กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1022

จงจิ่งห้าวพยายามพูดต่อไปว่า “ผมพูดความจริงนะ”

หลินซินเหยียนลุกขึ้นจากตักของเขาและมองมาอย่างกะทันหัน

ทำเสียเขารู้สึกขนลุกซู่ “ทำไมมองผมแบบนี้?”

“จงจิ่งห้าว คุณเริ่มเป็นคนโกหกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” หลินซินเหยียนมองมาที่เขา “ถ้าคุณไม่ให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่ฉัน ฉันจะไม่ให้คุณไป”

หลังจากพูดจบเธอก็เดินไปที่ประตู จงจิ่งห้าวรีบคว้ามือของเธอไว้และพูดว่า “ลูกชายของคุณแต่งงานแล้วนะ คุณยังจะมาหาเรื่องมีปัญหากับผมอีก ถ้าพวกเขาเห็นเข้า คุณไม่อายหรือไง?”

“งั้นก็บอกความจริงกับฉันมา” หลินซินเหยียนมองกลับมาที่เขา “คุณจะไปไหน?”

“ก๊อกๆ”

ประตูถูกเคาะขึ้น หลินซินเหยียนให้จงจิ่งห้าวปล่อยมือออก “ใครมาเห็นจะดูไม่ดี”

จงจิ่งห้าวจึงปล่อยออก “ผมจะเปิดประตู”

เมื่อประตูถูกเปิดออก พบว่าเป็นกวนจิ้งและภรรยาของเขาซึ่งเป็นหญิงชาวตะวันตกหน้าตาสวยงาม ผิวขาว ดวงตาลึกล้ำกำลังจูงเด็กสาวอายุประมาณสิบกว่าปี ซึ่งเป็นลูกสาวของกวนจิ้ง เธอเป็นลูกครึ่ง

ผมของเธอเป็นสีเหลือง ผิวของเธอขาว แต่ไม่ขาวเช่นหิมะเหมือนแม่ของเธอ

เธอสวมเดรส ผูกผมจุกน่ารักมาก

หลินซินเหยียนโบกมือให้เธอ “Kmi มานี่สิ”

“คุณน้า” Kmiเรียกออกมาอย่างไพเราะแล้วกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของหลินซินเหยียน

แม้ว่าKmiจะยังเด็ก แต่นับว่าอยู่รุ่นเดียวกับจวงเจียเหวินและจงเหยียนซี ดังนั้นจึงเรียกหลินซินเหยียนว่าน้า

หลินซินเหยียนกอดเธอ “หนักขึ้นอีกแล้วนะ กินจุนะสิ”

Kmiหัวเราะ “หนูชอบอาหารจีน”

“ช่วงนี้ค่อนข้างอยากอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมาถึงประเทศจีนก็แทบหยุดปากไม่ได้” ลินนากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ยังเด็กอยู่เลย อ้วนก็ไม่เป็นไร” หลินซินเหยียนบีบแก้มของKmi

กวนจิ้งบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับจงจิ่งห้าว ดังนั้นผู้หญิงสองคนจึงนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ส่วนชายหนุ่มสองคนออกไปข้างนอกเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้

สักพักทั้งสองก็เข้ามา

หลินซินเหยียนนั่งบนโซฟาอุ้มKmiพลางแกะช็อกโกแลตให้กิน

“พี่สะใภ้ครับ” กวนจิ้งนั่งลง “ผมอยากพักผ่อนสักพัก”

ดวงตาของหลินซินเหยียนไม่ได้มองมาที่เขา แต่กลับจ้องไปที่จงจิ่งห้าว “ออกไปพูดอะไรอะไรกันมาคะ?”

“งานของกวนจิ้ง” จงจิ่งห้าวตอบ

ในตอนแรก กวนจิ้งคุยกับเขาเกี่ยวกับงานบางอย่าง และเรื่องที่เขาต้องจากไปในสองสามวัน แต่แล้วจงจิ่งห้าวกลับดึงให้เขาเข้ามาปิดบังหลินซีเหยียนเอาไว้

หลินซินเหยียนรู้สึกว่าจู่ๆ กวนจิ้งก็บอกว่าเขาต้องการพักผ่อนในเวลานี้ มันต้องเกี่ยวข้องกับคำพูดของจงจิ่งห้าวที่ว่าเขาต้องการออกไปข้างนอกเป็นแน่

“ก่อนหน้านี้กวนจิ้งเคยพูดกับผมมาก่อน” จงจิ่งห้าวกล่าวเสริม

“ฉันอนุญาต” เธอไม่สามารถทำตัวเป็นคนเลวได้

“ถ้าอย่างนั้นผมจะถือโอกาสพาภรรยาไปพักผ่อนนะครับ” กวนจิ้งยิ้ม เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้มาก่อน แต่จู่ๆ เมื่อเขาจะได้มีโอกาสออกไปพักผ่อน เขาก็มีความสุขมาก

จงจิ่งห้าวขยิบตาให้เขาอย่างไม่เป็นทางการ

เมื่อเห็นแววตาของจงจิ่งห้าว รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจางลงเล็กน้อยทันที

คิดในใจว่าจบเห่แล้ว การที่หลินซินเหยียนวางใจคือเป้าหมายของจงจิ่งห้าว ซึ่งตอนนี้ทำสำเร็จแล้ว ส่วนตัวเขาน่ะหรือ มีอะไรก็ทำตามหน้าที่ดังเดิม

อยู่ดีๆเขาก็รู้สึกเศร้าขึ้นมานิดหน่อย เขาได้แต่ทำงาน ทำงานและทำงานตลอดเวลา

เขาคิดว่าตนจำเป็นต้องพูดบางอย่างกับจงจิ่งห้าว

ด้วยความร่วมมือของกวนจิ้ง เขาจึงประสบความสำเร็จในการหลบหนีจากสายตาของหลินซินเหยียน และปกปิดอุบัติเหตุของจงเหยียนเฉิน

“ถ้าคุณจะไปที่บริษัท งั้นฉันจะอยู่ที่นี่อีกสองสามวัน ยังไม่กลับไป” เธอยังอยากอยู่กับลูกๆอีก

จงจิ่งห้าวเห็นด้วยและคิดว่ามันดีมากทีเดียว ถ้าเธอไปประเทศไทยคนเดียวเขากลัวว่าเธอจะคิดมาก

“ซื้อบ้านหลังใหม่เถอะ คุณช่วยดูให้หน่อย” คฤหาสน์หลังนี้เคยมีคนตายมาก่อน คู่บ่าวสาวคงอยู่ไม่ได้อย่างแน่นอน

หลินซินเหยียนกล่าวว่า “ฉันจะจัดการให้”

“ผมอาจจะไม่ได้ไปนาน ปล่อยให้กวนจิ้งพักผ่อนสักสองสามวันก็พอแล้ว” จงจิ่งห้าวพูด

หลินซินเหยียนซึ่งกำลังจัดเสื้อผ้าหยุดลงและมองมาที่เขา