กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 803

ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังจะคุกเข่า จาค็อบก็ตื่นตระหนก และรีบเอื้อมมือออกไปหยุดเธอ

หญิงชราตั้งใจที่จะคุกเข่าต่อไป เธอทรุดตัวลงกับพื้นโดยคุกเข่าลง เธอคิดว่าเธอจะยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนและดูว่าจาค็อบนั้นดื้อรั้นจริง ๆ และไม่สงสารเธอ

แต่ถึงอย่างไรก็ตามจาค็อบก็มีความคิดเดียวกับเอเลน

แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเอเลนและวางแผนที่จะแยกจากเธอ แต่ทั้งคู่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าพวกเขาจะปล่อยให้คุณท่านวิลสันอาศัยอยู่ในวิลล่ากับพวกเขาไม่ได้!

ดังนั้นจาค็อบจึงอุ้มหญิงชราไว้ในอ้อมแขนและพูดอย่างเย็นชาว่า “แม่ครับ ช่วยหยุดการแสดงเพื่อขอความเห็นอกเห็นใจเถอะครับ เพราะไม่ว่าแม่จะพูดอะไร ผมจะปล่อยให้แม่อยู่ในวิลล่านี้ไม่ได้!”

คุณท่านวิลสันพูดอย่างเศร้า ๆ “จาค็อบ วิลสัน ไอ้สารเลว ไอ้เนรคุณ! ฉันให้กำเนิดแกมา ไอ้เด็กเลว! แกกล้าดียังไงมาห้ามฉันไม่ให้อยู่กับแกหลังจากที่แกย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่แบบนี้?!”

เขาไม่รู้ว่ากฎหมายโดยทั่วไปจัดการกับเรื่องครอบครัวเช่นนี้อย่างไร แต่ดูจากท่าทีแล้ว เขาคงเป็นฝ่ายแพ้ถ้าพวกเขาจะฟ้องพวกเขาในชั้นศาล

เอเลนยังตื่นตระหนกกับสิ่งที่เกิดขึ้น หากพวกเขาชนะและย้ายเข้ามา ชีวิตของเธอก็คงจะจบลง!

เธอเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่สวยงามในวันนี้และยังไม่ได้ใช้เวลาที่ดีเลย คงจะเป็นเรื่องน่ารำคาญอย่างมากหากคุณท่านวิลสัน นังแก่ตัวร้ายที่น่ารังเกียจย้ายเข้ามาอยู่ด้วย!

เมื่อจาค็อบกับเอเลนมองหน้ากันอย่างกังวล ชาร์ลีก็ยืนขึ้น และพูดว่า “เป็นหน้าที่ของพ่อตาของผมที่จะดูแลคุณ คุณย่า แต่นี่เป็นบ้านของผมและผมไม่มีภาระหน้าที่ที่จะดูแลคุณ!”

จาค็อบถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดว่า “แม่ได้ยินไหม? วิลล่านี้เป็นของลูกเขยของผม ไม่ใช่ของผม ผมไม่สามารถตัดสินตามอำเภอใจได้!”