กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1028

จงเหยียนเฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนเริ่มแกล้งเธอ แต่ทำไมจู่ๆถึงรู้สึกเหมือนเขาถูกเธอลวนลามกลับกันนะ?

“คืนนี้มีดวงดาวด้วย มันสว่างมากเลยค่ะ เมื่อไหร่ที่ดวงตาของคุณมองเห็นเป็นปกติ เรามานั่งดูดาวด้วยกันในลานดีไหมคะ?” มู่เยวียนเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยดวงดาว “ท้องฟ้ายามค่ำคืนแบบนี้ในเมืองใหญ่คงมองไม่เห็นสินะคะ”

เธอละสายตาและมองไปที่จงเหยียนเฉิน“บ้านของคุณอยู่ในเมืองใหญ่ใช่ไหม?”

จงเหยียนเฉินพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา “ใช่”

“มีใครในครอบครัวอีกบ้างคะ?” มู่เยวียนเอ๋อร์ถามขึ้นอีกครั้ง

“ก็มีพ่อ มีแม่ น้องสาวกับน้องชาย” จงเหยียนเฉินเอื้อมมือไปลูบศีรษะเธอ “ในอนาคตพวกเขาจะเป็นญาติของคุณด้วย”

“แล้วคุณเป็นพี่ใหญ่เหรอคะ?” มู่เยวียนเอ๋อร์ยิ้ม “ถ้าฉันแต่งงานกับคุณ พวกเขาจะเรียกฉันว่าพี่สะใภ้ไหม?”

เขายิ้มอย่างงุนงง “แน่นอนสิครับ”

มู่เยวียนเอ๋อร์เผยอริมฝีปากยิ้มขึ้น “พวกเขาจะเกลียดฉันไหมนะ?”

“ไม่หรอก พวกเขาใจดีทุกคน”

มู่เยวียนเอ๋อร์ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอียงศีรษะเล็กน้อย “ฉันจะดูแลพวกเขาอย่างดีเลยค่ะ”

จงเหยียนเฉินยิ้ม “คุณอายุเท่าไหร่เชียว จะไปดูแลคนอื่นได้ยังไง”

มู่เยวียนเอ๋อร์ ยิ้ม “แต่ฉันเป็นพี่สะใภ้ของพวกเขานะ”

จงเหยียนเฉินหัวเราะออกมาเช่นกัน และดึงเธอมาไว้ในอ้อมแขนของเขา

หลังอาหารเย็น จงเหยียนเฉินก็นั่งเล่นอยู่ในลาน เพลิดเพลินกับความเงียบสงบและสูดอากาศบริสุทธิ์

มู่เยวียนเอ๋อร์ ล้างจานและทำความสะอาดโต๊ะ

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เธอนั่งมากับจงเหยียนเฉินที่ลานอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกลับเข้าไปตอนสองทุ่ม

มู่เยวียนเอ๋อร์ช่วยพาเขาขึ้นไปที่ชั้นบน “ฉันเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นไว้แล้ว มีน้ำร้อนนะคะ ฉันจะช่วยอาบน้ำให้”

ฝีเท้าของจงเหยียนเฉินหยุดลง เขามองไปตามเสียงของเธอและมองไป “คุณแน่ใจ?”

“คราวที่แล้วฉันก็ช่วยคุณอาบไม่ใช่เหรอ? จะเป็นอะไรไปเชียว ฉันไม่ได้เอาเปรียบคุณสักหน่อย ที่จริงฉันนี่แหละที่เสียเปรียบ” มู่เยวียนเอ๋อร์พึมพำ “ฉันไม่รังเกียจคุณที่ยากจนหรือตาบอด ให้คุณนอนบนเตียงฉัน ทำอาหารให้คุณกิน และอาบน้ำให้อีก ฉันดีกับคุณขนาดนี้ คุณจะหาคนอย่างฉันได้จากที่ไหนอีก?”

“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมจน?” จงเหยียนเฉินไม่ได้บอกกับเธอเกี่ยวกับครอบครัว ทำไมเธอถึงคิดว่าเขามาจากครอบครัวที่ยากจน?

“ไม่ถูกหรือไงคะ ถ้าคุณเป็นลูกคนรวย คุณก็คงจะไปสืบทอดทรัพย์สินของครอบครัวและเป็นหัวหน้าใหญ่ไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ? คุณดูพวกลูกคนรวยคนไหนนี่จะยอมทิ้งสมบัติของตระกูลไปเป็นทหาร รับหน้าที่อันเสี่ยงแบบนี้?”

อืม ดูเหมือนว่าจะสมเหตุสมผล

แต่จงเหยียนเฉินไม่สามารถหักล้างสิ่งใดออกมาได้เลย

“แล้วถ้าผมมาจากตระกูลที่มีทรัพย์สินมหาศาลล่ะ?”

มู่เยวียนเอ๋อร์มองเขาจากหัวจรดเท้าแล้วเลิกคิ้วขึ้น “คุณเองก็บอกแล้วว่าถ้า ดังนั้นมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ เอาละ วางใจได้ ฉันจะเลี้ยงดูคุณเอง”