กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1000

เห็นได้ชัดว่าจาค็อบสิ้นหวังอย่างมากในตอนนี้

เมื่อเอเลนเห็นสิ่งแบบนี้ เธอก็รู้สึกได้รับชัยชนะมากยิ่งขึ้นไปอีก หลังจากนั้นเธอก็พูดดูถูกเหยียดหยามว่า “จาค็อบ วิลสัน ไอ้แก่เอ้ย ทำไมตอนนี้แกทำตัวน่าสมเพชอย่างนี้ล่? แกพยายามขอความเห็นใจจากลูกสาวของเราเหรอ? แกอยากให้ฉันเล่าเรื่องความรักก่อนหน้านี้ทั้งหมดของแกต่อหน้าลูกสาวเราไหม?”

หลังจากนั้น ก่อนที่จาค็อบจะพูดอะไรเลย เอเลนก็เยาะเย้ยขณะที่เธอพูดว่า “จาค็อบ ในสมัยนั้น แกมีชื่อเสียงมากในโรงเรียน นอกจากนี้ ทุกคนในโรงเรียนยังรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างแกกับมาทิลด้าด้วย อย่างไรก็ตาม แม้ว่าแกจะมีแฟนแล้ว แต่แกก็ยังเจ้าชู้ แกมาเอาเปรียบฉัน แกทำลายความไร้เดียงสาของฉัน! ฉันได้รับความทุกข์ทรมาน และฉันได้เสียเวลาไปกว่าครึ่งชีวิตเพราะแก ตอนนี้แกกำลังคิดที่จะหย่ากับฉันอีกเหรอ? ในโลกนี้มีคนทุเรศมากมาย แต่ไม่มีใครสามารถเอาชนะแกได้!”

จาค็อบรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกรถไฟชนอย่างรุนแรง

ในเวลานี้ จาค็อบรับรู้ได้ว่า ในชีวิตนี้ เขาคงไม่มีทางเอาชนะผู้หญิงคนนี้ได้

ตราบใดที่เธอยังอยู่ใกล้ ๆ มันคงเป็นไปไม่ได้เลย ที่เขาจะได้พบกับความสุขที่แท้จริงในชีวิต

ในเวลานี้ จาค็อบจึงเปลี่ยนจากการสะอื้นธรรมดา เป็นการร้องไห้โฮอย่างหมดหนทาง

แคลร์รู้สึกหดหู่ใจมากเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า

ทันใดนั้น เธอก็ตระหนักได้ว่า เธอไม่เคยต้องการให้พ่อแม่หย่ากันมาก่อน แต่อย่างไรก็ตาม หากทั้งคู่ไม่หย่าร้างกัน ผลที่ตามมาก็จะเป็นการทะเลาะวิวาทอย่างไม่รู้จบเช่นนี้

ด้วยวิธีนี้จะไม่มีใครมีความสุข

หากพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปในอนาคต อนาคตก็ช่างดูมืดมนจริง ๆ…

ในเวลานี้ แคลร์ได้รับข้อความจากลอเรนว่า: “แคลร์ ฉันกลับไปบ้านที่ธอมป์สัน เฟิร์ส มาแล้วในก่อนหน้านี้ แต่ก่อนจะเข้าบ้าน ได้ยินลุงกับป้าเถียงกัน ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังทะเลาะกันอย่างดุเดือด เธออยากกลับบ้านไปดูไหม?”

แคลร์รีบตอบ: “ฉันถึงบ้านแล้ว”