กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 129

เห็นได้ชัดว่าเขากำลังยิ้ม แต่ในสายตาของเขา มันทำให้คนรู้สึกขนลุก

เหอรุ่ยหลินถอยหลังและออกห่างจากเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่เธออยากถอยห่างจากเขา

ในเวลานี้เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเสียงบริกร “มีใครอยู่ไหมครับ? ผมนำไวน์มาส่งครับ”

เมื่อได้ยินว่าเขานำไวน์มาส่ง เหอรุ่ยหลินก็ถอนหายใจโดยไม่รู้ตัว เธอมองไปที่ประตู “ไวน์ที่ฉันต้องการมาแล้ว...”

“ฉันสั่งเอง” จงจิ่งห้าวพิงตู้ คีบแก้วไวน์ในมือเอียงเล็กน้อยและของเหลวสีแดงไหลลงบนโต๊ะ หยดลงจากขอบโต๊ะเป็นหยดติ๋งๆ เขาขมวดคิ้วราวกับว่าเป็นเพราะไวน์แย่เกินกว่าความปรารถนาของเขา เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น “ฉันรู้สึกว่ามันมีไวน์ที่เหมาะกับเธอมากกว่านี้ เธอคิดว่าไง?”

“ไวน์ที่เหมาะ...เหมาะสมกับเรา?” เหอรุ่ยหลินไม่ค่อยจะทัน เขาอยากจะดื่มไวน์กับตนเองงั้นเหรอ?

เขารังเกียจเธอแล้วไม่ใช่เหรอ?

หรือว่าเขาคิดได้แล้ว?

เห็นความดีของเธอแล้วเหรอ?

เหอรุ่ยหลินเก็บความดีใจไว้ “ฉันจะไปเปิดประตู”

ฝีเท้าของเธอเร็วมาก และเธอก็ดูร้อนรนเล็กน้อย

ประตูห้องถูกเปิดออกและมีบริกรยืนอยู่ที่หน้าประตูในมือมีไวน์ขาวสองขวด

เหอรุ่ยหลินตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “เอาเข้ามาสิ”

“ครับ” บริกรถือไวน์เข้าไปและวางไว้บนโต๊ะแล้วเปิดจุกขวดไวน์ แล้วเทไวน์ลงในแก้วไวน์ที่เขานำมาด้วย

เมื่อเทไวน์แล้ว บริกรก็ยืนขึ้น “หากต้องการอะไร เรียกใช้ผมได้ตลอด ขอให้มีความสุขในการเข้าพักครับ”

พูดจบบริกรก็ออกจากห้องไปแล้วปิดประตู

เหอรุ่ยหลินยินอยู่หน้าโต๊ะ มองดูไวน์ที่อยู่บนนั้นและกลืนน้ำลาย “ไวน์ขาวแรงไป ฉันรู้สึกว่าไวน์แดงได้อารมณ์กว่า”

“ฉันชอบอะไรแรงๆ เธอกล้าดื่มเป็นเพื่อนฉันไหม?”

คิ้วของเขาคลายออกและรูปลักษณ์ของเขาดูไร้ความปรานีเล็กน้อย หางตาของเขายกขึ้นและดวงตาสีดำของเขาก็ส่องแสงวิจิตรและมีสัมผัสของฤดูใบไม้ผลิและเขาเป็นดั่งเทพที่เย้ายวน

หัวใจของเหอรุ่ยหลินแทบจะหยุดเต้น

สมองควบคุมตัวเองไม่ได้โดยสิ้นเชิง ราวกับว่าเธอพยักหน้าโดยที่ไม่รู้ตัว “ฉันกล้า”

จงจิ่งห้าวก้มลงแล้วหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาส่งให้เธอ

เหอรุ่ยหลินยื่นมือไปรับไว้

เขาแหงนหน้าดื่มมันจนหมด เหอรุ่ยหลินก็ดื่มไวน์ตามจนหมดแก้ว

ไวน์ขาวไม่ได้รสนุ่มเหมือนไวน์แดง เมื่อมันวิ่งผ่านคอจะมาพร้อมกับความร้อนผ่าว พุ่งทะลักเข้ากระเพาะอาหารไปตามหลอดอาหาร

เธอกุมจมูกและพูดอย่างน้อยใจ “แรงมาก”

จงจิ่งห้าวรินอีก

ว่ากันว่าแอลกอฮอล์ทำให้คนใจกล้า ซึ่งอาจมีเหตุผล แอลกอฮอล์ช่วยกระตุ้นสมองของมนุษย์และทำให้รู้สึกตื่นเต้น

สำหรับคนคออ่อน เพียงดื่มไวน์ขาวที่ดีกรีแรงเพียงแก้วเดียว ก็เมาจนไม่รู้เรื่องแล้ว

เหอรุ่ยหลินอาศัยความเมาเข้าสู่อ้อมอกของเขา หน้าเธอแนบกับหน้าอกของเขาจนได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นด้วยความแข็งแกร่งมีพลัง

จงจิ่งห้าวไม่ได้ผลักเธอออก เธอจึงได้มีความหวังด้วยความดีใจแล้วกอดคอเขาไว้ “อะห้าว ฉันรักคุณ”

“งั้นเหรอ?” จงจิ่งห้าวส่งเหล้าให้เธอ “พิสูจน์ให้ฉันเห็นสิ”

เหอรุ่ยหลินมองดูเหล้าที่อยู่ตรงหน้าแล้วยื่นมือไปรับมันแต่ยังไม่ดื่ม แต่โยนทิ้งลงพื้น กลิ่นแอลกอฮอล์ลามไปทั่วห้อง เธอชี้ไปที่หัวใจ “คุณอยากให้ฉันพิสูจน์เหรอ?”

เธอหัวเราะหึ ๆ “ฉันจะพิสูจน์ให้คุณดู”

เธอหยิบขวดเหล้าบนโต๊ะ จ้องไปที่จงจิ่งห้าวด้วยดวงตาที่พร่ามัว เม้มริมฝีปากของเธออย่างมีเสน่ห์ และค่อยๆ ดึงสายรัดของกระโปรงออกทีละน้อย กระโปรงสลิปเดรสสีแดงและเนื้อของเธอ สวมชุดชั้นในเซ็กซี่สีดำด้านใน

เธอเงยหน้าและเปิดปากขวดเพื่อเทลง

เหล้าแรงบาดคอแต่เธออดทน จงจิ่งห้าวคงจะกำลังทดสอบเธอ ถ้าเธอดื่มไวน์หมด เธอจะได้พิสูจน์ความรักที่เธอมีต่อเขา

เขาจะต้องรักเธอ จะต้องรักเธอแน่นอน!

จงจิ่งห้าวหันหนีเล็กน้อยเพื่อหลีกหนีจากเธอที่สวมเพียงชุดชั้นใน

เพลัง!

ขวดไวน์ลื่นหล่นจากมือเธอหล่นลงพื้น

ไวน์ที่เหลืออยู่ในขวดกระเด็นเลอะกระจกและทั่วไปหมด

เหอรุ่ยหลินหน้าแดงก่ำและล้มตัวลงบนเตียง “ฉันไม่ไหวแล้ว...”

เธอโบกมือ “ฉันดื่มไม่ไหวแล้ว”