพื่อเราจะได้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์และกลับไปที่ซัดเบอร์รี่ทันทีได้ไหมครับ? ผมจะไม่ลืมความเมตตาของคุณเลย!”

ไอแซคพูดอย่างเย็นชา “แกคิดว่าแกสนิทกับฉันมากนักเหรอ? แกคิดว่าคนอย่างแกคู่ควรกับความเมตตาจากฉันจริง ๆ เหรอ?”

หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้ว ไอแซคก็โบกมือและพูดว่า “ฉันพูดในสิ่งที่ฉันต้องการจะพูดแล้ว ตราบใดที่เฮลิคอปเตอร์ลงจอดในพื้นที่ของฉัน ฉันจะทำให้แน่ใจว่าฉันจะลากนักบินลงมาจากเฮลิคอปเตอร์และหักขาของเขาด้วย! หลังจากนั้นฉันจะทำลายเฮลิคอปเตอร์ก่อนที่ฉันจะทำลายลูกชายและขาอีกข้างของแก!”

โดนัลด์รู้สึกสิ้นหวังและหมดหนทางอย่างมาก

เขารู้ว่าไอแซคมีความคิดที่แน่วแน่และเป็นไปไม่ได้เลยที่ไอแซคจะไว้หน้าเขา

ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงถอนหายใจขณะที่เขาร้องออกมาว่า “คุณคาเมรอน กรุณารอสักครู่ ผมจะรีบโทรหานักบินทันที…”

ทันทีที่เขาพูด โดนัลด์ก็เดินกะโผลกกะเผลกไปด้านข้างก่อนจะโทรหาบริษัทการบินเพื่อขอข้อมูลติดต่อของนักบิน

หลังจากได้รับโทรศัพท์ นักบินก็รีบพูดว่า “สวัสดีครับคุณเวบบ์ ตอนนี้ผมกำลังเตรียมที่จะลงจอดแล้ว กรุณารอสักครู่!”

โดนัลด์ตอบอย่างรวดเร็วว่า “ไม่! คุณไม่สามารถลงจอดที่นี่ได้! ทางโรงแรมแชงกรีลาไม่อนุญาตให้เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่นี่”