กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1005

หนานเฉิงนิ่งไปสักครู่ ไม่รู้ว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด เขารู้สึกลำบากใจขึ้นมาทันที

เจียงโม่หานขมวดคิ้ว “ทำไมถึงเงียบล่ะ?”

“แหวนวงนี้คุณประมูลมาจากงานประมูลแห่งหนึ่ง ไม่ได้บอกว่าจะมอบให้ใครเลยครับ”หนานเฉิงก้มหน้าแล้วพูด เขาไม่กล้าไปสบตากับเจียงโม่หาน เพราะกลัวเขาจะจับโกหกได้

“เหรอ?”น้ำเสียงของเจียงโม่หานไม่สามารถ​คาดเดาอารมณ์​ได้ เขาหลับตาลง เขารู้สึกว่าแหวนวงนี้เหมือนเขาจะมอบให้ใครสักคน

แต่เขาก็นึกไม่ออก

หนานเฉิงมองดูท่าทางที่อีนุงตุงนัง​ของเขา แล้วรู้สึกลังเลอยู่หลายครั้ง

บางทีก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องดี เพราะการที่เขาคิดที่จะจีบจงเหยียนซีให้ติดอีกครั้งนั้นมันยากมาก แถมมีผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ​ปรากฏ​ขึ้นในชีวิตของจงเหยียนซี จึงทำให้การจีบจงเหยียนซีนั้นมันยากกว่าเดิม

ถ้าเขาลืมทุกอย่างไปจริงๆ หรือมีโอกาสได้สานสัมพันธ์​กับผู้หญิงอื่น แล้วใช้ชีวิตด้วยกันตลอดไป

ครืดๆๆๆๆ

เสียงโทรศัพท์​ของหนานเฉิงดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์​ออกมาแล้วรับสาย เป็นธุระของบริษั​ท ต้องการให้เจียงโม่หานเป็นคนจัดการ เพราะโทรหาเจียงโม่หานไม่ติด จึงโทรมาหาเขา

“ผมทราบแล้ว พวกเราจะรีบกลับไป”หนานเฉิงพูดขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงตอบกลับของปลายสาย เขาก็กดวางสาย แล้วเงยหน้าขึ้นมองเจียงโม่หาน “ประธานเจียง ที่บริษัท​ยังมีงานอีกมากมาย พวกเรากลับกันเถอะครับ”

เจียงโม่หานไม่ได้ตอบ แต่กลับพูดขึ้นว่า “คุณออกไปก่อน ผมขอคิดทบทวนหน่อย”

เขารู้สึกว่าตัวเองลืมเรื่องสำคัญบางอย่าง​ไป ทว่า ไม่ว่าจะพยายามคิดแค่ไหน ก็คิดไม่ออก

หนานเฉิงออกไปจากห้อง เจียงโย่เชียนนั่งอยู่ที่เก้าอี้หน้าห้อง เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูก็เงยหน้าขึ้น มองเห็นหนานเฉิงออกมา จึงถามขึ้นว่า “พี่ชายฉันพูดอะไรกับนาย?”

หนานเฉิงนั่งลงที่ข้างๆเขา “เรื่องการรักษาอาการของประธานเจียง นายจะเอายังไง? นายเป็นครอบครัวของเขา ฉันไม่มีสิทธิ์​ตัดสินใจ”

ตอนนี้ ภายในใจของเจียงโย่เชียนวุ่นวายไปหมด จึงยังคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไร “ฉันไม่รู้”

แน่นอนว่าเขาอยากให้เจียงโม่หานจำความได้ แต่ก็กลัวในความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้น เพราะมันเป็นการผ่าตัดหัว

ไม่กลัวเรื่องหนึ่ง ก็มีให้กลัวอีกเรื่องหนึ่ง

เขารับความเสี่ยงนี้ไม่ได้จริงๆ

“พวกเราไปคุยที่อื่นกันได้ไหมครับ?”

จงเหยียนซีรู้สึกว่ามันไม่จำเป็น “พวกคุณมีอะไรก็รีบพูด ไม่งั้น ฉันจะไปละนะ? ”

“คุณไม่ห่วงอาการของพี่ชายผมบ้างเหรอครับ?”เจียงโย่เชียนถามขึ้น

“อาการของเขา มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”จงเหยียนซีเริ่มหมดความอดทนแล้ว “ถ้าเรื่องที่พวกคุณอยากพูดเป็นเรื่องนี้ งั้น ฉันคิดว่าพวกคุณกลับไปเถอะ อีกอย่าง ต่อไปนี้อย่ามาหาฉันเพราะเรื่องนี้อีก”

“ครั้งที่แล้วที่คุณออกจากเมืองB ประธานเจียงไปตามหาคุณ จนเกิดอุบัติเหตุ​ทางรถยนต์​ ขาได้รับบาดเจ็บ​ ไม่เช่นนั้น เขาตามคุณไปประเทศ​ไทยตั้งนานแล้ว แค่ได้ยินว่าคุณมีผู้ชายคนใหม่ที่ประเทศไทย เขาก็รีบตามไปทั้งๆที่ขายังไม่หายดีซงเก้นที่น่ารังเกียจ​นั้น ใช้วิธีการ​ที่น่ารังเกียจพยายามดักจับพวกเรา แต่โชคดีที่พวกเราไม่ได้รังแกกันได้ง่ายๆ เขาตามคุณมาถึงเมืองC สิ่งเดียวในใจของเขาคือการตามคุณกลับไป ครั้งนี้ ก็เลยถูกทำร้ายโดยไม่มีเหตุผล​ ผมคิดว่า คุณก็น่าจะรู้ว่าเป็นฝีมือของใครใช่ไหมครับ?”

หนานเฉิงสงสัยมาตลอดว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับตระกูล​จง

“พูดจบหรือยัง?”จงเหยียนซีจ้องไปยังหนานเฉิง “ถ้าไม่มีหลักฐาน อย่าพูดเลยดีกว่านะ ไม่เช่นนั้น ครั้งหน้าฉันอาจจะไม่ได้พูดดีแบบนี้ละนะ”

พูดจบ เธอก็เดินมุ่งเข้าไปในบ้าน ตอนที่ถึงประตู เธอก็หยุดเดิน “พวกคุณรีบกลับไปดีกว่านะ”

เธอไม่อยากให้คนที่บ้านพบกับพวกเขา

เจียงโย่เชียนรีบตามไปที่หน้าประตู ตามองไปยังเธอ “พี่ชายของผมถูกพวกเขาตีที่หัว และเพราะอุบัติเหตุ​ทางรถยนต์​ครั้งที่แล้วทำให้ในหัวมีก้อนเลือด ทำให้เขาลืมความทรงจำก่อนหน้านี้ไปหมด หมอบอกว่า ถ้าอยากรักษาให้หาย ต้องเข้ารับการผ่าตัด คุณก็รู้ว่าการผ่าตัดแบบนี้มันเสี่ยงกว่าการผ่าตัดแบบอื่นๆ จนถึงตอนนี้ พวกผมก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี คุณเห็นแก่ในถานะที่เคยเป็นสามีภรรยา​กันมาก่อน ช่วยเราหน่อยนะครับ”