กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 8

เช้าวันรุ่งขึ้นแคลร์นำไฟล์งานที่เต็มไปด้วยข้อมูลที่เธอเตรียมไว้ข้ามคืนที่ผ่านมาเพื่อไปที่สำนักงานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป พร้อมกับชาร์ลี

เมื่อยืนอยู่หน้าตึกสูง 100 ชั้น จู่ ๆ แคลร์ก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจว่างเปล่า

บริษัทที่ยิ่งใหญ่อย่างเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปจะร่วมมือกับตระกูลวิลสันได้อย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาตั้งเป้าไว้ที่ข้อตกลงสามสิบล้านดอลลาร์

มันเหมือนกับขอทานที่พยายามเข้าใกล้คนรวยและขอเงินทอนสามสิบล้านดอลลาร์ นี่มันช่างไร้สาระยิ่งนัก

อย่างไรก็ตามเธอได้สัญญากับคุณยายของเธอและยอมรับคำท้าทายนี้ต่อหน้าทุกคนดังนั้นเธอจึงต้องทำให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม...

เมื่อรู้สึกได้ถึงความวิตกกังวล ชาร์ลีจึงลูบหัวของเธออย่างอ่อนโยนและพูดว่า "ที่รักครับ คุณไม่ต้องกังวลนะครับ ทำให้เต็มที่นะครับคุณจะสำเร็จกับงานนี้ เชื่อผมสิ"

แคลร์ถอนหายใจอย่างหดหู่และพึมพำ “เอาล่ะ ฉันก็หวังไว้ว่าแบบนั้น! รอฉันอยู่ที่นี่นะคะเดี่ยวฉันมา”

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินไปที่ประตู

ขณะที่เขาดูเธอเดินเข้าไปในตึก ชาร์ลีก็หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและโทรหาดอริส

“ดอริส ภรรยาของผมกำลังจะไปเข้าพบคุณนะครับ อย่างที่เราคุยกัน คุณควรรู้ว่าต้องทำอย่างไร!”

“รับทราบค่ะคุณเวด ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะรีบดำเนินการให้กับคุณทันที”

“จะว่าไป ผมได้ยินมาว่า เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลโจนส์ เป็นเรื่องจริงเหรอครับ?”

“ใช่แล้วค่ะ ทางเรามีโครงการมากมายกับพวกเขาทั้งเสร็จสมบูรณ์แล้ว และยังกำลังดำเนินการอยู่ พวกเขาก็ต้องการที่จะทำงานร่วมกับเราอีกครั้งนะคะในโครงการใหม่นี้ และพวกเขาได้ส่งข้อเสนอและเอกสารมาให้ดิฉันได้ตรวจสอบแล้ว อย่างไรก็ตามทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณที่จะตัดสินใจ”

ชาร์ลีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ผมไม่ต้องการให้ตระกูลโจนส์มีส่วนร่วมในโครงการนี้และโครงการ อื่น ๆ อีกในอนาคต”

"รับทราบค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะปฏิบัติตามโดยทันที!”

***

ในขณะเดียวกันแคลร์ก็เดินเข้าไปในอาคารสำนักงานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป และนั่งรอการนัดหมายของเธอที่แผนกต้อนรับ เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดอริส ยัง รองประธานกรรมการของบริษัท ต้องการพบด้วยตัวเธอเอง

หลังจากนั้นไม่นานหญิงสาวที่สง่างามก็เดินเข้ามาหาเธอและเริ่มพูดขึ้นว่า “สวัสดีค่ะ คุณแคลร์ วิลสันหรือเปล่าคะ? คุณดอริส ยังกำลังรอคุณอยู่ที่สำนักงานของเธอ ตามดิฉันมาได้เลยค่ะ”

แคลร์พยักหน้าตอบรับด้วยความมึนงง เธอยังคงรอคิวเพื่อทำการนัดหมาย แล้วคุณดอริส ยังรู้ได้อย่างไรว่าเธอมาที่นี่?

เป็นไปได้เหรอที่ดอริส ยังทราบอยู่แล้วว่าเธอกำลังมา?

มันไม่สมเหตุสมผลเลย… คนสำคัญของบริษัทอย่างคุณดอริส ยังทราบเรื่องของเธอได้อย่างไร?

เธอคิดทบทวนและไม่สามารถหาคำตอบของเรื่องนี้ได้ เธอจึงรีบคว้าโอกาสที่หาได้ยากไว้ก่อน โดยการรีบตามผู้หญิงคนนั้นเพื่อไปที่ห้องทำงานของคุณดอริส ยัง

ดอริสลุกขึ้นจากเก้าอี้และทักทายแคลร์ด้วยความเคารพ “สวัสดีค่ะ คุณวิลสัน ดิฉัน ดอริส ยังรองประธานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

แคลร์รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อได้พบกับนักธุรกิจหญิงที่มีชื่อเสียงที่สุดในโอลรัส ฮิลล์เสียงของเธอสั่นอย่างกังวล แต่ยังคงสามารถอยู่ในความสงบได้ “สวัสดีค่ะ คุณดอริส ยัง ยินดีที่ได้พบคุณนะคะ ดิฉันมาที่นี่เพื่อนำเสนอคุณเกี่ยวกับโครงการโรงแรม ถึงแม้ว่าวิลสัน กรุ๊ปจะไม่ใหญ่ที่สุดและโดดเด่นเท่าบริษัท อื่น ๆ แต่ดิฉันรับรองได้ว่าพวกเราทำงานหนักมากและสร้างชื่อเสียงในเชิงบวกในอุตสาหกรรมการออกแบบและตกแต่งภายในค่ะ

เธอส่งไฟล์เอกสารให้และพูดต่อว่า “คุณดอริส ยัง คะ นี่คือผลงานของวิลสัน กรุ๊ปค่ะรบกวนพิจารณา”