กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1596

ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”

คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”

ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”

ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมามอบให้คุณยายต่อก็เท่านั้นเอง คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ”

คุณท่านโธมัสเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าภาพวาดนี้เป็นของยูล และเขาก็หวังใจว่านายหญิงโธมัสจะยอมรับของขวัญชิ้นนี้เอาไว้

ถึงแม้ว่ามูลค่าของภาพวาดนั้นจะมีมูลค่าสูงด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว แต่มูลค่าเพิ่มเติมที่อยู่เบื้องหลังภาพวาดชิ้นนี้นั้นมีราคาที่สูงกว่ามาก

ถ้าเขาได้ภาพวาดชิ้นนี้มา ก็อาจกล่าวได้ว่าตระกูลโธมัสนั้นมีความเชื่อมโยงบางอย่างกับตระกูลโกลดิ้ง ถ้ายูลตัดสินใจที่จะช่วยอุ้มชูตระกูลโธมัสในอนาคตเนื่องจากภาพเขียนชิ้นนี้ แล้วตระกูลโธมัสจะไม่ได้รับประโยชน์มหาศาลหรอกเหรอ?

ดังนั้นเขาจึงรีบพูดว่า “โอ้! คุณเวดไม่ต้องเกรงใจหรอก! เราสามีภรรยาทั้งสองคนรู้สึกขอบคุณคุณมากจริง ๆ ! ถ้าคุณเวดมีอะไรให้เราช่วยในอนาคตก็สั่งการมาได้เลย แล้วตระกูลโธมัสจะรีบทำทุกอย่างเพื่อคุณอย่างแน่นอน!”

เมื่อนายท่านโธมัสพูดออกมาดังนี้ ก็เท่ากับว่าเขาได้ยอมรับของขวัญชิ้นนี้จากชาร์ลีแล้ว

ชาร์ลีก็รู้ด้วยว่านายท่านโธมัสก็มีเหตุผลของตัวเองที่จะทำอย่างนั้น เขาจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า “คุณตาโธมัส ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ!”

ด้วยเหตุนี้นายท่านโธมัสจึงทำได้เพียงรับภาพวาดนั้นจากชาร์ลี

เมื่อริกลีย์เห็นดังนี้เขาจึงพูดว่า “ให้ผมบอกอะไรคุณหน่อยเถอะนะ ลุงของผมยกย่องคุณเวดให้อยู่ในสถานะที่สูงมาก เขาเปรียบเสมือนเป็นลูกชายของลุงผมเลยทีเดียว ถ้าคุณทำให้คุณเวดรู้สึกพอใจในอนาคต ตระกูลโกลดิ้งก็จะไม่ใจร้ายกับคุณแน่นอน!”