กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 803

ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังจะคุกเข่า จาค็อบก็ตื่นตระหนก และรีบเอื้อมมือออกไปหยุดเธอ

หญิงชราตั้งใจที่จะคุกเข่าต่อไป เธอทรุดตัวลงกับพื้นโดยคุกเข่าลง เธอคิดว่าเธอจะยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนและดูว่าจาค็อบนั้นดื้อรั้นจริง ๆ และไม่สงสารเธอ

แต่ถึงอย่างไรก็ตามจาค็อบก็มีความคิดเดียวกับเอเลน

แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเอเลนและวางแผนที่จะแยกจากเธอ แต่ทั้งคู่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าพวกเขาจะปล่อยให้คุณท่านวิลสันอาศัยอยู่ในวิลล่ากับพวกเขาไม่ได้!

ดังนั้นจาค็อบจึงอุ้มหญิงชราไว้ในอ้อมแขนและพูดอย่างเย็นชาว่า “แม่ครับ ช่วยหยุดการแสดงเพื่อขอความเห็นอกเห็นใจเถอะครับ เพราะไม่ว่าแม่จะพูดอะไร ผมจะปล่อยให้แม่อยู่ในวิลล่านี้ไม่ได้!”

คุณท่านวิลสันพูดอย่างเศร้า ๆ “จาค็อบ วิลสัน ไอ้สารเลว ไอ้เนรคุณ! ฉันให้กำเนิดแกมา ไอ้เด็กเลว! แกกล้าดียังไงมาห้ามฉันไม่ให้อยู่กับแกหลังจากที่แกย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่แบบนี้?!”

จาค็อบพยักหน้า และพูดอย่างหนักแน่นว่า “แม่ครับ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ นี่คือความจริง ยังไงผมก็ให้แม่อยู่ที่นี่ไม่ได้!”

“ได้ยินแล้วยัง?” เอเลนคำรามด้วยมือเท้าสะเอวของเธอ “ไปให้พ้นในขณะที่เรากำลังพูดจาดี ๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกตำรวจเพื่อจับกุมคุณ! เมื่อถึงตอนนั้น ก็ไม่มีอะไรสามารถช่วยใบหน้าเหี่ยวย่นของคุณได้หรอกนะ!”

คุณท่านวิลสันทำหน้าบึ้งอย่างดูถูกและพ่นลมหายใจ

“จาค็อบเป็นลูกชายของฉัน! เลือดเนื้อเชื้อไขของฉัน! เขามีหน้าที่ต้องดูแลฉัน! ตอนนี้ฉันไม่มีที่อยู่ ดังนั้นเขาต้องยอมรับฉัน และดูแลฉัน!

จากวันนี้ ฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน! เรียกตำรวจทั้งหมดที่เธอต้องการ ฉันจะฟ้องเธอในศาลและบอกว่าเธอทิ้งฉัน! จากนั้นตำรวจจะจับกุมเธอในข้อหาทำร้ายผู้สูงอายุ!”

เอเลนชี้ไปที่หญิงชราและสาปแช่ง “นังแก่ นี่อยากเล่นเป็นบทคนอันธพาลใช่ไหม? ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะมีใครมากล้าจับฉัน! ถ้ายังไม่ออกไปอีกในตอนนี้ ฉันจะฆ่าแก!”

จากนั้นเธอก็กางแขนออกและกำลังจะกระโดดเข้าหาคุณท่านวิลสันและฉีกหน้าเธอ